Nederlands Dans Theater
Twee wereldpremières Nederlands Dans Theater in âDream Playâ
11-02-2008
Persbericht
Den Haag, 11 februari 2008
Twee wereldpremières Nederlands Dans Theater in `Dream Play'
Choreograaf uit eigen kweekvijver debuteert
In `Dream Play', het nieuwe programma van Nederlands Dans Theater II,
overheerst werk uit eigen proeftuin met de reprise van het
gelijknamige ballet van Johan Inger en een wereldpremière van
debuterend choreograaf Medhi Walerski. Net als Inger bij zijn debuut
destijds in 1995, is Walerski danser bij Nederlands Dans Theater I en
maakt hij op 28 jarige leeftijd zijn officiële debuut als choreograaf
met Mammatus. In deze voorstelling ook nieuws van `buiten':
choreograaf Stijn Celis is met de wereldpremière van Skulls and Bees
voor het eerst te gast bij Nederlands Dans Theater. De première van
`Dream Play' is op 28 februari in Lucent Danstheater, Den Haag.
Mammatus van Medhi Walerski; wereldpremière
Medhi Walerski maakt met Mammatus zijn debuut als choreograaf. Zijn
creatie staat voor een associatieve beleving meer dan voor een
expliciet verhaal. Mammatus is als een tussenruimte. Een ruimte tussen
de eigen belevingswereld en de zoektocht naar iets dat daarbuiten
ligt, ergens in de verte. Een zoektocht zonder duidelijke bestemming
waarin dansers hun weg banen, zoekend, starend naar iets in de verte,
tastend naar houvast, altijd onderweg.
Dirk Haubrich maakt de muziek voor Mammatus. Bregje van Balen ontwerpt
de kostuums en Tom Visser het lichtontwerp.
`the most original voice came from the last choreographer, Medhi
Walerski, who succeeded in making his dancers move in a very different
way, with a physicality that is more raw' (Dance Europe over Moume,
2006)
Skulls and Bees van Stijn Celis; wereldpremière
De titel van het abstracte, nieuwe werk van Stijn Celis grijpt terug
op de stillevens van Hollandse Meesters uit de Gouden Eeuw. Het staat
symbool voor de vergankelijkheid van het leven en voor het dynamische
levensproces waarin alles voortdurend in beweging is om uiteindelijk
te vervluchtigen, om te vergaan. Celis werkt dit met acht jonge
dansers van Nederlands Dans Theater II op een abstracte manier uit.
Decor en licht zijn minimaal. Daardoor blijft de essentie over en
krijgen de lichamen van de jonge dansers extra kracht. Zij creëeren
het landschap over de vluchtigheid dat Celis wil schilderen. De
expliciete muziek van John Adams (ChamberSymphonie, 1992) speelt hier
ook een hoofdrol in.
"Ne t'attache en toi qu'a ce que tu sens qui n'est nulle part ailleurs
qu'en toi meme" (Andre Gide, Les nourritures terrestres).
Dream Play van Johan Inger
Johan Inger's Dream Play ging in het jaar 2000, toen Inger nog danste
bij Nederlands Dans Theater I, in première in Lucent Danstheater, Den
Haag. Op humoristische manier dansen zes dansers op Strawinski's `Le
Sacre du Printemps' de strijd tussen de seksen in de sfeer en snelheid
van een dagdroom. Het is een expressief, fantasievol werk met
energieke, frisse en ruime bewegingen.
Voor Dream Play ontving Inger in 2001 de Lucas Hoving Productieprijs.