Ingezonden persbericht

Ruurlo, 20 februari 2008

De kunst van het weglaten

Kanttekeningen bij het PCCC-rapport:
De staat van het klimaat 2007. Actueel onderzoek en beleid nader verklaard.

'Whenever I hear politicians and activists talking about "stopping climate change", or "saving the planet"; when I see the rich buying indulgences in the form of carbon credits, or carbon offsets; when I hear politicians talking about "zero-carbon houses", when no such thing exists; when I hear scientists declaring that we can manage the most complex, coupled, non-linear, semi-chaotic system known to humans by fiddling at the margins with one factor - and to a degree Celsius; when I see the blatant hypocrisy of newspapers like 'The Independent' and 'The Guardian', which lecture us all, while selling foreign holidays, page after page; when I hear academics planning to fly to yet another world conference on climate change; when I watch one more hyped-up report, with shelving ice and doleful polar bears, on the tele; when I see yet another celebrity flying in to yet another world gig to tell us how they live the 'Green' life; when I hear claims that wind turbines will save the world; ..... I could go on and on ..... but, ..... an obstinate rationality prevents me from having anything to do with the carbon claptrap of the Global Warming Religion and the trivial pieties of our shallow Age.'

Philip Stott
Prof. (em.) biogeografie en ecologie, Universiteit van Londen

Op dinsdag 19 februari werd het nieuwste rapport van het Nederlandse 'Platform Communication on Climate Change'(PCCC) gepresenteerd in Nieuwspoort en aan premier Balkenende aangeboden. Het was weer veel kommer en kwel - alsof onze premier niet al genoeg zorgen aan zijn hoofd heeft.

Hierna volgen enkele kritische kanttekeningen bij dit rapport.

Wetenschapskartel
Het PCCC is een samenwerkingsverband van een aantal wetenschappelijke instellingen die zich in ons land met het klimaatvraagstuk bezighouden (Milieu en Natuur Planbureau, KNMI, Vrije Universiteit Amsterdam, Universiteit Utrecht, Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek, Wageningen UR en Energieonderzoek Centrum Nederland). Een dergelijke wetenschappelijke kartelvorming is een Fremdkörper in ons nationale wetenschapslandschap. Het heeft een voorgeprogrammeerde neiging meningen te negeren die afwijken van de menselijke broeikashypothese. Daardoor vormt het een belemmering voor de pluriformiteit van het klimaatdebat in ons land.

'Truth' versus 'Swindle'
In het eerste hoofdstuk van het PCCC-rapport wordt, naast enige kritiek, per saldo een positief oordeel uitgesproken over de film van Al Gore: 'An Inconvenient Truth'. Verzuimd wordt daarbij te vermelden dat een Britse vrachtwagenchauffeur en lid van de ouderraad van een school in Kent, Stewart Dimmock, het Britse Hooggerechtshof enige tijd geleden verzocht om de vertoning van Al Gore's film op de middelbare scholen te verbieden, op grond van het feit dat het hier om politieke indoctrinatie zou gaan. Hij kreeg gedeeltelijk zijn zin. De rechter bepaalde dat de film zonder corrigerende toelichting niet meer op de Britse scholen mag worden vertoond. De rechter was van oordeel dat de apocalyptische visie die in de film werd gepresenteerd, politiek gekleurd was en berustte op een eenzijdige interpretatie van de klimaatwetenschap. In het vonnis wer­den negen aperte onjuistheden van de film opgesomd. Verschillende auteurs hebben overigens nog véél meer fouten in Al Gore's rolprent ontdekt. Zo heeft de bekende Britse klimaatscepticus, Lord Christopher Monckton, 35 aperte onjuistheden in de film gevonden. Op grond hiervan kan men niet anders concluderen dan dat de 'documentaire' van Al Gore misleidend is. Wetenschappelijke instituten, zoals die welke deel uitmaken van het PCCC, zouden zich expliciet van dit soort misleiding dienen te distantiëren, ten einde te voorkomen dat zij hun wetenschappelijke integriteit en geloofwaardigheid verliezen.

