Nationale Bank van Belgie
Working Paper 129
2008-03-13
Pelin Ilbas
Raming van monetaire-beleidsvoorkeuren in een toekomstgericht model:
een Bayesiaanse benadering
In deze paper wordt een Bayesiaanse benadering gehanteerd voor de
raming van de parameters van de monetaire-beleidsvoorkeuren in een
algemeen evenwichtsmodel. We vertrekken van het door Smets en Wouters
(2003) voorgestelde model voor het eurogebied dat, in de originele
configuratie, het monetaire-beleidsgedrag beschrijft aan de hand van
een empirische Taylor-regel. Van deze voorstelling van de
monetaire-beleidsbeslissingen wordt afgestapt en in de plaats daarvan
wordt verondersteld dat de monetaire-beleidsautoriteiten een
intertemporele kwadratische verliesfunctie under commitment
optimaliseren. Twee verschillende specificaties voor de verliesfunctie
worden onderzocht. De eerste specificatie bevat de inflatie, de output
gap en het verschil in de rente als doelvariabelen. De tweede
verliesfunctie bevat een extra looninflatiedoelstelling. De gewichten
die worden toegekend aan de doelvariabelen in de verliesfuncties,
d.w.z. de voorkeuren van het monetaire beleid, worden gezamenlijk
geraamd met de structurele parameters in het model. De resultaten
impliceren dat variabiliteit van de inflatie het belangrijkste
aandachtspunt blijft van het monetaire beleid. Daarenboven blijken ook
interest rate smoothing en de output gap belangrijke doelvariabelen te
zijn, zij het in mindere mate. Een vergelijking tussen de marginale
waarschijnlijkheid van het oorspronkelijke model van Smets en Wouters
(2003) en onze specificatie met het optimale monetaire beleid toont
aan dat deze laatste slechts iets slechter scoort. Aangezien in de
under commitment benadering rekening moet worden gehouden met een
tijdsinconsistenieprobleem, worden de ramingen geïnitialiseerd door
een presample-periode van 40 kwartalen in aanmerking te nemen.
Daardoor kan het kader van het tijdloze perspectief empirisch worden
benaderd.
Persbericht (pdf - 26k)
WP 129 (pdf - 224k)
Bestel de gedrukte versie