ChristenUnie
Cynthia Ortega op werkbezoek in een aandachtswijk
Cynthia Ortega op werkbezoek in een aandachtswijk
woensdag 18 juni 2008 13:47 Cynthia Ortega-Martijn is niet alleen
Kamerlid maar ook Rotterdamse in hart en nieren. Onlangs bezocht ze de
wijk Bloemhof (Zuid) om die te adopteren. Het adopteren van wijken is
een initiatief van het Landelijk Samenwerkingsverband Aandachtswijken
(LSA). De adoptie is bedoeld om als Kamerlid en wijkbewoners over en
weer van elkaar te leren. Ortega liep daarvoor al een dag mee met
betrokken wijkbewoners. Kanti Kisoensingh (45), Priscilla Beikes (67)
en Petra Franken (46) zitten in het bestuur van de bewonersraad en
bemensen regelmatig vrijwillig het buurthuis in Bloemhof. Samen met de
actieve buurtbewoonsters Etty de Boer (64) en Gerry Timmermans (68)
vertellen ze hoe de integratie hier in Rotterdam Zuid verloopt.
"Hoe betrokken zijn de bewoners?" Kisoensingh: "Je krijgt de vaders en
moeders moeilijk uit huis, ze sturen vaak alleen de kinderen. Vooral
de Turkse vrouwen moeten thuisblijven, ze mogen 's avonds niet weg van
hun man. Soms gaan ze twee of drie keer mee met activiteiten; als de
sociaal werkster er niet bij is (zij is Turks) haken ze weer af."
Ortega: "En als je ze vraagt voor het bestuur?" "Dat proberen we. We
hadden een Marokkaanse man in het bestuur, maar hij had het te druk."
De Boer merkt dat privé ook: "Ik word met open armen ontvangen bij
mijn allochtone buren. Maar bij mij... nee, dan komen ze niet. Dat is
echt een brug te ver." Kisoensingh: "Als ze hier komen met in te
vullen papieren, vragen ze ook vaak of iemand Turks spreekt." De Boer:
"Ik vraag wel eens `waarom spreek je geen Nederlands?'. Ik merk dat de
kinderen vaak wel perfect Nederlands kunnen praten, maar met hun
ouders weer verder gaan in het Turks."
Analfabetisme
Beikes gaf les in de wijk en trof heel wat analfabeten. "Op het
spreekuur ondertekenen veel mensen hun papieren met een x of o."
Ortega: "Je bedoelt de eerste generatie?" Beikes: "Néé, ook de tweede.
We organiseerden pas een spelletjesavond, dan heb je veertigers die je
totaal niet begrijpen. Iets invullen met een simpel woordspelletje,
dat lukt niet. Vaak haalt een tweede generatieman een vrouw uit het
land van herkomst, die spreekt dan geen woord Nederlands. Dan geef ik
ze les, maar als zo'n man opeens zegt: `Ik wil het niet meer hebben',
dan is het weer afgelopen."
Soep en shoarma
Het kan ook anders, een enthousiaste Timmermans vertelt: "Afgelopen
woensdag organiseerden we met drie van de twaalf werkgroepleden een
spelletjesmiddag. Om vijf uur was ik versleten, maar dat was me een
succes! Iedereen van de stoelen af en stoelendans doen. Fenomenaal,
zoveel schik en lol als we hadden. Dat was ook zo op de straatspeeldag
en daar waren ook veel moeders bij." Beikes: "Of neem het kerstfeest,
met erwtensoep en shoarmabroodjes. Geweldig. We hadden speciaal een
Turks liedje ingestudeerd. Een lied dat alle Turken kennen. Dat vonden
ze mooi. Bijzonder, heel leuk. Jammer dat ze daarna weer afhaken. Dan
kom je ze tegen op straat en dan zeggen ze schichtig gedag of ze zien
je helemaal niet staan. Het was net zo leuk."
Timmermans blijft optimistisch: "Het wijkblad lag ook bijna op z'n
gat. Maar je moet er gewoon praat in zetten die iedereen begrijpt en
meer foto's."
Gescheiden
"Allochtonen en Nederlanders leven nog vaak gescheiden", vertelt
Franken. Beikes vervolgt over een hofje waar veel Turken wonen en waar
naar verluidt de niet-Turken zijn weggepest. "Op het spreekuur kwam
een Somalische vrouw die daar woonde, ze zei: `Ik wil met de wijkagent
praten, mijn kinderen kunnen niet eens buitenspelen." Timmermans:
"Probeer als blank jongentje maar eens op het
`Richard-Kraijcek-foundation-veldje te spelen, nou je wordt er gewoon
afgeslagen. Mijn kleinzoon heeft een handicap, hij logeerde bij mij en
kwam naar binnen met: `Oma wat is een kneussie?, dat zeggen ze tegen
me'. Ik legde het uit. Zegt hij `Mag ik dan zeggen dat ze
Kleremarokkanen zijn?' Nee! Dat mag je niet. Maar hij is wel de rest
van de logeerweek binnen gebleven. Of dan hangen er hier vlaggetjes
voor het voetbal." Franken interrumpeert: "Dat vond ik leuk,
Nederlandse en Turkse vlaggen door elkaar." Timmermans: "Ja maar dan
zijn de Nederlandse vlaggen opeens weg en niemand weet waar ze
gebleven zijn als ik er naar vraag." Franken: "We missen hier goed
opbouwwerk, daarmee kun je de mensen anders leren kijken. Sinds ik
hier in het bestuur zit, denk ik ook anders. Niet dat ik vroeger een
racist was, maar ik denk gewoon anders."
Een uitgebreid artikel over wonen in Bloemhof is te vinden in het
zomernummer (4) van HandSchrift dat 27 juni verschijnt.
Jacolien Viveen
Labels
Cynthia Ortega