CDA afdeling Gelderland
Statenlid Albert Schol geeft workshops aan lokale politici in de
Oekraïne
---
Inleiding
Van 29 mei tot en met 1 juni ben ik in de Oekraïne geweest om een
aantal workshops te geven over het Nederlandse politieke bestel (met
name de plaats van gemeenten en provincies daarin) en over de manier
waarop gemeenten en provincies omgaan met geld, dus begrotingen maken,
rekening afleggen, hoe de inkomsten en de bestedingen globaal zijn,
etc.
In dit korte verslag wil ik enkele ervaringen geven van de reis die
plaatsvond in het kader van de activiteiten die de Eduardo Freire
Stichting (EFS) van het CDA, samen met het Instituut voor Politieke
Ontwikkeling (IPO) in Kiev in dit land ontplooit om het democratische
proces te bevorderen en de deskundigheid van lokale politici te
vergroten. Het seminar waaraan ik deelnam, werd gehouden in een plaats
op het schiereiland van de Krim, niet ver van de bekende stad Yalta.
Ervaringen
De deelnemers waren vnl. leden van district councils (in Nederland:
deelgemeenteraden). Helaas sprak van hen bijna niemand Engels en dat
was toch wel een probleem, omdat je buiten de workshops om met niemand
in directe zin een goed gesprek kon voeren. Alles moest via de tolk
heen en weer vertaald worden, ook de meest eenvoudige gesprekken.
Juist in informele contacten kun je ook nog heel veel kwijt aan
ervaringen en dat lukte dus niet zo erg.
Wat dat betreft heeft de Oekraïne nog een hele weg te gaan en is er
nog steeds een groot verschil met landen als Hongarije en Tjechië,
waar ik ook veel âzakelijkâ geweest ben.
Ik had overigens een prima tolk bij me, een jonge dame van het volk
van de Krimtartaren en zij ging ook mee als ik eens wat wilde bezoeken
buiten het seminar om. Ze heeft me veel verteld van hun recente
geschiedenis en dan hoor je concreet wat de bevolkingspolitiek van
Stalin destijds inhield. Alle Krimtartaren zijn n.l. in de tijd voor
WO-II naar Oezbekistan gedeporteerd en nu komt men zo langzamerhand
terug.
De bevolking van de Krim, een autonome republiek binnen de staat
Oekraïne, bestaat voor ongeveer 13 % uit Krimtartaren, 48 % spreekt
Russsisch en de rest Oekraiens.
Dat betekent, dat de voertaal in dit land nog merendeels Russisch is,
ook tijdens het seminar.
Workshops:
Zoals tevoren afgesproken heb ik er 2 gegeven: één over het
Nederlandse politieke systeem en over één over lokale budgetten en
begrotingen). Aan praktische opdrachten (zoals case studies die ik had
voorbereid) ben ik niet toegekomen, maar ik heb wel veel vragen
beantwoord. Doordat alles vanuit het Engels naar het Russische
vertaald moet worden, is de hoeveel informatie die je kunt overdragen
ook maar beperkt.
Er was veel belangstelling voor onderwerpen als de relatie tussen
staat en lokale overheden, de manier waarop bij ons de lokale overheid
inkomsten genereert, waar het geld aan wordt uitgegeven, etc.
Ik heb de vragen die voor en tijdens de workshops naar voren kwamen,
eens op een rijtje gezet en dan krijgt men een indruk waar men zich
politiek mee bezig houdt:
Enkele voorbeelden van vragen en opmerkingen, die tijdens de
presentaties aan de orde zijn gekomen:
- wat te doen als subsidies de kosten niet geheel dekken ? (dat
probleem kennen we ook);
- partijen geven geld aan kiezers, b.v. om kosten voor medicijnen te
vergoeden (antwoord: de volgende stap is kiezers omkopen), wat vindt u
daarvan ?
- deelgemeenteraden hebben weinig te zeggen (idem in Nederland),
waarom zijn ze er dan ?
- de nationale regering zouden meer innovatie in de economie moeten
steunen;
- wat te doen aan werkloosheid (die erg hoog is in de Oekraïne), hoe
is de situatie bij jullie in Nederland ?
- met betrekking tot de lokale belastingen kwam er veel discussie los
over hun âproperty taxâ, onze OZB, waarbij ik het Nederlandse systeem
heb proberen uit te leggen â met nadruk op âproberenâ);
- er waren ook veel vragen over corruptie en transparant bestuur, over
democratie en aan de discussie die daarbij ontstond kwamen onderlinge
politieke verschillen heel duidelijk naar voren. Sommigen waren van
mening, dat de Oekraïne nog geen âechteâ democratie is, omdat het
feitelijke bestuur in handen is van enkele mensen en de gekozen
volksvertegenwoordigers te weinig machtsmiddelen hebben om het bestuur
adequaat te controleren en zonodig weg te sturen.
- Veel aandacht was er voor vragen m.b.t. de relaties tussen de
verschillende bestuurslagen, idem ook de financiële verhoudingen
tussen de bestuurslagen â wij zouden zeggen ons âHuis van Thorbeckeâ.
Specifieke vragen waren er over de financiering van de gemeenten door
de staat en idem de regioâs (onze provincies) en over de financiering
van ons onderwijsstelsel. Steeds weer terugkerende vraag was: wat doe
je als de nationale regering te weinig geld aan lokale overheden heeft
om lokale (en regionale) problemen op te lossen. Volgens mij kennen
wij die vraag ook.
Overeenkomsten
Naast veel verschillen zie je dus ook veel overeenkomsten tussen
Nederland en de Oekraïne, als het gaat om bepaalde themaâs, zoals:
- de leefbaarheid van het platteland: hoe hou je de mensen daar en
voorkom je dat met name jongeren wegtrekken en dat dorpen leeglopen?
- Wat te doen aan de kwaliteit van het openbaar vervoer ? In de Krim
wordt op diverse plaatsen gebruik gemaakt van trolleybussen. Tussen
Yalta en de hoofdstad Simforopol loopt naar men zegt de langste
trolleylijn ter wereld (120 km), maar het materiaal is enorm
verouderd, slecht onderhouden en vreselijk traag. Maar ik durf niet
direct hier ons concessiesysteem te introduceren, daarvoor moeten we
zelf nog een verbeterslag maken.
Conclusies
Het was een enerverende, maar boeiende ervaring voor me. Ik werd op
nogal korte termijn door de Eduardo Freire Sichting gevraagd en graag
had ik wat meer voorbereidingtijd gekregen, maar belangrijker is, dat
ik door deze reis met lokale politici in contact ben gekomen,
inhoudelijk met hen bezig ben geweest en daar leer je veel van voor
een volgende keer. Ik hoop in ieder geval nog wel eens gevraagd te
worden, want je merkt, dat men het enorm op prijs stelt, dat je bereid
bent een lange reis te maken om je kennis en ervaring over te dragen,
iets waar ik beroepsmatig bijna mijn hele werkzame leven mee bezig ben
geweest.
Gelukkig was er ook nog een beetje vrije tijd in het programma en
daardoor is bij mij ook een andere wens in vervulling gegaan, n.l. het
bezoeken van de plaats bij Yalta waar het beroemde overleg tussen
Churchill, Stalin en Roosevelt heeft plaatsgevonden en waar de grenzen
voor het naoorlogse Europa getrokken zijn.
Grenzen, die jarenlang het lot van families, gezinnen, staten en
volkeren bepaald hebben, maar die door de ontwikkelingen van de
laatste 30 jaar in Europa ook steeds meer minder hard, zeg maar minder
âkoudâ zijn geworden. Door die ontwikkelingen zijn dit soort
uitwisselingen mogelijk geworden en leren we elkaar steeds beter
kennen en begrijpen, en voor een voortduring van de vrede in ons
werelddeel is dat mijn inziens essentieel. Ik ben dankbaar zo een
kleine bijdrage te hebben geleverd aan een Europa van de toekomst,
voor onze kinderen en kleinkinderen.
Albert Schol
Langeweideweg 45,
6716 PR Ede
Lid Provinciale Staten van Gelderland
Ede, 10 juni 2008
Twee fotoâs bijgevoegd:
A. tijdens de workshop, met de begrotingskrant van GLD
B. op de plek waar de beroemde foto van Churchill, Stalin en Roosevelt
is gemaakt (met de tolk)
---
Geschreven door: beheerder_gelderland
Geplaatst op: 10-6-2008