Partij voor de Vrijheid (PVV)


maandag 17 december 2007
Vandaag voeren wij een uitermate belangrijk debat. Zoals u weet heeft de PVV-fractie niets tegen internationale missies zoals die van ISAF of Enduring Freedom. Sterker nog, mijn fractie is een groot voorstander van het voeren van de strijd tegen het internationale terrorisme en tegen de barbaarse Taliban. Zonder de ISAF-missie, zonder Operation Enduring Freedom, zonder de strijd tegen de Opposing Military Force, de OMF, zou Afghanistan terugvallen naar de middeleeuwen, dat staat vast. De aanwezigheid van de NAVO en van andere landen is dan ook in het belang van Afghanistan, maar is ook in het belang van de rest van de wereld. Dat staat wat mijn fractie betreft buiten kijf.

De vraag is alleen wel of Nederland na 1 augustus 2008 nog verder als Lead Nation in Uruzgan moet bijdragen aan ISAF. Tijdens het afrondende plenaire debat over de Nederlandse deelname aan ISAF in februari 2006 zei de minister-president tegen de Kamer - en ik citeer letterlijk uit het verslag: "Over twee jaar zal de Nederlandse inzet worden overgenomen door andere NAVO-landen. Zo wordt bijgedragen aan spreiding van de lasten over alle bondgenoten". Einde citaat. Oud-minister van Defensie, Kamp, bevestigt dit op zijn weblog van 3 september van dit jaar. Ik citeer: "Als minister van Defensie heb ik in 2005 zonder omhaal van woorden tegen de politieke en militaire leiding van de NAVO gezegd dat we voor twee jaar in Zuid-Afghanistan blijven en niet langer". De gemaakte afspraken, zo zegt de heer Kamp, zijn ten overvloede nog eens schriftelijk bevestigd. En op 25 oktober bevestigt de heer Kamp in NOVA zijn eigen woorden en ook de woorden van de minister-president. De uitspraken van de minister-president en de oud-minister van Defensie laten niet aan duidelijkheid te wensen over. Toch zitten we hier nu weer. Zijn we door premier Balkenende voor de gek gehouden? Graag helderheid van de regering.

Ik haal ook een uitspraak van vice-premier Bos aan. Op zijn weblog van 30 november jl. schrijft hij dat hij het eigenlijk onverteerbaar vindt dat de respons van NAVO-partners om Nederland in Uruzgan bij te staan of te vervangen zo beperkt was. Ik ben het niet vaak met hem eens - en dat is misschien maar goed ook - maar op dit punt deel ik het standpunt van de vice-premier. Want er is helaas sprake van een schrijnend gebrek aan solidariteit binnen de NAVO. In Afghanistan uit zich dat in twee opzichten. Ten eerste zijn veruit de meeste NAVO-bondgenoten niet bereid de Nederlandse missie in Uruzgan over te nemen of te verlichten. Voor de paar landen die wél een bijdrage willen leveren, geldt - zonder daar denigrerend over te willen doen - dat het om niet heel grote aantallen militairen gaat die bovendien niet ingezet zullen worden om eventuele gevechtshandelingen tegen de OMF te verrichten, maar beveiligings- of opleidingstaken op zich zullen nemen. Ten tweede is de huidige inzet in Afghanistan erg onevenwichtig. Sommige landen zoals het Verenigd Koninkrijk, Canada en ook niet-NAVO lidstaat Australië en zeker dus ook Nederland zelf, halen de kastanjes in het zuiden of oosten van Afghanistan uit het vuur. Maar andere landen doen veel minder. Landen als België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal en Griekenland leveren afgezet tegen de inzet van Nederland een ondermaatse bijdrage in het risicovolle zuiden van Afghanistan. Ik wijs ook op de woorden van de Secretaris-Generaal van de NAVO, die in oktober tijdens de parlementaire NAVO-assemblee in Reykjavik opmerkte dat er sprake is van onwil van veel lidstaten om te investeren in de vereiste militaire capaciteit.

