Sierkma's Afgang
Persuitnodiging
Afscheidscollege en Boekpresentatie van een professioneel misanthroop
DELFT, 20080114 -- Op vrijdag 8 februari 2008 geeft Sierksma: kennistheoreticus, politiek filosoof en estheticus, zijn allerlaatste college als docent van de Faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Delft.
Wij nodigen u van harte uit om aanwezig te zijn bij het afscheidscollege `Sierksma Afgang', op vrijdag 8 februari 2008 van 15:30 tot 18:00 in zaal A van de Faculteit Bouwkunde, Technische Universiteit Delft.
Ter gelegenheid van dit afscheid zal deze middag tevens het boek: 'Sierksma's Afgang' worden gepresenteerd. Uiteraard ligt een exemplaar van dit boek voor u klaar.
Wij begroeten u graag de 8e!
Over Sierksma:
Geboren te Leeuwarden, op 10 februari 1946. Woonde van '47 tot '57 in Groningen, waar hij opgroeide, spelend tussen de door de Duitsers tot ruïne gebombardeerde binnenstad van Groningen - iets waar zijn verzetsvader hem al vroeg op wees.
Verhuisde naar Leiden. In Oegstgeest bezocht hij de middelbare school (gymnasium bèta, 1958/64); hij studeerde sociale wetenschappen en filosofie in Leiden (1964/68, doctoraal c.l.). Hij was lid van de Studenten Vakbeweging, de SVB.
Van januari '69 tot september '71 werkte hij aan het Instituut voor Economische Sociologie van de Gemeente Universiteit van Amsterdam, waar hij door een te rechtse hoogleraar te links werd bevonden en werd weggewerkt. Was een jaar lid van de Bond van Wetenschappelijke Arbeiders, zonder enig geloof in het bestaan van deze diersoort.
Van '71 tot juli '73 studeerde hij en gaf hij les in de VS - een jaar aan de East Coast (Rutgers University, New Jersey), een jaar aan de West Coast (Berkeley, California). Samen met zijn vrouw reisde hij zeven maanden door Canada, The States en Mexico.
Was van 1 juli 1973 tot 8 februari 2008 verbonden aan de Faculteit der Bouwkunde in Delft, waar hij achtereenvolgens kennistheorie, politieke filosofie en esthetica gaf aan toekomstige volkshuivesters, stedebouwers en architecten. Was tot zijn eigen verbazing jarenlang lid van de CPN, maar is niet van plan om daarvoor verantwoording aan de heer Bolkestein af te leggen. Organiseerde twee tentoonstellingen van schilder-beeldhouwers en schreef daarvoor de catalogi. Verbleef voor zijn sabbatical van maart tot en met juli 2004 in Rome, vervolgens tot het eind van dat jaar in La Roche in de Franse Brenne.
Dacht ooit dat er een nieuwe wereld op komst was. Dit bleek te kloppen, zij het niet de zijne. Is nu officieel gedesillusioneerd en waardeert, onder invloed van Luhmann, met terugwerkende kracht McLuhan, om wie hij eind jaren zestig met politieke vrienden hartelijk dacht te kunnen lachen.
Hoewel een traag lezer, gaat zijn literaire belangstelling vooral uit naar Angelsaksische literatuur en poëzie, vooral de 18e- en de 19e-eeuwse. Hedendaagse favorieten: Kundera, Doctorow, Roth, Oates, Mercier, Menasse en Banville. Bezocht decennia lang elke week de VARA-matinee, het BIMhuis en met regelmaat de IJsbreker.
Werkt aan een detectiveachtige novelle over het leven van de graficus Bellmer en samen met zijn vriend en schaaktegenstander Ton Korver aan een studie over `Mimesis en het noodlot der communicatie'. Is getrouwd en heeft kinderen en poezen. Hij verbaast zich erover dat zijn vrouw het een leven lang met hem uithield.
Zijn filosofisch streven: nooit tevreden zijn met antwoorden, steeds opnieuw proberen vragen te stellen, tot de dood dan wel een degradatie erop volgt. Zijn literaire streven: de eigen ervaring als invalshoek gebruiken om een wereld te doen oplichten - `Niet mijn wil, de uwe', profaan toegepast op wat hem omringt.
Hij zou het liefst een poes willen zijn - een kater mag ook.