Daartegenover wordt in het PCCC-rapport een negatief oordeel geveld over de klimaatsceptische documentaire, 'The Great Global Warming Swindle', omdat deze 'een aantal zodanig aantoonbare onwaarheden (bevatte) dat deze er achteraf uit zijn gehaald.' De film bevatte inderdaad onvolkomenheden, maar die zijn gecorrigeerd. Ons is niet bekend of dit ook met de film van Al Gore is gebeurd. 'The Great Global Warming Swindle', waarin vele vooraanstaande wetenschappers werden geïnterviewd - hetgeen niet in de film van Al Gore het geval was - geeft een goed beeld van de bezwaren die er in grote delen van de wetenschap leven tegen de menselijke broeikashypothese.

Schuld van de mens bewezen?
Het PCCC stelt dat ook de nieuwste rapportage van het IPCC veel aandacht kreeg in de media. 'De belangrijkste boodschap daarin luidt: "De mens is zeer waarschijnlijk verantwoordelijk voor het grootste deel van de opwarming van de aarde van de afgelopen 50 jaar." Deze boodschap kwam in de berichtgeving hierover in ons land ook duidelijk naar voren.'

Inderdaad heeft deze stelling de krantenkoppen gehaald. Wat er niet bij werd verteld, was dat er geen objectieve wetenschappelijke methode bestaat om deze waarschijnlijkheid te kwantificeren. Deze is op niets anders dan 'expert judgement' gebaseerd, ofwel 'group think'. Gegeven de klimaatalarmistische reputatie van het IPCC, was het te verwachten, dat de waarschijnlijkheid van de dreiging van een klimaatcatastrofe door toedoen van de mens zou worden opgeschroefd. Maar nogmaals, deze is slechts gebaseerd op een subjectieve inschatting van enkele tientallen wetenschappers die tot de kerngroep van het IPCC behoren. De veel gehoorde bewering dat 2.500 wetenschappers die bij het werk van het IPCC zijn betrokken daar allemaal net zo over denken, bleek na gedegen onderzoek niet te kloppen met de feiten.

Oppervlakte zeeijs in recordtempo aangegroeid
In het PCCC-rapport wordt voorts gesteld dat de polen vanuit klimaatoogpunt tot de meest kwetsbare gebieden behoren. 'Dat bleek toen in september 2007 veel kranten schreven over het minimale oppervlak aan zeeijs dat op dat moment in de noordelijke IJszee werd waargenomen.' Het PCCC verzuimt daarbij te vermelden dat het poolijs thans zodanig is aangegroeid dat volgens vele berichten het op dit moment een recordoppervlakte heeft bereikt.

Opwarming in Nederland irrelevant voor klimaatdiscussie
Het PCCC-rapport wijst voorts op warmterecords in Nederland. Vanuit nationaal oogpunt is dit zeker relevant. Maar over de samenhang tussen nationale/regionale klimaatontwikkelingen en het vermeende menselijke broeikaseffect is weinig bekend. Het gaat in de klimaatdiscussie niet om regionale klimaatveranderingen, maar om de veronderstelde opwarming van de aarde als gevolg van het gebruik van fossiele brandstoffen.

CO2-concentratie nog nooit zo hoog geweest?
Over de concentratie van broeikasgassen in de atmosfeer merkt het rapport op: 'De concentratie van de broeikasgassen kooldioxide en methaan in de atmosfeer is op dit moment de hoogste in minstens 650.000 jaar, zo blijkt uit analyses van ijsboringen.' Het verzuimt te vermelden dat er in de literatuur reeds geruime tijd twijfels zijn geopperd aan de nauwkeurigheid van deze metingen. Deze twijfels zijn tot op heden niet overtuigend weerlegd.

Voorts stelt het rapport: 'De kooldioxideconcentratie in de atmosfeer steeg de afgelopen 10 jaar sneller dan ooit.' Hierbij worden metingen (volgens de chemische methode) genegeerd, die voor het begin van de jaren veertig een niveau van 100 ppmv boven het huidige niveau aangeven.

