ChristenUnie
Esmé Wiegman op klimaatconferentie in Bali
Esmé Wiegman op klimaatconferentie in Bali
vrijdag 14 december 2007 10:47 Deze week hebben politici uit de hele
wereld zich verzameld in Bali, om te komen tot een mondiale aanpak van
de opwarming van de aarde en de gevolgen daarvan. Kamerlid Esmé
Wiegman bezocht de klimaatconferentie en schreef een reisverslag.
Maandag
Vandaag is het de dag van ons vertrek. Op het station van Zwolle kom
ik oud-wethouder Pot tegen. Hij verruilde recent het wethouderschap in
Zwolle voor een functie in de Rooms-Katholieke kerk. Hij vertelde dat
hij zondag voorbede had gedaan voor de klimaatconferentie. Het is goed
zoiets te horen. Zouden meer mensen moeten doen!
In een KLM-lounge nemen we nu het programma door. De grote uitdaging
voor ons is om tijdens deze conferentie de krachtige EU-inzet te
versterken tijdens allerlei deelsessies. Naast heel veel gesprekken
voeren en vergaderingen bijwonen hopen we nog iets te kunnen zien van
de gevolgen van klimaatverandering; de gevolgen van ontbossing en de
aantasting van koraalriffen.
Maar nu eerst de reis er naartoe!
Dinsdag
Nadat we zijn aangekomen in Bali frissen we ons even op en worden we
in het hotel bijgepraat door de Nederlandse ambtelijke delegatie die
er inmiddels al anderhalve week op heeft zitten. De technische
onderhandelingen zijn zo goed als afgerond met allerlei conceptteksten
als resultaat. Een belangrijk hoogtepunt is de overeenstemming over
een 'klimaatadaptatiefonds'. Hierna worden we bijgepraat door de
NGO's. Die melden blij te zijn met de positieve stemming op de
conferentie. Ze vragen zich wel af hoe concreet de afspraken worden.
Blijft het vooralsnog bij procesafspraken (roadmap) of worden er
concrete doelen bijvoorbeeld ten aanzien van CO2 uitstoot gesteld? Uit
de discussie blijkt dat procesafspraken ook heel concrete afspraken in
zich kunnen hebben. Dinsdagavond waren we uitgenodigd voor een diner
met de ambassadeur, waar uiteindelijk ook de ministers Cramer en
Koenders aanschoven.
Wat staat me nu te wachten? Hopelijk eerst een goede nachtrust (met
het geluid van de zee op de achtergrond). Morgen zullen we een
gedeelte van het 'high level segment' bijwonen en een rtg met de
EU-landen. Verder zal ik een side event over ontbossing in Brazilië
bijwonen. Morgen zal ik door icco geïnformeerd worden over
bijeenkomsten waar de rol van religie ook aan de orde komt. Ook de
combinatie van Ontwikkelingssamenwerking en de
Millenniumdoelstellingen hebben mijn belangstelling. Tijdens de
conferentie worden de onderhandelingen sterk milieugestuurd. De rol en
gevolgen voor de mensen in ontwikkelingslanden mogen niet uit het oog
worden verloren.
Woensdag
Mijn 1e conferentiedag zit erop. Via een groot scherm heb ik de
opening van de vergadering meegemaakt. De woorden van Ban ki Moon en
de president van Indonesië waren indringend. De minuut stilte om de
aanslag in Algerije te gedenken was indrukwekkend. Wat ook bijzonder
is, is dat tijdens zo'n conferentie zoveel mensen met zoveel
nationaliteiten in goede harmonie in gesprek zijn met elkaar.
Natuurlijk zullen er achter de schermen geregeld scherpe woorden
gewisseld worden, bijvoorbeeld om een VS over de streep te trekken.
Over de VS gesproken: vandaag een side event gevolgd van de VS over
biofuels. Boeiend om het Amerikaanse verhaal uit Amerikaanse mond te
horen. De VS wil liever zelfstandig van onderaf werken aan
duurzaamheid. Als ik de presentaties mag geloven gebeurt er ook echt
wat aan CO2-uitstoot, met name waar het gaan om het tegengaan van
ontbossing. Kyoto vindt men te veel top down en weinig concreet. Hun
inzet is vooral gericht op de mogelijkheden van technologie. Tijdens
een rtg van de EU hebben we stilgestaan bij het emissie
handelssysteem. Verder heb ik informeel gesproken met
vertegenwoordigers van kerkelijke organisaties uit onder andere India,
Zuid-Afrika, Canada en Zweden. Het klimaatdebat krijgt zoveel
meerwaarde als er gewerkt wordt vanuit Bijbelse gerechtigheid,
zingeving en moraal en ethiek. Vertegenwoordigers uit Papoea en Nieuw
Guinea die betrokken zijn bij het tegengaan van ontbossing waren
verbaasd dat een Nederlandse premier met ze wilde spreken. In hun
eigen land worden ze niet geconsulteerd, terwijl ze ondertussen voor
de enorme uitdaging staan hun eigen inwoners van de gevolgen van
klimaatverandering op de hoogte te stellen.
Het was weer een boeiende dag met veel indrukken en nieuwe contacten.
Het is de moeite waard om hier te zijn!!
Donderdag
Het eind van de deze vierde dag komt in zicht. Een dag die ik begonnen
ben in het zwembad en aan het strand; ik zal het maar eerlijk zeggen.
Dat was overigens wel van 7-8 uur! Daarna ben ik naar het
conferentiecentrum gegaan en heb ik weer verschillende deelsessies
bijgewoond, onder andere over het beschikbaar stellen van technologie
aan ontwikkelingslanden. Verder ben ik ook geregeld in het
EU-paviljoen te vinden. Het is geweldig boeiend om te zien hoe en wat
onze EU partners presenteren. Polen is bijvoorbeeld ook druk bezig met
het bossenbeleid in combinatie met CO2 reductie. Aan het eind van de
middag zijn we als Kamerdelegatie mee geweest met de vogelbescherming
naar de mangrovebossen aan de kust. Prachtige vogels gezien, varanen
schoten voor ons langs en het gebied krioelde van de krabbetjes. Dit
type bos is van groot belang als natuurlijke kustbescherming. De
aanleg is van belang, maar bovenal het beheer ervan. Met dit soort
projecten is één op één contact cruciaal. Afspraken over ontbossing
zijn van belang tijdens deze klimaatconferentie. De grote uitdaging is
wel hoe deze afspraken op hoog niveau uiteindelijk een duurzame plek
krijgen dicht bij de mensen. Dat vraagt om een aanpak die te overzien
is en handhaafbaar. In de zaal waar Al Gore aan het begin van de avond
sprak was geen plek meer. Zodoende heb ik de toespraak gevolgd via een
groot tv scherm, met een groepje mensen met verschillende
nationaliteiten dat steeds groter werd. Ik bewonder Gore om zijn
sprekersgaven. Zijn boodschap was krachtig richting zijn eigen land.
Hij sprak over de 'inconvenient truth' dat de VS mogelijk vergaande
afspraken in de weg zou staan. Dat leverde een daverend applaus op.
Zijn nadruk op moraal en compassie kan ik delen. En toch blijf ik
zeggen dat ik Al Gore niet nodig heb voor een morele boodschap. De
Bijbel is voor mij de grootste inspirator en motivator om een goed
rentmeester te zijn en gerechtigheid te zoeken in het eerlijk delen
van alles wat ons door God is toevertrouwd...