GroenLinks

Kabinet is vrouwen van Srebrenica meer verplicht

3 april 2008

Onlangs verscheen het indringende boek van Prof. dr. Selma Leydesdorff over de geschiedenis van de vrouwen van Srebrencia. Femke Halsema & Mariko Peters vinden dat het Kabinet aan deze vrouwen meer verplicht is dan wat het tot nu toe voor hen heeft gedaan. Vandaar de volgende kamervragen:

Schriftelijke vragen van de leden Halsema en Peters (beiden GroenLinks) aan de premier, de ministers van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking en de staatssecretaris van Justitie over het boek "De leegte achter ons laten; een geschiedenis van de vrouwen van Srebrenica", d.d. 27 maart 2008


1. Heeft u kennis genomen van het indringende boek "De leegte achter ons Laten; een geschiedenis van de vrouwen van Srebrenica", dat onlangs door Prof. Dr. Selma Leydesdorff is gepubliceerd en haar interview daarover bij Pauw en Witteman op 14 maart 2008??


2. Staat u nu er toch een publicatie ligt - nog steeds achter uw beslissing uit 2004 om het subsidieverzoek voor dit boekproject af te wijzen omdat het 'projectvoorstel zich uitsluitend richt op wetenschappelijk onderzoek' en 'niet of onvoldoende bijdraagt aan verzoening in de regio', zoals bedoeld in uw notitie Regionale benadering Westelijke Balkan?


3. Zo ja, kunt u dan uitleggen hoe verzoening mogelijk is zonder dat er adequate kennis wordt vergaard over wat slachtoffers is overkomen en aangedaan?


4. Deelt u het oordeel dat op Nederland een bijzondere plicht rust zich maximaal en met zichtbare resultaten in te zetten voor de duurzame verbetering van de levensomstandigheden van de nabestaanden van Srebrenica? Zo nee waarom niet?


5. Kunt u een overzicht (inclusief totaalbedragen, loopduur, gerealiseerde resultaten) geven van de ontwikkelingshulpactiviteiten die Nederland tot dusverre ten behoeve van deze nabestaanden heeft ondernomen?


6. Zijn daarvan evaluaties beschikbaar? Zo ja, wat is daarvan de uitkomst; zo nee, waarom niet?


7. Hoe verklaart u dat volgens de beschrijvingen van mevrouw Leydesdorff de nabestaanden van Srebrenica in ieder geval een deel daarvan - nauwelijks duurzame profijt hebben gehad van Nederlandse of internationale hulp?


8. Hoe verklaart u dat vele van deze nabestaanden nog in slechte noodopvang of slecht tijdelijk onderkomen leven zonder perspectief op duurzame terugkeer naar de maatschappij? Welke maatregelen neemt u om dit te verbeteren?


9. Bent u bereid om te onderzoeken hoeveel Srebrenica overlevenden er in Nederland zijn, die ondanks de generaal-pardonregeling nog geen legale en/of definitieve verblijfsvergunning hebben gekregen?


10. Bent u bereid deze in omvang beperkte en nauw af te bakenen groep een specifiek pardon te geven?


11. Wat zijn de resultaten tot nu toe van de International Commission on Missing Persons (ICMP), de organisatie die zich richt op de identificatie van oorlogsslachtoffers, waarvan Nederland één van de grootste donoren is?


12. Leydesdorff beschrijft, dat de nabestaanden "in de eerste plaats zoeken naar wie dood is om na te gaan of diegene echt dood is". Wat is uw oordeel over het trage tempo waarin de identificatie verloopt? Welke verbeterpunten ziet U?


13. Na identificatie komen volgens Leydesdorf de waarheid en de schuldvraag aan bod: "Alleen door dat in te vullen kunnen de vrouwen weer een eigen geschiedenis krijgen." Bent u met ons van mening dat de - ook door Nederland gewenste - berechting van Mladic en Karadzic daarvoor cruciaal is, maar mogelijk niet voldoende is?


14. Sinds jaar en dag legt de Nederlandse regering ondubbelzinnig de schuld van de val van Srebrenica en de daarop volgende massamoord bij de Bosnische Serviërs (in het bijzonder bij generaal Mladic) neer. Voormalig premier Kok nam met zijn kabinet wel verantwoordelijkheid voor het feit dat Nederland, als onderdeel van de internationale gemeenschap, tekort was geschoten in het bieden van voldoende bescherming aan de mensen in de zogenaamde safe areas. Hij stelde op 16 april 2002 in de Kamer: "De 'internationale gemeenschap' is anoniem en kan niet op een zichtbare manier verantwoordelijkheid nemen tegenover de slachtoffers en nabestaanden van Srebrenica. Ik kan - en doe - dat wél." Acht u het theoretisch denkbaar dat Nederland, daar waar de 'internationale gemeenschap' anoniem is en niet op een zichtbare manier excuses kan maken aan de slachtoffers en nabestaanden van Srebrenica, Nederland dit wel doet, zonder dat Nederland daarbij de schuld op zich neemt van de val van Srebr! enica en de daaropvolgende massamoord?


15. Op 4 juni 2007 werd de Staat der Nederlanden namens de nabestaanden van de slachtoffers officieel aangeklaagd in een civiele procedure. Wat is de stand van zake in deze procedure?


16. Sluit u een schikking in deze zaak uit, bijvoorbeeld door zoals in vraag 9 in theorie is gesteld als Nederland, zijnde een onderdeel van de internationale gemeenschap, excuses aan te bieden zonder de schuld te aanvaarden voor de val van de enclave en de massamoord?


17. Bent u bereid om de door Selma Leydesdorff verzamelde kennis te gebruiken door in uw beleid inzake de benadering van de Westelijke Balkan meer prioriteit te geven aan de verwerking van het oorlogsverleden en verzoening in de regio en het bestaande beleid terzake te herijken?