Ik hoor graag van het kabinet of zij de mening van mijn fractie over het gebrek aan solidariteit binnen de NAVO deelt. En wat vindt u van de in mijn ogen smoezen van andere NAVO-lidstaten om niet méér in het zuiden van Afghanistan te hoeven doen, zoals de smoes van de Duitse regering met haar beroep op de Duitse Grondwet. En waarom geeft het kabinet op een van mijn feitelijke vragen het antwoord dat geen enkel NAVO-land zich uit Afghanistan terugtrekt, terwijl Portugal per augustus 2008 meer dan 90% van haar militairen terughaalt. Trekken meer NAVO-landen een groot deel van hun militairen terug?

Nogmaals, ik doe niet geringschattend over de aanvullende bijdragen van onder andere Tsjechië, Slowakije, Hongarije en Georgië. Maar met alle respect, dit zijn geen Lead Nations en het zijn geen grote bijdragen. De Nederlandse kampementen zullen vanaf augustus 2008 bewaakt worden door Slowakije en Tsjechië. Onder andere Frankrijk en Hongarije zullen bijdragen aan het opleiden van Afghaanse militairen. Bewaken en opleiden is mooi en belangrijk, maar deze landen zullen niet meevechten tegen de OMF. En dat kan ik helaas niet solidair noemen.

Veel fracties, ik wijs onder andere op de woorden van collega Van Baalen van de VVD, stellen in hun bijdrage 2010 centraal. Natuurlijk is het belangrijk om zeker te stellen dat Nederland Uruzgan dan verlaat. Maar de PVV is nog allesbehalve overtuigd dat er überhaupt verlengd moet worden. Mijn fractie vindt ook de vraag van belang waarom we nu, eind 2007, weer - net als twee jaar geleden - met een artikel 100-brief over Afghanistan zitten. Want de minister-president heeft twee jaar geleden duidelijk in de Kamer gezegd, ik heb dat geciteerd, dat na twee jaar, na augustus 2008, de Nederlandse inzet overgenomen zal worden door andere NAVO-landen. Ik voeg daar aan toe dat ik het een grove schande vindt dat de passage uit het gesprek van precies een week geleden met de NAVO-Secretaris-Generaal, De Hoop Scheffer, is geschrapt, waarin wordt bevestigd dat de NAVO nooit heeft gezocht naar een andere Lead Nation in Uruzgan in plaats van Nederland, dat de Nederlandse regering daar nooit om heeft gevraagd en dat de NAVO als verantwoordelijke voor de opvolging van Nederland hier ook nooit zelfs maar een poging toe heeft gedaan. Het schrappen van zo'n passage uit het verslag door NAVO Secretaris-Generaal, de heer de Hoop Scheffer, riekt naar Noord-Koreaanse praktijken, een Secretaris-Generaal van de NAVO onwaardig. En als je dat combineert met de schimmigheid en onwil van dit kabinet, de huidige SACEUR en de Secretaris-Generaal van de NAVO om de inmiddels beruchte bevestigingsbrief aan Nederland desnoods vertrouwelijk met de Kamer te delen, dan ontstaat een heel kwalijk beeld.

Waarom is er niet gezocht naar een andere Lead Nation in Uruzgan als oud-VVD-minister van Defensie Kamp gelijk heeft dat hij de NAVO in klip en klare taal heeft laten weten dat Nederland in 2008 uit Uruzgan vertrekt? Waarom krijgen we die brief van generaal Jones hierover niet te zien? Allemaal toeval? Of kon de NAVO er vanuit gaan dat Nederland toch wel de intentie had te blijven als Lead Nation? Is dit signaal informeel aan de NAVO gegeven? Zijn we met zijn alleen voor de gek gehouden door de regering? Graag een reactie van het kabinet. En ik wil die geheime brief van generaal Jones alsnog van het kabinet krijgen.

