De Jonge Jaren, mooie schets van stevige tijden
intelligent geschreven ( en ) brutaal eerlijk
DEN HAAG, 20080610 -- Robert Anthony is een gewone jongen uit den Haag met een ongewoon leven. Zijn ontboezemingen in De Jonge Jaren beslaan zijn leven tot ongeveer halverwege. Het is een fantastisch boek, het houdt je vast van de eerste bladzijde tot de laatste. Zo'n avonturenrelaas, direct en zonder compromis, is de laatste veertig jaar niet in het Nederlands geschreven.
Vanaf zijn zestiende heeft Robbie, die eigenlijk Rob Heijdelaar heet, de wereld gulzig bekeken en er optimaal van genoten. In diverse rollen trouwens: als hofmeester op de grotevaart, als kreeftenjager in Nieuw Zeeland, als kastelein aan de tap in zijn kroeg aan het Haagse Noordeinde, achter reptielen aan in Guinee Bissau, goud zoeken in Australië en bij een massa andere avonturen die op zijn weg kwamen.
Hij schrijft heel direct over wat hij mee maakt. Merkt verrassende details op. Maar het is geen Kuifje in drollenvanger. Robbie is ook een man voor vrouwen. Zijn jacht op de mooiste vertegenwoordigsters van de "gentle sex" in alle windstreken is energiek, ongebreideld en - als de beeldspraak in dit verband passend is - niet voor één gat te vangen.
Hij is ook de natuurmens die vist en jaagt, eet liever wild en vis uit de natuur dan van de supermarkt. Tegelijkertijd maakt hij zich zorgen over alles dat verdwijnt in een wereld die steeds slonziger wordt. De schrijver van DE JONGE JAREN is iemand,die altijd nieuwsgierig is, soms verzeild raakt tussen heel slechte mensen en dan op de mestvaalt ineens een orchidee vindt met prachtige haren van glanzend zwart tot aan de bilnaad. Zijn taal is niet altijd fijnzinnig maar raakt de kern van wat hij meemaakt.
De Jonge Jaren zijn vrijmoedige herinneringen van een man die in een corrupte en verziekte wereld die steeds sneller naar de verdommenis stevent,toch altijd gewiekst en op zijn qui-vive overeind blijft. Een geile bink met ook nog veel humor. Het is spannende lectuur met rooie oortjes op zijn tijd.