SGP
25 - 03 - 08 | Bijdrage SGP missie Tsjaad
De SGP staat niet te trappelen bij een Nederlandse missie naar Tsjaad.
Hoofdbezwaar is dat dit leidt tot een verdere versnippering van onze
inzet. 'Even' een missietje tussendoor is niet erg efficient, en al
helemaal niet in zo'n gecompliceerd land.
________________________________________
AO Tsjaad
25 maart 2008
Van der Staaij
Niet vanzelfsprekend
Voorzitter. Permanent binnenlandse strijd en politieke onrust. Dat
kenmerkt Tsjaad sinds haar onafhankelijkheid in 1960. Een land wat
wordt verscheurd door interne en etnische tegenstellingen. Dat de
internationale gemeenschap zich wil inzetten om iets van orde en
veiligheid in dit chaotische land te brengen, is op zichzelf positief
te waarderen. De internationale gemeenschap zal hiervoor wel een heel
lange adem nodig hebben. Heeft de minister daar ook vertrouwen in?
Moet ook Nederland bijdragen? Dat is voor mijn fractie niet direct
vanzelfsprekend.
Defensie wordt op dit ogenblik zeer zwaar belast; niet in de laatste
plaats door de intensieve missie in Uruzgan. De uitzenddruk is dermate
hoog, dat veel militairen afhaken. Personeelstekorten lopen op. Moet
er dan nog een extra schep bovenop? Hoe we het ook wenden of keren,
deze uitzending verhoogt opnieuw de druk op Defensie met alle
consequenties van dien. Personeel of materieel wat naar Tsjaad wordt
gezonden, kan in ieder geval niet benut worden voor aflossing en
dergelijke in Uruzgan of elders. En in ieder geval kost deze missie de
nodige miljoenen, die dus niet kunnen worden benut voor een
aantrekkelijker maken van Defensie als werkgever of iets dergelijks.
Ik noem hierbij dat Nederland ook geen bepaalde relatie met Tsjaad
heeft, waardoor deelname aan de missie als vanzelf in de rede ligt.
Ook staat deze missie niet in het teken van bepaalde wereldwijde
belangen, zoals de strijd tegen terrorisme. Willen we dus werkelijk
onze laatste militaire restcapaciteit inzetten in Tsjaad, met
eventueel als risico, dat we geen capaciteit meer hebben voor
mogelijke toekomstige missies waarbij wij een veel directere
verantwoordelijkheid zouden hebben?
Nu gaat het natuurlijk om een kleine groep militairen, die slechts
voor 10 maanden worden uitgezonden. Dat is waar, maar dit vergroot
tegelijkertijd de scepsis over deze operatie. Is het efficiënt om
zoân kleine groep militairen voor zoân korte tijd uit te zenden in
zoân gecompliceerd land? Als we de periode van inwerken en op het eind
de benodigde tijd voor de overdracht eraf halen, waar hebben we het
dan precies nog over? Is dit een efficiënte manier van omgaan met
onze militaire troepen? Ik twijfel daarover.
Mijn fractie kan zich vinden in het voor langere tijd substantieel
verantwoordelijkheid nemen voor een beperkt aantal operaties. Maar om
âevenâ heel kleinschalig mee te doen in een langdurige operatie, dat
spreekt mijn fractie veel minder aan. Welke meerwaarde biedt Nederland
nu op deze wijze?
Tot zover mijn belangrijkste bedenkingen.
Daarnaast zijn er natuurlijk de andere vraagpunten. De neutraliteit
van deze EU-missie kan zomaar verstoord worden door de dominante
Franse inbreng. Het is altijd mogelijk âlinksom of rechtsomâ dat we
partij in het conflict worden.
Vervolgens is mij nog niet helder of Nederland na de afgesproken
termijn inderdaad kan vertrekken. In september 2008 zal er een
evaluatie plaatsvinden in VN en EU-verband; hierbij zal ook de
opvolging moeten worden geregeld. Is het denkbaar dat Nederland langer
blijft of sluit de minister dit uit? Hoe moet de opvolging er volgens
de minister idealiter uitzien?
Bijdrage SGP missie Tsjaad