Vluchtelingenwerk Nederland

27-02-2008 / Standpunt VluchtelingelingenWerk Nederland

Lage aantallen asielverzoeken geen reden voor trots

Het Centraal Bureau voor de Statistiek maakte de afgelopen week bekend dat het aantal asielverzoeken in Nederland daalt. In de media kwamen politici, wetenschappers en andere deskundigen aan het woord over het waarom. In deze reacties klonk vaak een zweem van trots door. `Dat hebben we toch maar even bereikt'. Volgens VluchtelingenWerk Nederland wordt de daling onder meer veroorzaakt door de wijzigingen in het asielbeleid ten nadele van asielzoekers en is er absoluut geen reden om trots te zijn.

De positie van vluchtelingen wereldwijd is de afgelopen jaren aangetast. Door een negatief asielbeleid hebben landen als Denemarken, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, maar ook Australië, behoorlijk ingeleverd op hun imago van tolerante en rechtvaardige staten. Aan de buitengrenzen van Europa zijn meer en strengere grenscontroles waardoor vluchtelingen letterlijk geweerd worden uit Europa. Er is sprake van een ongekend grove behandeling van vluchtelingen. Dieptepunten vormen de situaties in Griekenland en Malta. Ook in landen in `de regio' is de houding ten opzichte van vluchtelingen verhard. De asielcrisis ligt op dit moment niet in de hoge aantallen asielzoekers in Europa, maar in de behandeling van vluchtelingen. Helaas is niet uit te sluiten dat lage aantallen asielverzoeken in Europa een direct gevolg zijn van die behandeling.

Nederland heeft hierin een niet onbelangrijke negatieve rol gespeeld. Geconstateerd kan worden dat de daling van het aantal asielverzoeken zich in Nederland eerder en scherper heeft ingezet dan in andere Europese landen. Dat was na een periode onder LPF-minister Nawijn, waarin tot zelfs 60% van alle asielverzoeken in een versnelde 48 uursprocedure werd afgedaan. Andere Europese landen hebben strenge onderdelen van de Nederlandse wetgeving overgenomen.

In een aantal opzichten is de Nederlandse asielpraktijk uniek in zijn strengheid. Dat komt vooral door de combinaties van een willekeurig te gebruiken veel te snelle 48 uurs-procedure, voor de asielzoeker onredelijke bewijslastverschuivingen en een minimale toets door de rechter. Gekoppeld daaraan zijn een vaak beperkte uitleg van het Vluchtelingenverdrag en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, een rigide beleid ten aanzien van getraumatiseerden, en de mogelijkheid om vrijwel ongemotiveerd gedurende vijf jaar bescherming van oorlogsvluchtelingen in te trekken. Het is niet voor niets dat Nederland door internationale organisaties als UNHCR, de Assemblee van de Raad van Europa, het Anti-foltercomité van de VN en het Europese Hof voor de Rechten van de Mens de afgelopen jaren herhaaldelijk op de vingers is getikt over asielprocedures.
Doe mee, vul de vragenlijst in.
Online doneren. Klik hier.

CBF Keur