Waarom wil de gemiddelde wereldtemperatuur de laatste tien jaar maar niet stijgen?
Verder merkt het rapport op: 'De hogere concentratie van broeikasgassen houdt warmte langer vast in de atmosfeer, waardoor de aarde opwarmt. Het effect van de menselijke invloed op het klimaat wordt steeds beter begrepen.' De vraag waarom de gemiddelde wereldtemperatuur de laatste tien jaar dan maar niet wil stijgen, wordt niet gesteld, laat staan beantwoord.

Het PCCC stelt voorts dat, hoewel er al vóór zijn rapportage nauwelijks meer twijfel was dàt het klimaat door de mens aan het veranderen is, de nieuwe gegevens een steeds duidelijker en samenhangender beeld geven van de mondiale opwarming. Niet alleen de lucht warmt op, maar ook de oceaan. Deze bewering is in verschillende opzichten niet in overeenstemming met de feiten. Het aantal klimaatsceptici groeit gestaag. De signalen van een afkoeling van de aarde nemen toe. Zowel de atmosfeer als de oceanen laten de laatste jaren geen temperatuurstijging meer zien.

Zoek de zon op
Ook stelt het PCCC-rapport: 'De invloed van variaties in de instraling door de zon is naar de huidige inzichten minstens vijfmaal kleiner dan de totale menselijke invloed op het klimaat sinds 1750.' Vanuit astrofysische kringen bereiken ons echter steeds meer signalen dat de aanhangers van de menselijke broeikashypothese het ten aanzien van dit punt waarschijnlijk bij het verkeerde eind hebben. De wetenschappelijke literatuur terzake wordt door hen echter genegeerd.

Hebben critici geen alternatieve verklaringen?
Het PCCC refereert ook aan het ISPM-rapport (ISPM = Independent Summary for Policymakers) van het Fraser Institute. Het PCCC-rapport stelt in dit verband: 'Dat extra broeikasgassen het klimaat opwarmen, is maar één van de hypothesen die de waargenomen effecten kunnen verklaren, aldus het Fraser Institute. Dat lijkt een redelijk klinkende bewering, maar welke alternatieve hypothese dan waarschijnlijker is, wordt door het Fraser Institute niet genoemd. Als de huidige opwarming namelijk niet of nauwelijks wordt veroorzaakt door extra broeikasgassen, dan rijzen de volgende vragen: waar komt de waargenomen opwarming dan wel vandaan en waarom veroorzaakt de toename van broeikasgassen geen extra opwarming? Wat gebeurt er met die energie, of hoe wordt de extra opwarming die daaruit voortkomt gecompenseerd? Op deze kernvragen geeft het Fraser Institute in de ISPM geen antwoord.'

De laatste zin is zonder meer een onjuiste conclusie. Het ISPM geeft wel degelijk een antwoord op de belangrijkste kernvraag: Dat is: de huidige klimaatvariabiliteit valt nog steeds binnen de te verwachten natuurlijke variabiliteit. En over wat voor omvang van waargenomen mondiale gemiddelde temperatuurstijging praten we eigenlijk? Tienden van graden over anderhalve eeuw op een planeet waar dagelijks sprake is van een lokaal temperatuurverschil van +40 en -40 0C.

Onderzoek nader verklaard?
Het PCCC-rapport draagt als titel: 'De staat van het klimaat 2007; actueel onderzoek en beleid nader verklaard.' Echter, het rapport verklaart wat betreft onderzoek weinig tot niets. De eenzijdige manier waarop in het PCCC-rapport wordt omgegaan met wetenschappelijke gegevens en de wijze waarop deze aan de beleidsmakers worden gepresenteerd, zou op andere terreinen dan de klimaatproblematiek als zeer problematisch worden ervaren, zo niet ronduit worden afgewezen. Het blijft verwonderlijk dat deze gang van zaken op het onderhavige gebied als normaal wordt beschouwd.

Arthur Rörsch
Hans Labohm

Leiden/Lekkerkerk, 20 februari 2008