Ingezonden persbericht
EXPOSITIES ~ PRODUCTIES ~ PORTRETTEN ~ GRAFISCH ONTWERP
VAN 01 02 2008 TOT 28 03 2008
OPENING A.S. VRIJDAG OM 16.00 UUR
ELINE PEEK
MEDOGENLOOS MET MEDEDOGEN
Chris Will, Museum Boijmans Van Beuningen, schreef het volgende over het werk van Eline:
Wie de schilderijen van de Utrechtse kunstenares Eline Peek (1970) voor het eerst ziet, heeft de neiging om geschrokken of beschaamd door te schuifelen of weg te kijken. Je voelt je nogal ongemakkelijk bij haar grote niets verhullende 'portretten'. De confronterende naakten zijn in eerste instantie niet prettig om te zien: afgeleefde, uitgezakte lichamen, tronies met holle oogkassen, slappe borsten, hangende huidplooien, knokige ledematen, een ziekelijke huid en prominent aanwezige geslachtsdelen. Zonder enige gêne poseren ze naakt of in ondergoed. En dat allemaal meer dan levensgroot en onbeschaamd naar de beschouwer gericht, bovendien staren hun ogen je onderzoekend aan, ze zoeken zelfs contact.
De schilderijen van Eline Peek lijken meedogenloze portretten van de mens zoals we die eigenlijk liever niet zien. Haar figuren zijn ver verwijderd van het ideale mensbeeld. Hier staat geen klassieke Venus of een gespierde Tarzan. De prominente sporen van ouderdom en verval maken zo'n indruk op de kijker, waardoor de persoonlijkheid van de afgebeelde mensen vooralsnog wordt genegeerd. Maar wanneer we wat beter durven te kijken, dan pas blijkt het inlevingsvermogen van de kunstenares, haar mededogen met de kwetsbare mens. De gezichten blijken vooral vriendelijk en open, de persoon is benaderbaar. Met haar bestudering van de naakte buitenkant doorgrondt Peek ook het innerlijk van de geportretteerden. Toch schildert ze geen echte portretten, want ze gebruikt geen modellen. Ze verwerkt vooral indrukken van de straat of beelden uit de media.
Peeks werkproces start vaak vanuit een vlek die, in transparante lagen met ingehouden toon aangebracht, uitgroeit tot de huid en de vorm van haar creaties. De voorstelling is pas voltooid op het moment dat de kunstenares een echt karakter tegenover zich voelt staan. De neutrale achtergrond is sober en de figuren hebben soms een enkel attribuut of kledingstuk.
Peeks pseudo realistische figuurstukken staan in de traditie van sommige kritische figuurstukken van George Grosz of Herman Gordijn. Ook kan haar werk worden gerelateerd aan de indringende portretten van Cindy Sherman of van Marlene Dumas. Naadloos sluit haar visie aan bij haar generatiegenoot de 'Young British Artist' Jenny Saville (1970). Binnen de figuurschilderkunst in Nederland nemen Peeks monumentale portretten een bijzondere plaats in. In tegenstelling tot de ideale naaktfiguren van veelal mannelijke schilders, is zij gefascineerd door schoonheid van het lichaam in verval. In een tijd waarin het schoonheidsideaal door 'medische' ingrepen haalbaar is voor wie het kan betalen, toont Peek ons de naakte waarheid, het tegendeel van de stereotypen uit onze consumptiecultuur. Ze heeft een onverbiddelijk oog voor de tekortkomingen van het menselijk lichaam. Eline Peek dwingt de kijker om na te denken over het conventionele schoonheidsideaal en over ons eigen lichaam. Ze raakt met haar rake statements het universele gegeven van het niet te stuiten lichamelijke verval, alle plastische chirurgie ten spijt.
De kunstenares gaat voorbij aan de huid, voorbij aan de lichamelijkheid; door de huid heen gaat ze op zoek naar het innerlijk op zoek naar de ware schoonheid.
ARNHEMSEWEG 41 ~ 3817 CA AMERSFOORT
TELEFOON 033 4619380 ~ RON@LOKAAL4.NL
OPEN WO|DO|VR VAN 11.00 - 18.00