6 mr
t 2008
Droge theebiscuitjes zoals het aloude mariakaakje nodigen minder uit
tot overeten dan nieuwerwetse biscuitjes met een chocoladelaagje en
suikerkorrels. Van een oerdegelijke reep pure chocolade eet je ook
spontaan minder dan van een candybar. Dat ontdekte de Wageningse
promovenda ir. Pascalle Weijzen in haar promotieonderzoek naar
sensorische verzadiging.
Als de voedingsindustrie iets met haar onderzoek doet, dan zullen
vooral mannen en lager opgeleiden daar baat bij hebben, ontdekte
Weijzen. âAls we het overgewicht willen terugdringen zullen we minder
moeten gaan eten, en mijn onderzoek kan bedrijven op het spoor zetten
van voedingsmiddelen waarvan we spontaan minder etenâ, zegt de aan de
afdeling Humane voeding van Wageningen Universiteit verbonden
promovenda. âWe weten wel dat we minder en gezonder moeten eten, maar
veel van ons hebben moeite om dat ook daadwerkelijk te doen. Toen we
zeshonderd mensen ondervroegen, ontdekten we dat mannen meer moeite
hebben om hun voornemen om gezond te eten in de praktijk te brengen
dan vrouwen.â
Vrouwen kunnen hun eetgedrag waarschijnlijk beter aan banden leggen
dan mannen omdat ze al enkele generaties lang een verband leggen
tussen snoepen en een slank figuur. Ze hebben dus een voorsprong op
mannen, vermoedt Weijzen. Ook mensen met een lage opleiding hebben
moeite zich beperkingen op te leggen, bleek uit haar studie. âHoger
opgeleiden kunnen hun eetgedrag beter in toom houdenâ, aldus de aio.
âDat geldt zowel voor mannen als vrouwen.â
Voor individuen met moeilijk bedwingbare snoepzucht zouden koekjes,
chocolaatjes en ander snoepgoed met een ingebouwde eetrem een uitkomst
zijn. Zulke voedingsmiddelen hebben een uitgesproken en sterke smaak,
ontdekte Weijzen. âDat is één van de redenen dat je minder van pure
chocolade eet dan van een candybar, zegt de onderzoeker. âEen andere
reden is dat de textuur van pure chocolade minder complex is dan die
van een candybar. De chocolade, karamel en pindaâs van een candybar
zorgen voor een complexer mondgevoel dan pure chocolade.â Aan
hetzelfde principe danken de gortdroge mariakaakjes hun verzadigende
werking, aldus Weijzen. De eenvoudige textuur van de biscuitjes leidt
tot een verhoudingsgewijs eentonig mondgevoel.
Een derde eetlustremmende factor is de tijd dat een voedingsmiddel in
de mond aanwezig is, en dus kan zorgen voor smaak- en geurprikkels aan
de hersenen. âDat hebben we bijvoorbeeld onderzocht door via een
pompje limonade in de mond van onze proefpersonen te pompenâ, zegt de
onderzoeker. âDe proefpersonen konden niet controleren hoeveel
limonade ze per slok in hun mond kregen, maar ze konden wel aangeven
wanneer ze verzadigd waren. Pompten we telkens kleine slokjes limonade
in hun mond, dan hadden onze proefpersonen uiteindelijk minder
limonade nodig om verzadigd te raken dan als we ze grote slokken
toedienden.â
Voor vaste voedingsmiddelen geldt hetzelfde, aldus Weijzen.
âVoedingsmiddelen die langer in de mond blijven hebben een grotere
verzadigende werking. Van producten waarop we langer moeten kauwen
zullen we automatisch minder eten.â
Weijzen voerde haar onderzoek uit in samenwerking met Unilever, de
Suikerstichting Nederland en de Italiaanse pastaproducent Barilla.
Pascalle Weijzen promoveert op vrijdag 7 maart bij prof. Kees de
Graaf, hoogleraar Eetgedrag. / Willem Koert
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het
weekblad voor Wageningen Universiteit en Researchcentrum. Het wordt u
aangeboden door de afdeling Corporate Communicatie. Meer informatie
bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail:
pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail:
resource@cereales.nl. Zie archief (inclusief Wb-artikelen) op
http://www.resource-online.nl.