Napersbericht opening Amsterdams kindercentrum door Jan Terlouw
16/06/2008 15:39
Partou
Sinds februari biedt Partou kinderdagopvang en buitenschoolse opvang in kindercentrum Kasteel van Katoren gevestigd in een historische pand aan de Sarphatistraat 24 - 26 in Amsterdam Centrum. Na een renovatie van ruim een jaar is het gebouw deels in zijn oude glorie hersteld. Er zijn vier groepen dagopvang voor kinderen van 0 tot 4 jaar en in vier groepen buitenschoolse opvang voor kinderen van 4 tot 12 jaar. Het is een avontuurlijk pand met een spannende zolder en een atelierruimte . Het centrum heeft ook een betoverende achtertuin waar de kinderen naar hartelust kunnen spelen.
Op vrijdag 13 juni 2008 was de officiële opening van het kindercentrum waarvoor oud-politicus en schrijver Jan Terlouw bereid was gevonden te komen. De naam van het centrum vindt zijn oorsprong in een van zijn kinderboeken, de Koning van Katoren. Iedere opvanggroep van het centrum draagt de naam van een figuur of een plaats uit het boek. De meeste kinderdagverblijven van Partou zijn naar boeken of figuren uit boeken vernoemd. Partou wil graag kinderen stimuleren om te lezen en dit komt terug in de keuze voor namen van de vestigingen.
Om 15.30 uur begon inloop voor genodigden en anderen die Kasteel van Katoren graag wilden zien. Onder de aanwezigen bevonden zich o.a. stadsdeel Centrum bestuurder mevrouw Wil Codrington en de eigenaar van het pand de heer Paul Geertman.
Na het welkomstwoord en openingspeech van Partou-directeur Aad de Booij was het rond 17.00 uur de beurt aan Jan Terlouw om over te gaan tot de officiele opening. Hij meldde zich zeer vereerd te voelen Kasteel van Katoren te mogen openen en legde uit, hoe de naam van Katoren tot stand was gekomen. In zijn speech benadrukte hij vele malen, dat lezen is goed voor kinderen en hun ontwikkeling. Daarna knipte hij met een grote schaar een prachtige, witsatijnen doek door die aan de voorkant van het gebouw onder een grote, kleurrijke ballonnenboog was opgehamgen. Dat doek was een "metertje" breed, dus duurde het lekker lang voor laatste knip kon worden gemaakt en er een oorverdovend gejuich opsteeg uit de kelen van de vele aanwezigen. En daarna kon er gefeest worden.