positieve effecten zijn pas op termijn zichtbaar'
'De positieve effecten zijn pas op termijn zichtbaar'
Nieuwsbericht, 14 december 2007
Hans Noorlander is projectmanager invoering zorgzwaartebekostiging bij
Zuidwester, een organisatie die zorg en dienstverlening biedt aan
mensen met een handicap. We vroegen hem naar zijn ervaringen.
De effecten van de invoering van een dergelijk nieuw systeem zijn
fors: `Voor de bedrijfsvoering betekent het in feite dat we alles wat
we doen opnieuw moeten bekijken. Zo vraagt de zorgzwaartebekostiging
onder andere om een andere manier van verantwoorden. Dat gebeurt in de
toekomst veel meer op cliëntniveau dan vroeger. Daarnaast moeten we de
vormgeving van de zorgplannen nu afstemmen op de zorgzwaartepakketten.
Vooral dat laatste doen we voorzichtig. Zuidwester zit midden in een
aantal organisatorische veranderingen en we moeten onze
functionarissen niet te zwaar belasten. Financieel gezien bestaat er
nog veel onduidelijkheid, maar mijn eerste inschatting is dat we er
licht op vooruit gaan door de invoering van de
zorgzwaartebekostiging.'
Vanwege de situatie binnen de organisatie zijn ook de prioriteiten
aangepast: `We richten ons eerst op het aanpassen van de
administratieve systemen en het opleiden van de sleutelfiguren. Dan is
het middelmananagement aan de beurt en tenslotte de uitvoerders.'
Het feit dat Zuidwester momenteel in zwaar weer verkeert, hoeft
volgens Noorlander niet tot extra problemen te leiden: `De
organisatorische situatie vraagt om een zorgvuldige planning en
strakke sturing van bovenaf. Daardoor is er nu veel daadkracht binnen
de organisatie om de nodige aanpassingen voor elkaar te krijgen. Ik
sluit dan ook niet uit dat wij in het najaar van 2008 verder zijn dan
een groot aantal andere organisaties. Puur omdat wij wel móeten.'
Ook over de voorlichting van de cliënten is Noorlander duidelijk: `Het
is nu nog veel te vroeg om cliënten te informeren over het systeem van
zorgzwaarte bekostiging. Daarvoor zijn er nog teveel onzekerheden. Ik
geef liever meteen de juiste informatie dan dat ik eerdere berichten
moet corrigeren. Er is afgesproken dat we wachten tot er meer
duidelijkheid is over de zorgzwaartebekostiging, en vooral over de
omzetting van non-indicaties, voordat we de cliënten en hun verwanten
voorlichten.'
Op het eerste gezicht is Noorlander dus best te spreken over de
zorgzwaartebekostiging. Toch heeft hij ook een aantal kritische
kanttekeningen: `Omdat het systeem nieuw is voor alle gebruikers in de
keten hebben we te maken met externe bureaucratie, bijvoorbeeld van
het CIZ. Daarnaast is het systeem nog onder constructie. Aanpassingen
in het beleid in dagbesteding en behandeling leiden tot ingrijpende
aanpassingen in het systeem van zorgzwaartebekostiging. Zo kregen we
bijvoorbeeld te maken met branchevreemde indicatiestellingen terwijl
eerder was afgesproken dat we geen gebruik mochten maken van
indicaties uit andere sectoren. Voordat we dat recht kunnen trekken
hebben we eerst méér bureaucratie nodig voordat we straks een goed
werkend en doorzichtige systematiek hebben. De positieve effecten,
zoals het besef dat een cliënt een vaste hoeveelheid geld meebrengt,
zullen vooral op de lange termijn zichtbaar worden. Tot die tijd is
het vooral veel extra werk.'
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport