Socialistische Partij
Eric Smaling op verkiezingsmissie in Kenia
(G)een terugblik
MAANDAG 31 DECEMBER * Ik ben weer in Weesp. Hier klinken de hele tijd knallen, maar het zijn andere knallen dan in Nairobi, in Kisumu en in Eldoret en in Mombasa. Kibaki wint met ongeveer 200.000 stemmen voorsprong van Odinga, allebei zitten ze achter in de 4 miljoen. Binnen een uur na de uitslag wordt Kibaki ingezworen als president.
Ik ben weer in Weesp. Ik heb mijn tweede thuisland achtergelaten in chaos, in een toestand die twee kanten op kan: 1. het verzet dooft en men gaat over tot de orde van de dag; 2. het verzet slaat over naar het leger en de politie. Kenianen zoeken per definitie de verzoening, maar hoe buigzaam is het Keniaanse hout nog?
Ik ben weer in Weesp. Ik moet de informatie van het web plukken. Ik luister eindelijk naar de top 2000. Intussen denk ik aan al mijn Keniaanse vrienden door het land heen, aan de stemmers in het kiesdistrict waar ik werkte. Aan die gewone mensen, die terecht goed bestuur eisen.
Ik ben weer in Weesp. Hebben we het wel goed gedaan? De EU heeft het zonder meer uitstekend voorbereid, petje-af. Het optuigen van de stembureaus, de wetgeving eromheen, alle checks and balances, het was OK, het was redelijk waterdicht. Het stemmen ging goed, het tellen in het stembureau ook. Toen gingen we naar de plek waar alle stemmen van de kiesdistricten bijeen werden gebracht, in één enkele Excel sheet, beheerd door een blaagje. Wat daarna is gebeurd??? Dat was niet langer ons mandaat. En dat is dus niet goed.
Ik ben weer in Weesp. De dag na onze langdurige inspanning gaf het hoofd van de EU delegatie een verklaring af. Maar ehhh... het was een gezamenlijke verklaring met het Amerikaanse International Republican Institute. Ik was helemaal verbijsterd. De EU, bij monde van meneer Graf Lambsdorf, geeft een gezamenlijke statement af met een in hoge mate gepolitiseerd, uitermate conservatief instituut uit onze heilstaat Amerika. Ik heb er allerlei vragen over gesteld, maar niemand van de aanwezige opperhoofden wist er een fatsoenlijk antwoord op te geven. Je kunt het peanuts vinden gezien de kritieke situatie in Kenia, maar dit geeft weer eens aan hoe de EU denkt eigenmachtig kongsies te kunnen sluiten.
Terug naar de situatie in Kenia. Kibaki is uitgeroepen tot winnaar. We waren net daarvoor in hoog tempo van het hotel naar het vliegveld afgevoerd. We baalden allemaal van een gemiste middag in de zon, maar het was een uitstekende beslissing. We waren nog niet op het vliegveld, of rookwolken pakten zich samen boven Nairobi en we hoorden dat de weg naar het vliegveld was gebarricadeerd. Ondertussen is het een grote puinhoop in het land.
Ik ben weer in Weesp. Kan ik een conclusie trekken? Laten we er even vanuit gaan dat alles eerlijk is verlopen. Dan is deze uitslag zeker denkbaar. En dan is het enorm balen voor de Odinga-aanhangers. Maar ze hebben niet helemaal verloren, ze hebben erg veel MPs, en die kunnen invloed uitoefenen in het parlement. Laten we er even vanuit gaan dat er gesjoemeld is: dan zijn er twee mogelijkheden. 1. Kenia kent geen historie van staatgrepen, het is nu even onrustig, met komt tot rust en men wacht weer vijf jaar; 2. het gaat mis. Mis?? Met mijn Kenia? Ik houd het op optie 1. onder het kopje sjoemelen. 2012: dan wordt alles anders. Dat is mijn voorspelling. Het doet wel pijn. Afrika moet doorpakken, de jonge generatie moet doorstromen, en dan is een president van 76 die sowieso al niet betrapt kan worden op veel visie, geen goed idee.
Ik ben weer in Weesp. Ik kan weer naar de top 2000 luisteren, Lou Reed zong net dat het een Perfect Day was. Het is de enige keer dat ik het niet met Lou eens ben.
Ik wens iedereen een 2008 toe waarin we ons bekommeren om de planeet, om elkaar, om de samenleving, om de openbare ruimte, om Kenia. Dank voor het lezen, het was een groot genoegen verslag te doen.
Eric Smaling