Ingezonden persbericht
Ons Pardon, Wagenings succesverhaal, stopt
"We zijn trots op Wageningen, dat zoiets hier kan". Het is, als het over Ons Pardon gaat, een veelgehoorde reactie door alle lagen van de bevolking en over de grenzen van alle politieke partijen heen. Ons Pardon is succesvol dankzij een breed maatschappelijke draagvlak, dankzij financiële steun van donateurs, kerken, fondsen, de Gemeente Wageningen, dankzij de medewerking van onder meer de Woningstichting en Idealis en dankzij de tomeloze inzet van de coördinatoren en meer dan honderd vrijwilligers en niet te vergeten dankzij het enthousiasme van de pardonners zelf. Ons Pardon gaat binnenkort haar taken overdragen aan de Gemeente.
Wageningse burgers en organisaties wilden begin 2006 niet meer wachten tot de toenmalige overheid een oplossing bedacht had voor stadgenoten die jaren geleden als asielzoekers naar Nederland waren gekomen en nog geen verblijfszekerheid hadden. Zij wilden dat er een einde kwam aan het gesol met deze mensen, en besloten zelf het goede voorbeeld te geven. 'Ons Pardon' heeft vanaf 1 juli 2006 asielzoekers, de oudewetters, die al lang in Wageningen verbleven, de voorzieningen geboden waarop Nederlandse burgers recht hebben: menswaardige huisvesting en inkomen.
De initiatiefnemers stond voor ogen de oudewetters, die toen van overheidswege nergens recht op hadden, in staat te stellen de regie over het eigen leven weer te herwinnen en een begin te maken met de opbouw van een normaal bestaan. Taalonderwijs en andere projecten kwamen van de grond. Elke deelnemer die dat wilde kreeg een buddy. Ons Pardon moest een overbrugging worden naar een pardonregeling voor oudewetters in 2007.
Vijftien juni van dit jaar was het zover. Het Staatsblad publiceerde de pardonregeling, die de nieuwe Tweede Kamer had aangenomen. Daarna echter begon voor de pardonners opnieuw het grote wachten. Het duurt, geheel buiten hun schuld, nu al weer een half jaar, en het is niet te voorzien hoe lang de ambtelijke molens in Nederland nog nodig hebben om hun aanspraak op deze regeling te verwerken.
Van de 107 pardonners, die door Ons Pardon en Vluchtelingen onder Dak worden gehuisvest heeft pas een kleine 20 procent het felbegeerde pasje in handen. Noodhuisvesting blijft voor de anderen nog nodig. Maar ook voor degenen die wel een verblijfsvergunning hebben, kan het nog tot eind 2009 duren voor zij over reguliere huisvesting kunnen beschikken.
"Met pasje" of "zonder pasje", voor alle pardonners geldt dat ze dankzij het integratieproject van Vluchtelingenwerk "Aan de Slag", dat sinds december een kantoortje heeft aan de Nobelweg, aan de slag kunnen met inburgering, taal, ontbrekende opleiding en het zoeken van werk.
Ons Pardon zal als project per 1 januari 2008 ophouden te bestaan. Donaties en berichtgeving stoppen. Op vrijdagavond 18 januari 2008 wordt bij de beëindiging van dit unieke Wageningse project op gepaste wijze stilgestaan, samen met alle betrokkenen.
Vanzelfsprekend zal geen pardonner uit het zicht raken. De juridische begeleiding blijft in handen van Vluchteling onder Dak en Vluchtelingenwerk en tot de laatste pardonner zal getracht worden de verblijfsvergunning in de wacht te slepen.
Een aantal vrijwilligers van Ons Pardon en zelfs een coördinator gaan door binnen de integratieactiviteiten van "Aan de Slag".
Ons Pardon draagt het verstrekken van leefgeld en huisvesting over aan de Gemeente. Die kreeg van de gemeenteraad de opdracht om na de jaarwisseling in leefgeld en huisvesting te voorzien.
Omdat de Stichting Ons Pardon als rechtspersoonlijkheid nog wel blijft bestaan voor de afronding van een aantal zaken, heeft het bestuur aangeboden om op verzoek en dan ook op kosten van de gemeente de verstrekking van leefgeld en de coördinatie van de huisvesting, voor zolang als nodig, voort te zetten. De continuïteit voor de pardonners zou hiermee gediend kunnen zijn.
Heel erg soepel loopt de overdracht van verantwoordelijkheden naar de Gemeente tot op heden helaas niet. De Gemeente heeft een aantal voorstellen aan de gemeenteraad verstuurd, waarover in een extra raadsvergadering op 19 december a.s. besluitvorming plaatsvindt. Tot de jaarwisseling hebben we nog twee weken te gaan. Het college verwacht dat de pardonners "met een rugzakje" (een zelfzorgarrangement) zelf op zoek gaan naar huisvesting bij vrienden en familie. Als dat niet lukt worden ze na 1 februari 2008 in hotels van WICC/WIR gehuisvest tot misschien wel eind 2009. In drukke tijden moeten ze dan even verhuizen. Naar de mening van Ons Pardon wordt de mensen zo niet de stabiele thuisbasis geboden van waaruit ze kunnen investeren in inburgeren en het zoeken van werk. Ons Pardon hoopt daarom dat de gemeente, al dan niet onder druk van de raad, met een beter alternatief voor dit scenario komt, dat overeenstemt met de intenties waarmee Ons Pardon in 2006 gestart is: menswaardige huisvesting en inkomen.
Ons Pardon is bijna zover om Wageningen te bedanken, maar stelt dat uit tot ook met de Gemeente de laatste hobbels zijn weggewerkt.
Ingezonden persbericht