Nederlandse Politiebond
Korte toelichting op nieuwe CAO situatie
De situatie die in de nacht van vrijdag (7 maart) op zaterdag (8
maart) is ontstaan vraagt enige toelichting. Hieronder beknopt
weergegeven.
Eerst even wat getallen.
De minister schijnt in de pers te melden dat het onbegrijpelijk is dat
de bonden een loonstijging van 25% afwijzen. Ze suggereert een
salarisstijging van 25% en inderdaad een afwijzing is dan heel
bijzonder.
Er is echter geen sprake van dat de lonen met 25% stijgen.
Van wat je nu met zekerheid kunt zeggen is dat de lonen met (afgerond)
10% zullen stijgen in haar voorstel. De loonstijging voor
politiewerknemers in 2010 als gevolg van de herwaardering en de
indeling in het loongebouw is volkomen onduidelijk op dit moment. Er
zal een grote groep vooruit gaan, maar hoeveel per functie is thans
niet te zeggen. Dat mag je dus nu ook niet meerekenen. Daarnaast
zullen er collega's zijn die van de herwaardering niets zullen merken.
Ook al reden om dat thans niet mee te tellen.
Voor het overige zitten er in haar voorstel in 2008 twee tijdelijke
toelagen. Eén van 100 euro per maand voor iedereen en 1 van 100 euro
per maand voor de categorie t/m schaal 9.
Omdat die laatste niet voor iedereen geldt mag je hem ook niet
'algemeen' meetellen. Dan stel je de zaken onjuist voor. Daar komt bij
dat die operatie nog 1 keer in 2009 wordt herhaald, maar daarna geheel
van de baan is.
Hoewel het dus om veel incidenteel geld gaat (voor de ene groep meer
dan voor de andere groep) eindigt die 'fijne' situatie in december
2009. Er is wel vastgesteld dat die uitkeringen meetellen voor het
pensioen.
Lolly
Alles bij elkaar is dat vele incidentele geld een soort lolly die aan
het einde van 2009 is afgekloven.
Wat er resteert voor iedereen in 2010 is een salarisstijging van 10%
(dat krijgen ze gemiddeld in andere sectoren ook) en een effect van
herwaardering dat nog niet is te duiden. Voor een groep niets en voor
een andere (grote) groep het begin van oplopend voordeel.
Conclusie: het is volkomen onterecht om te suggereren dat het loon van
de politie met 25% stijgt.
Ten opzichte van het zogenaamde 'eindbod' gebaseerd op het advies van
bemiddelaar Doekle Terpstra is er dus een extra incidenteel geld
toegevoegd voor de jaren 2008 (100,- per maand) en 2009 (50,- euro per
maand). Daarbij geldt ook nog eens (ten opzichte van dat eerdere
eindbod, dat op die nieuwe incidentele toelagen de deeltijdfactor tot
max 1 WEL van toepassing is.
Het gevolg daarvan is dat die nieuwe incidentele toelage halveert op
het moment dat je een dienstverband hebt van gemiddeld 18 uur per
week.
Nogmaals: veel tijdelijk geld dus!
2010
Op het punt van het jaar 2010 heeft de minister goed begrepen dat de
3,25% absoluut niet toereikend zouden zijn voor zowel een normale
loonstijging als de kosten van de invoering van de
functieherwaardering. De door ons bepleitte ruime van 2,2% van de
loonsom in dat jaar heeft ze overgenomen. In die zin zijn we tevreden.
Daarbij gaf ze aan dat de herschikking van het loongebouw minstens 1%
inverdieneffect op zou moeten leveren. 1% maximaal was voor ons wel
aanvaardbaar, maar 1% minimaal niet. Als je niet oppast betaal je op
die manier toch nog volledig de kosten van de invoering zelf en daar
voelden we niets voor. Bovendien moeten er garanties komen voor mensen
die er niet op vooruit gaan, in theorie zelfs er op achteruit kunnen
gaan.
Dat lijkt echter allemaal oplosbaar.
Positie van de verschillende bonden
Op het punt van de specifieke elementen van het NPB-eisenpakket van
december bleek de minister echter helemaal NIETS te willen doen. Die
punten hebben een structurele kostendoorwerking in de jaren ook na
deze CAO en dat mocht niet. Kortom de penningmeester van de BV
Nederland blokkeert die verbeteringen. Dat was voor de NPB niet
aanvaardbaar.
Nadat bleek dat uitsluitend de VMHP het (theoretische) bod van de
minister met een positief advies voor zou kunnen leggen (ook de ACP en
de ANPV waren niet akkoord omdat het nieuwe bod generiek naar het
oordeel van die bonden nog onvoldoende opleverde), besloten NPB en ACP
om te komen tot bundeling van krachten. De minister dwong als het ware
de bonden om één front te vormen. Nadat NPB en ACP eerst onderling
hadden afgestemd hoe het nieuwe gezamenlijke pakket vorm zou kunnen
worden gegeven is dat vervolgens ook afgestemd met ANPV en de VMHP.
