De werking van DNA-herstelsystemen
29 januari 2008
Kostas Tripsianes heeft met NMR-spectroscopie de ruimtelijke structuur
bepaald van het deel van de eiwitten ERCC1 en XPF dat verantwoordelijk
is voor complexvorming en voor DNA-binding. Het complex van deze twee
eiwitten vervult een belangrijke rol in het verwijderen van beschadigd
DNA. Tripsianes promoveert op 11 februari aan de Univesiteit Utrecht.
Door structuuropheldering van een ander domein van ERCC1 laat hij zien
hoe het ERCC1/XPF-complex bindt aan enkelstrengs DNA en aan XPA, een
ander eiwit uit dit DNA-herstelsysteem. De functionele en structurele
analyse van verschillende delen van ERCC1 en XPF laat zien hoe deze
evolutionair verwante eiwitten een eigen specifieke functie hebben
verkregen. Het belang van dit complex blijkt uit een patiënt, die een
gemuteerd ERCC1-eiwit heeft, wat resulteert in een slecht werkend
DNA-herstelsysteem en ernstige ontwikkelingsstoornissen. Uit
experimenten met dit gemuteerde eiwit blijkt dat de lage
DNA-herstelactiviteit van deze patiënt waarschijnlijk veroorzaakt
wordt door verminderde stabiliteit van het complex.
Dit project is uitgevoerd met steun van het gebied Chemische
Wetenschappen (CW) in het kader van de CW TOP subsidie. TOP-subsidies
zijn subsidies van 720.000 euro, bedoeld voor
(bio-)chemische/chemisch-technologische top-onderzoeksgroepen. De
subsidies bieden deze groepen de gelegenheid en vrijheid om
excellente, uitdagende en innovatieve onderzoekslijnen te versterken
en/of uit te breiden.
............................
Noot voor de redactie,
Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek