Antwoorden op kamervragen van Agema over het bericht dat veel ouderen en gehandicapten naar een instelling moeten verhuizen wegens gebrek aan geld om thuis te kunnen blijven wonen
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
De Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
DLZ-K-U-2856799
25 juni 2008
Antwoorden van staatssecretaris Bussemaker op kamervragen van het
Kamerlid Agema over het bericht dat veel ouderen en gehandicapten naar
een instelling moeten verhuizen wegens gebrek aan geld om thuis te
kunnen blijven wonen (2070822030).
Vraag 1
Bent u bekend met het bericht `Thuiswonen betekent bijbetalen'? 1)
Antwoord 1
Ja, ik ken het bericht.
Vraag 2
Kunt u aangeven hoeveel ouderen en gehandicapten financieel zo worden
gekort dat zij noodgedwongen in een instelling gaan wonen?
Antwoord 2
Bij het beantwoorden van de vraag ga ik ervan uit dat de vraag
betrekking heeft op de invoering van de zorgzwaartebekostiging die
ervoor zou zorgen dat een aantal mensen minder zorg kan krijgen dan
voorheen het geval was en dat daarmee voor hen thuis wonen niet langer
mogelijk zou zijn.
Uitgangspunt van mijn beleid is dat mensen een billijke indicatie
krijgen, passend bij hun zorgzwaarte. Indien cliënten zijn aangewezen
op een beschermende woonomgeving met permanent toezicht en/of een
therapeutisch leefklimaat, wordt sinds 1 juli 2007 een
zorgzwaartepakket geïndiceerd. Het gaat om zware cliënten met dermate
beperkingen dat een beschermende woonomgeving met permanent toezicht
en / of een behandelklimaat noodzakelijk is.
Cliënten met een ZZP-indicatie maken vervolgens verschillende keuzes.
Er zijn cliënten die in een traditionele instelling gaan wonen en er
zijn cliënten die koste wat kost thuis willen blijven wonen. Ook zijn
er mensen die voor een tussenvorm kiezen, bijvoorbeeld een
kleinschalige woonvoorziening of een woonzorgcentrum waarbij meerdere
mensen bij elkaar wonen.
Met de prijs van het ZZP kan op een verantwoorde wijze goede zorg
worden geleverd in een geclusterde setting. Het zal niet mogelijk zijn
om in iedere situatie thuis (in een niet-geclusterde setting) van de
prijs van het ZZP voldoende zorg te krijgen. De prijs van het ZZP
geeft dan het maximum aan van wat de AWBZ voor de zorg vergoedt.
Er zijn grenzen aan datgene wat aan zorg thuis geleverd kan worden.
Zowel qua doelmatigheid als kwaliteit van zorg. Een woon- of
zorgvoorziening waarin meerdere mensen zorg krijgen heeft dan soms de
voorkeur. Een geclusterde setting heet dat dan.
Ik heb geen cijfers over cliënten die noodgedwongen in een instelling
zouden moeten gaan wonen omdat de hoeveelheid zorg die thuis geleverd
kan worden onvoldoende zou zijn. In het jaar 2008 geldt nog een
overgangsregeling.
Vraag 3
Deelt u de mening dat dit niet strookt met uw voornemen cliënten zo
lang mogelijk thuis te laten wonen? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 3
Het stimuleren van het zo lang mogelijk thuiswonen blijft een van de
speerpunten van mijn beleid, maar zoals ik in het antwoord op vraag 2
heb aangegeven zijn er wel grenzen aan datgene wat thuis mogelijk is,
zowel qua financiën als kwaliteit van zorg die thuis gegarandeerd kan
worden.
Vraag 4
Deelt u de mening dat een zorgzwaartepakket (ZZP) voldoende moet zijn
om de zorg te bekostigen die iemand nodig heeft, ongeacht of deze
persoon zelfstandig woont of in een instelling verblijft? Zo neen,
waarom niet?
Antwoord 4
Zie mijn antwoord op vraag 3
Vraag 5
Is het waar dat de prijskaartjes die gekoppeld zijn aan de
zorgzwaartepakketten naar beneden zijn bijgesteld om de zorg binnen
het huidige macrobudget te laten vallen? Zo ja, hoe verklaart u dit?
Antwoord 5
De invoering van de zorgzwaartebekostiging geschiedt budgettair
neutraal per sector. De beschikbare middelen worden op een eerlijker
wijze verdeeld over de instellingen. De verdeling wordt daarbij
gebaseerd op de zorgzwaarte van de cliënten. Een budgettair neutrale
invoering is altijd al het uitgangspunt geweest bij de invoering van
de zorgzwaartebekostiging. De prijskaartjes die gekoppeld zijn aan de
zorgzwaartepakketten worden zodanig vastgesteld dat dit past bij een
budgettair neutrale invoering.
Vraag 6
Is het waar dat, wanneer een (zwaar) gehandicapte trouwt, het mogelijk
is dat zij haar auto en persoonsgebonden budget (deels) kwijtraakt
omdat haar partner dan geacht wordt om zorgtaken op zich te nemen? Zo
ja, wat is uw reactie hierop?
Antwoord 6
Bij de indicatiestelling wordt rekening gehouden met gebruikelijke
zorg die samenwonende partners elkaar bieden (mits zij daartoe in
staat zijn). Daarbij maakt het geen verschil of de partners samenwonen
of getrouwd zijn. Voor zover het gebruikelijk is dat partners, ouders,
inwonende kinderen en/of andere huisgenoten elkaar bepaalde zorg
bieden, is verzekerde niet aangewezen op AWBZ-zorg voor de functies
Persoonlijke Verzorging en Ondersteunende Begeleiding.
1) `Thuiswonen betekent bijbetalen', de Volkskrant, 31 mei 2008