Netwerken op het zevende Amsterdam IC-symposium
28 februari 2008
Op 1 en 4 februari vond het zevende Amsterdam Symposium plaats, een
congres voor en door IC-ers in de regio. De organisatie is in handen
van een enthousiaste werkgroep met vertegenwoordigers van alle
IC-afdelingen van de zeven ziekenhuizen in Amsterdam. Voorzitter is
praktijkopleider ICV Gerard van Tricht, terwijl ICN-verpleegkundige
Kiki Ruhe neonatologie vertegenwoordigt. Waarom dit symposium en wat
waren de hoogtepunten?
Foto: Mark van den Brink Het is zó goed om ervaringen uit te wisselen,
vinden Gerard van Tricht en Kiki Ruhe Voorzitter Gerard van Tricht:
"De werkgroep organiseert het Amsterdam Symposium in opdracht van het
regionaal hoofdenoverleg Amsterdam van de Nederlandse Vereniging van
Intensive Care Verpleegkundigen (NVICV). Toen ik hier in 2001 kwam
werken hing er een briefje op het bord met de vraag: 'Wie wil een
IC-symposium organiseren?' Ik heb collega's van andere ziekenhuizen
gebeld en we zijn een werkgroep gestart. We begonnen met niets.
Inmiddels zijn in de werkgroep twee ICK's, twee ICN's en acht ICV's
vertegenwoordigd en presenteren we jaarlijks een tweedaags programma
in de Meervaart."
Met cursussen, presentaties en workshops focust het symposium op
kennisontwikkeling, onderzoek en nazorg. "Deelname is verplicht, de
cursus toetsen we naderhand via email. De kracht van de werkgroep is
dat iedereen iets kan, wil en actief persoonlijke contacten inzet. In
zeven jaar zijn er hele netwerken ontstaan en dat heeft geleid tot een
opener klimaat tussen de IC's in Amsterdam. We willen het symposium
graag als bijscholing accrediteren bij de NVICV, maar dat kost tijd."
Voor en door verpleegkundigen
"Neonatologie is een eilandje", vertelt ICN-verpleegkundige Kiki Ruhe.
"We hebben veel contact met de kinderafdelingen, maar niet met andere
IC's. Vorig jaar heb ik op het symposium een presentatie gehouden over
de comfortschaal voor baby's, nu ben ik - samen met mijn collega
Marieke van Schie - lid van de werkgroep. Het sterkste punt is
natuurlijk dat dit symposium wordt georganiseerd voor en door
verpleegkundigen. Iedereen in de werkgroep heeft ook affiniteit met
scholing. Ik vind het bijvoorbeeld leuk om leerlingen mee op zaal te
nemen en klinische lessen te organiseren. Met dit symposium spreek je
andere competenties aan. Het is zó goed om ervaringen uit te wisselen,
over de grenzen van je eigen afdeling te kijken en te zien hoe anderen
het doen. Waarom zou je elke keer het wiel uitvinden? Buiten het
symposium organiseren we op ICN overigens veel scholingsactiviteiten.
Stefan Hart, praktijkopleider ICK en ICN en mijn voorganger in de
werkgroep, was daarin heel actief." "Wat scholing en nazorg betreft
zijn jullie verder dan de ICV", vindt Van Tricht. "VUmc loopt
landelijk voorop in de nazorg en ICK en ICN nemen het voortouw. Daar
kunnen we trots op zijn."
Roostertechnische hel
Omdat deelname aan het symposium voor iedere IC-er in de regio
verplicht is wordt het programma van vrijdag op maandag herhaald. "Met
ruim 700 deelnemers is het roostertechnisch een hel", verzucht Van
Tricht. "Maar iedereen komt. We starten plenair en verspreiden ons
daarna over vier parallelsessies. Na afloop evalueren de deelnemers
inhoud, relevantie en representant. We verwerken de beoordelingen
direct. De cursus hemodynamiek werd dit jaar heel goed ontvangen.
Verpleegkundigen houden van praktische toepassingen en frissen graag
hun basiskennis op. Het is een vorm van bijscholing."
Dromen op de IC
Dé eye-opener was de presentatie van Rob Strack van Schijndel over
dromen op de IC. "Een fantastische presentatie. Doodzieke patiënten
zijn soms amper aanspreekbaar, maar het onderbewuste probeert de
ervaringen op de IC intussen naar een ander belevingsniveau te
vertalen. Uit experimenteel, kleinschalig onderzoek blijkt dat
eenderde van de patiënten heel scherpe en vooral angstige dromen
heeft. Mede door voortdurende medicatie lukt het echter niet om uit
die nachtmerries te ontwaken. Dat is heel confronterend. Patiënten
zouden hier graag over willen praten, maar doen dat niet uit
zichzelf." Een kwestie van nazorg.
Ursula Wopereis
Foto: Mark van den Brink
Het is zó goed om ervaringen uit te wisselen, vinden Gerard van Tricht
en Kiki Ruhe
bron: Verpleegkundekatern
Vrije Universiteit Amsterdam