Verder wil ik het kabinet vragen of zij bereid is de missie vanaf augustus 2008 veel verder te beperken dan nu het plan is. Bent u bereid vanaf augustus 2008 het Nederlandse leger meer te ontlasten en de Nederlandse totale bijdrage tussen 2006 en 2010 in Afghanistan meer in verhouding te brengen tot de gemiddelde bijdrage van andere NAVO-landen, en daarom in plaats van circa 1.100, vanaf augustus 2008 maximaal 300 Nederlandse militairen in Uruzgan te stationeren? Laat een ander land, bijvoorbeeld Frankrijk of Duitsland maar Lead Nation in Uruzgan worden. Nederland heeft meer dan zijn steentje bijgedragen met de enorme inspanningen die wij, ook met mijn volledige steun, sinds vorig jaar in Uruzgan plegen. Laat de NAVO, die verantwoordelijk is voor de force generation, dat probleem maar oplossen. In dit verband wil ik het kabinet trouwens ook vragen hoe zij aankijkt tegen de uitlatingen van de Afghaanse minister van Defensie, de heer Wardak, die in onze hoorzitting zei dat het Afghaanse leger, de ANA, wellicht al voor 2010 in staat zou zijn de Nederlandse taken in Uruzgan over te nemen?

De strijd tegen het terrorisme moet niet in geld gemeten worden. We hebben in 2008 twee jaar in Afghanistan gezeten en iedere euro daaraan is goed besteed. Maar ook hier zijn er grenzen. Ook hier mogen andere landen nu eens de portemonnaie trekken. Nederland moet niet de dorpsgek van de NAVO willen zijn. Verlenging van de missie met twee jaar kost iedere dag bijna 1 miljoen euro - ruim 750 miljoen euro in het totaal, en dat geld zouden we ook heel goed in Nederland kunnen besteden!

De Nederlandse militairen doen goed werk in Afghanistan. Zo hebben ze de OMF bij Chora bevochten en goodwill gekweekt bij de Afghaanse bevolking. Complimenten daarvoor. Toch moeten er nog grote problemen door de NAVO worden aangepakt. Ik heb daarom een paar vragen waarop ik graag een duidelijk antwoord van het kabinet zou krijgen: Wat gaat er concreet gedaan worden om hulp aan de OMF vanuit Pakistan, maar ook vanuit Iran, te stoppen? Hoe gaat er concreet voor worden gezorgd dat er binnen afzienbare tijd daadwerkelijk meer en betere Afghaanse militairen en politieagenten zijn en er minder bestuurlijke corruptie is? En deelt u onze mening dat het ronduit beschamend is dat Cordaid aangeeft dat maar liefst 30% van haar ontwikkelingsprojecten slechte resultaten heeft opgeleverd, zeker nu het grootste deel van haar budget van 4,3 miljoen euro over 2007 door de Nederlandse belastingbetaler gefinancierd is?

Ik rond af waarmee ik begon. De fractie van de Partij voor de Vrijheid is een voorstander van de ISAF-missie. Wij zien het belang van een veilig, stabiel en dus Taliban-loos Afghanistan, niet alleen voor de Afghanen zelf, maar ook voor de rest van de wereld. Maar mijn fractie vraagt zich wel hardop af of Nederland zich hiervoor inmiddels niet genoeg heeft ingespannen en het nu de beurt is aan andere landen om in Uruzgan de leidende rol van Nederland over te nemen. Ons antwoord daarop is ja, geen leidende rol voor Nederland in Uruzgan na augustus 2008, hooguit een ondersteunde rol met maximaal 300 militairen. En dan nog alleen als er een andere gedegen Lead Nation is, bijvoorbeeld Frankrijk of Duitsland. Als het kabinet daartoe bereid is valt met ons te praten. Anders - en ik vrees dat het kabinet vasthoudt aan haar kabinetsbesluit - zegt de PVV eenvoudigweg nee tegen de verlenging van de Nederlandse militaire aanwezigheid in Uruzgan. Het is dan niet anders. Ik wacht de antwoorden van de regering met belangstelling af.


____________________