Antwoorden op kamervragen van Bouwmeester over gameverslaving
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
27 februari 2008
VGP-K-U-2830017
Antwoorden van minister Klink op kamervragen van het Kamerlid
Bouwmeester over gameverslaving.
(2070809970)
Vraag 1
Heeft u kennisgenomen van de TV-uitzending, waarin ouders hulp zochten
voor hun gameverslaafde zoon?
Antwoord 1
Ja.
Vraag 2
Hoe beoordeelt u deze uitzending over gameverslaving?
Antwoord 2
Deze uitzending laat zien dat gamen voor een deel van de spelers
problematische vormen aan kan nemen. De opzet van de games lijkt er op
gericht om personen aan het spel te binden en frequent en langdurig
speelgedrag te bevorderen. Ik vind dit een zorgwekkend signaal.
Vraag 3
Herrinnert u zicht het algemeen overleg verslavingszorg (12 december
2007) waarin u heeft gezegd dat er een aanbod is voor hulp bij
gameverslaving? Klopt het dat er in dit geval geen reguliere
verslavingszorg beschikbaar was voor deze jongen? Zo ja, komt dit
vaker voor? Zo neen, wat was dan de reden dat deze jongen geen
reguliere hulp heeft gevonden?
Antwoord 3
Tijdens het algemeen overleg van 12 december 2007 heb ik onder andere
met uw Kamer gesproken over nieuwe vormen van verslaving. Ik heb
tijdens dit overleg aangegeven dat er bij gameverslaving wel sprake is
van dwangmatig gedrag, maar dat dit lang niet altijd het
maatschappelijk functioneren van een persoon beïnvloed. In de gevallen
dat het wel zo is, zijn er verschillende instellingen die ambulante
hulp bieden.
Uit de uitzending van Zembla blijkt dat niet alle instellingen voor
verslavingszorg deze problematiek behandelen. Vanuit de praktijk hoor
ik echter dat de meeste verslavingszorg instellingen deze personen,
vanuit algemene verslavingsexpertise, wel degelijk behandeling bieden.
Indien er sprake is van obsessief compulsief gedrag dat het
functioneren van een persoon ernstig beïnvloed, heeft deze persoon op
basis van de Zorgverzekeringswet recht op behandeling. Een persoon kan
zich hiervoor bij de verslavingszorg, maar ook bij een ggz-instelling
of een vrijgevestigde psycholoog of psychiater aanmelden. Er is dus
wel degelijk behandeling beschikbaar voor personen met een
gameverslaving, waarvan het dwangmatige gedrag hun maatschappelijk
functioneren beïnvloed.
Vraag 4
Kunt u inzichtelijk maken welke instellingen gespecialiseerde hulp
bieden bij gameverslaving? Hoeveel mensen zijn er geholpen en met welk
resultaat?
Antwoord 4
Zover ik weet bestaat er nog geen gespecialiseerde behandelmethode
specifiek gericht op gameverslaving. Ook de particuliere instelling
die in de uitzending van Zembla werd bezocht, heeft geen specifiek
programma voor gameverslaafden. Zoals ik in bovenstaand antwoord
aangeef, kunnen personen met een gameverslaving wel behandeling
krijgen gericht op het tegengaan van compulsief of verslavingsgedrag
bij de ggz of bij de verslavingszorg.
Wat betreft het aantal mensen dat in behandeling is bij de
verslavingszorg. Uit de kerncijfers 2006 van het Landelijk Alcohol en
Drugs Informatie Systeem (LADIS) blijkt dat slechts één procent van
alle cliënten in de ambulante verslavingszorg zich aanmeldt voor iets
anders dan een alcohol- of drugsverslaving, zoals internetverslaving
of eetverslaving. Het aantal cliënten dat zich bij de verslavingszorg
meldt met een gamverslaving is dus zeer laag.
Omdat er nog geen specifiek behandelaanbod is ontwikkeld, zijn er geen
cijfers bekend van het resultaat van deze behandelingen.
Vraag 5
Kunt u aangeven wanneer de Kamer het onderzoek van de Gezondheidsraad
naar nieuwe verslavingen als games- internet en seksverslaving kan
verwachten?
Antwoord 5
Tijdens het AO van 12 december 2007 heb ik toegezegd uw Kamer nader te
informeren over nieuwe vormen van verslaving, ik heb hierbij echter
niet specifiek de Gezondheidsraad genoemd. Ik beraad mij op welke
wijze ik deze toezegging zal vormgeven.