Wankele vrede in Kenia
04 maart 2008, New York - Op 28 februari tekenden de Keniaanse president Mwai Kibaki en oppositieleider Raila Odinga een overeenkomst die een einde moet maken aan het geweld dat sinds december vorig jaar Kenia teistert. De honderdduizenden mensen die voor het geweld zijn gevlucht, hopen dat ze snel weer naar huis kunnen terugkeren.

President Mwai Kibaki (links) en oppositieleider Raila Odinga (rechts). Achter hen staan (vlnr) de Tanzaniaanse president Jakaya Kikwete, Kofi Annan en Benjamin Mkapa, de voormalige president van Tanzania. Foto: Reuters/Njuguna
President Mwai Kibaki (links) en oppositieleider Raila Odinga (rechts). Achter hen staan (vlnr) de Tanzaniaanse president Jakaya Kikwete, Kofi Annan en Benjamin Mkapa, de voormalige president van Tanzania. Foto: Reuters/Njuguna

Kofi Annan, de voormalige secretaris-generaal van de VN, heeft een bemiddelende rol gespeeld bij de totstandkoming van de overeenkomst. Hierin staat onder meer dat Odinga premier wordt en dat de Keniaanse grondwet zal worden hierzien.

In december 2007 zijn in Kenia verkiezingen gehouden. Volgens Odinga had de zittende president Kibaki met de uitslagen gerommeld, zodat hij aan de macht kon blijven. Dit leidde tot voor Kenia ongekend gewelddadige uitbarstingen, waarbij meer dan duizend mensen om het leven zijn gekomen en 300.000 mensen ontheemd zijn geraakt.

Leven van dag tot dag
De levens van duizenden kinderen zijn door de gebeurtenissen op hun kop gezet. Doordat ze moesten vluchten, konden ze niet meer naar school. Unicef heeft in een aantal opvangkampen schooltenten neergezet waar in totaal 15.000 kinderen toch nog lessen konden volgen. Daarnaast heeft Unicef tienduizenden mensen voorzien van schoon water, voedsel en onderdak.

Hoewel er nu een overeenkomst is, is die nog geen garantie voor vrede. Totdat de rust is weergekeerd, moeten de vluchtelingen van dag tot dag leven en wachten tot het veilig genoeg is om naar huis terug te kunnen keren.

"Het leven is nu zo moeilijk. We willen alleen maar vrede. Het maakt ons niet eens uit wie de leider is, we willen ons oude leven terug," zegt de 18-jarige Lillian, die vlak na de verkiezingen haar huis moest ontvluchten.