De VMHP zat in een wat merkwaardige positie wel in te kunnen stemmen
met het bod van de minister als dat daadwerkelijk op tafel zou zijn
gelegd. Maar omdat de minister besloot dat niet te doen, stond ook de
VMHP met lege handen. Uit solidariteit heeft de VMHP zich toen
aangesloten bij de drie andere bonden en werd het een eisenpakket van
de vier politiebonden.
In dat nieuwe gezamenlijke pakket van de bonden is voortgeborduurd op
het eindbod van de minister inclusief het extra incidentele van de
vrijdagnacht, maar zijn er wel een aantal cruciale wijzigingen
aangebracht en specifieke elementen toegevoegd.
Als de minister stelt dat de bonden alleen maar hebben zitten
stapelen, is dat ver bezijden de werkelijkheid. Iedereen kan zien dat
de bonden elementen uit hun eigen inzetten hebben laten vallen. Zeker,
het is structureel duurder dan het voorstel van de minister, maar dat
is op zich zelf natuurlijk niet vreemd. Over verschillen moet
onderhandeld kunnen worden.
Uit reacties blijkt dat velen de nieuwe gezamenlijke inzet van de
bonden waarderen. Er blijft altijd nog veel te wensen over, maar het
ook ondenkbaar dat alle wensen gezamenlijk in een driejarige CAO
kunnen worden opgenomen.
Voor sommigen is het onduidelijk wat het begrip vloer betekent bij de
algemene loonstijging.
We leggen dat graag uit: als er gesproken wordt over een stijging met
bijvoorbeeld 3,5% met een vloer van 125 euro, is het gevolg dat
iedereen met een schaalbedrag onder de 3571 per maand er tenminste 125
euro (vloer= daaronder kun je niet zakken) erbij krijgt. Pas daarboven
begint het percentage effectief te werken. De gevolgen daar weer van
behoeven we waarschijnlijk niet meer toe te lichten.
Beoordeling van de situatie
We hebben nog geen CAO, maar we zitten als bonden nu wel op één lijn.
Dat laatste is absolute winst. Bovendien iets dat de minister bij
herhaling heeft aangegeven graag te willen. Ook bij de aanvang van de
vergadering op vrijdagmiddag 7 maart begon de minister te melden dat
ze het zo vervelend vond dat de bonden niet op één lijn zaten. Vanuit
de bonden is daar toen op gereageerd dat daarmee de totstandkoming van
een CAO niet werd verhinderd. De minister erkende dat maar stelde dat
ze graag zag, met erkenning van de waarde van de ANPV en de VMHP, dat
vooral de NPB en ACP op één lijn zouden komen te zitten. Vrijwillig
zat dat er niet in. De verschillende benaderingen van beide bonden
zijn ofwel principieel van aard ofwel hebben te maken met een geheel
andere benadering van de vraag hoe tot een betere beloningspositie kan
of moet worden gekomen. Het is dus buitengewoon knap van de minister
om een zodanig voorstel te formuleren waardoor NPB en ACP zich
gedwongen voelden om de krachten te bundelen. Een meesterzet dus,
gewoon briljant. Ze straalt dat weliswaar nog niet uit, maar ze kan
toch niet ontkennen dat er gebeurd is wat ze zo vurig ook wilde.
Een analyse dat het bijelkaar brengen van de bonden alleen maar loze
woorden waren en ze die avond alleen een CAO wilde bereiken met twee
of drie bonden is niet aannemelijk omdat het mislukken daarvan stoelt
op de gedachte dat de minister strategisch en tactisch belangrijke
fouten in dat proces heeft gemaakt, bijvoorbeeld door niet per partij
tevoren te toetsen hoe haar eventuele aanvullende bieding zou vallen.
Het is weliswaar denkbaar, maar we achten haar en haar ambtenaren te
slim om die blunders te maken.
Kortom de minister wil alles binnenhalen, een goede CAO met alle
bonden. Als dat zou gaan lukken heeft ze het subliem gespeeld. Het
kost dan wel wat extra geld, maar daar krijgt ze dan ook heel veel
voor terug in de komende jaren en zelfs een nieuw kabinet in de jaren
daarna.
Maar........., vooralsnog toont de minister geen bereidheid om op het
nieuwe pakket van de gezamenlijke bonden te bewegen. Dat is spijtig,
want de lange duur van het conflict noopt de bonden om de hardheid
(effect) van de acties een tandje op te schroeven. Daar krijgt het
publiek dus (helaas) ook meer last van. Het is te hopen dat we spoedig
nader tot elkaar komen.
Vermoedelijk zal er snel een technische verkenning tot stand komen,
waarna als dat lukt de zaak kan worden afgerond.
Misschien zelfs wel deze week (10 tot 14 maart). We gaan opnieuw, met
de andere bonden, ons best daarvoor doen.
Gepubliceerd op 09 maart 2008
Overname van dit nieuwsbericht is toegestaan, mits met bronvermelding:
Nederlandse Politiebond - www.politiebond.nl ©2008.