De verdrongen angst van Hugo Borst

22/05/2008 16:11

Omroep MAX

Hilversum, 22 mei 2008

Reactie op het optreden van Hugo Borst in De Wereld Draait Door op 14 mei jl. door Jan Slagter - voorzitter Omroep MAX -

De verdrongen angst van Hugo Borst

Leeftijddiscriminatie lijkt een onuitroeibaar fenomeen. Vooral westerse culturen maken zich daar schuldig aan. Het is nog steeds bon ton vitaliteit, creativiteit en een scherpzinnige geest in hoge mate aan jongeren toe te schrijven en ouderen af te serveren als rimpelende trage mutsen die hun tijd hebben verbruikt. Kortom: jong is 'in' en oud is 'uit'.

Misschien dat ik het iets te dik aanzet, maar er is een goede aanleiding het grievende en volstrekt irrelevant onderscheid tussen ouderen en jongeren nog eens aan de kaak te stellen.

In het VARA televisieprogramma De Wereld Draait Door (DWDD) van 14 mei, probeerde sportjournalist Hugo Borst als side-kick van presentator Matthijs van Nieuwkerk, de absolute televisietopper van de jaren tachtig en negentig, Henny Huisman, op basis van zijn leeftijd af te zeiken. Het is niet mijn gewoonte dergelijk taalgebruik te bezigen, maar voor de kwaadwillende en in azijn gedoopte woorden van Borst ken ik geen ander werkwoord.

'Het lijkt me moeilijk om oud te worden op televisie', zei de ongeschoren, in een koket clownsjasje gestoken sportverslaggever vilein. 'Je wordt toch minder gevraagd, je hebt je hoogtijdagen al beleefd' probeerde Borst - te vergeefs - erbij Huisman in te wrijven. ' Het is toch een feit dat je, als je ouder wordt, je minder meeteelt, je krijgt rimpels', en zo ging het nog een tijdje door.

Nu heeft Borst de bedenkelijke reputatie mensen die meer gepresteerd hebben dan hijzelf te schofferen en het liefst onder de gordel te raken. Zo probeerde hij in de DWDD Huisman ook te 'pakken' op zijn geloofsovertuiging. In het tv-programma Studio Voetbal van de NOS heeft de zelfbenoemde icoon van de kritische sportjournalistiek menig respectabel voetbaltrainer en bestuurder geprobeerd 'van achteren en met een trap op de achillespees' te vloeren.

Dat deed hij ook bij Henny Huisman, maar die bleef, zonder dat gastheer Nieuwkerk ook maar een vinger uitstak, fier overeind.

Geen wonder, want als we kijken naar de lange lijst van vermaarde televisieprogramma's die de 56-jarige presentator de afgelopen dertig jaar op het scherm bracht, dan hebben we het over een ongeëvenaarde televisiepersoonlijkheid. Ik kan ze hier niet allemaal noemen, maar het was stil op straat wanneer Henny de Surpriseshow, de Playbackshow of de Soundmixshow presenteerde. Maar ook met 'Korenslag' bij de EO haalde de vijftigplusser onlangs meer dan een miljoen kijkers. De stuitend ijdele Borst kan bij dit alles nog niet in zijn schaduw staan.

Wat mij zo tegen de borst stuit is dat deze sidekicker van de DWDD en anderen in Hilversum, zonder enkele grond, stellen dat het maatschappelijk en met je carrière is gedaan als je een vijftigplusser bent. En al helemaal als je ooit een succesvolle televisiepresentator was, zoals Huisman. Het heeft allemaal te maken met verwerpelijke opvattingen over senioriteit. Inderdaad kijken de meeste publieke en commerciële omroepen uit naar nieuw, jong en vooral oogstrelend talent. Wie er goed en strak uitziet is al gauw ook een talent. Het is een typisch Nederlands verschijnsel.

Het is toch van de zotte dat presentatoren vanwege leeftijd en hun uiterlijk - Borst haalde de rimpels aan - zich niet meer op de buis zouden kunnen vertonen. Omroep MAX is er juist ook voor opgericht om te voorkomen dat zij om die reden zouden moeten verdwijnen.

Ervaring en het vertrouwde gezicht maken juist dat ze heel veel kijkers trekken, zo leren cijfers bijvoorbeeld uit de Verenigde Staten. De talkshow van Larry King bij CNN - zeventig jaar is de man met bretels - is daar een mooi voorbeeld van.

Maar leeftijddiscriminatie zit hem niet alleen in de hoofden van betaalde beroeps-'zeikerds' als Hugo Borst, maar ook in die van het reclamewezen. De bureaus blijven de bedrijven aanpraten dat op ouderen gerichte tv-commercials weinig omzetverhoging opleveren (MAX vindt dat overigens niet erg, want we zijn tegen de reclame bij de Publieke Omroep). Maar in het verlengde van deze vorm van leeftijdsdiscriminatie zie je dan ook zelden bij commerciële omroepen oude ervaren rotten programma's presenteren maar lachen je door tandpasta gesponsorde, geprononceerde jonge meiden of popsterretjes je aan.

Ik vind het allemaal best. Maar laten lieden als Borst de verdrongen eigen angst voor het ouder worden niet projecteren op nog volop creatieve, vitale en scherpzinnige presentatoren als Henny Huisman.

Wie met dedain ouderen in de hoek probeert te zetten, komt ook aan MAX.

Jan Slagter

Voorzitter Omroep MAX





http://www.omroepmax.nl