dinsdag, december 11, 2007
112 miljoen aan welzijnssubsidies...
De gemeente Rotterdam keert elk jaar ruim honderd miljoen
aan welzijnssubsidies uit, ofwel bijna vierhonderd euro voor elke
werkende Rotterdammer. Leefbaar Rotterdam is nooit een groot
voorstander geweest van het Rotterdamse subsidiecircus en ziet dit
bevestigd in een recent rapport.
De helft van de huidige subsidies heeft geen enkele maatschappelijke
relevantie, buiten het in stand houden van een gesubsidieerde
welzijnsmaffia en dient te worden afgeschaft. De resterende helft
dient onder veel beter controle besteed te worden. Een onderzoek van
het Centrum voor Onderzoek en Statistiek (COS) van de gemeente
Rotterdam, bevat enkele kritische kanttekeningen. Door deelgemeenten
worden opdrachten selectief verleend en er vindt geen goede controle
plaats op behaalde resultaten.
Een groot probleem is ook de monopoliepositie die sommige instellingen
binnen een deelgemeente hebben. Hierdoor ontstaat een soort gedwongen
winkelnering en ambtenaren behandelen subsidietoekenning als
vanzelfsprekend. Het is zelfs voorgekomen dat gesubsidieerde
welzijnsinstellingen hun eigen opdrachten en subsidievoorwaarden
schreven. Sommige deelgemeenten besteden vrijwel al het welzijnsgeld
aan slechts één instelling. Het laat zich raden dat deze instelling
hiermee een monopoliepositie heeft. De welzijnsinstelling en
deelgemeente zijn nu feitelijk tot elkaar veroordeeld. Als de
Rotterdamse deelgemeenten niet in staat blijken op een verantwoorde
wijze subsidiegelden te kunnen besteden, is het volgens Leefbaar
Rotterdam zaak deze bevoegdheid terug te nemen. Onderbrengen bij één
wethouder is dan een betere optie.
Over de volle breedte bezien slokken de 25 grootste instellingen maar
liefst 84% van de subsidies op, ofwel 60 miljoen euro. Het grootste
deel (17 van de 25) van deze instellingen is opmerkelijk genoeg ook
maar in één deelgemeente actief. De diverse deelgemeenten verdelen
jaarlijks ruim 72 miljoen euro. De bedragen verschillen sterk.
Verstrekken Hoek van Holland en Hillegersberg-Overschie nog geen
zestig euro per inwoner, Delfshaven verstrekt bijna tweehonderd euro
per inwoner. Maar uit niets blijkt dat de inwoners in Delfshaven een
groter welzijn ervaren dan die in Overschie.
Los van de discussie over de wijze waarop deelgemeenten het geld
verdelen, is het wat Leefbaar Rotterdam betreft hoog tijd voor een
bredere discussie over het nut van veel subsidies. Veel van de
bestaande subsidiesponzen lijken geen hoger doel te dienen dan het
voorzien in riant betaalde banen voor een bevoorrechte groep
geëngageerde mensen. Je kunt in Rotterdam geen gesubsidieerde steen
omdraaien of er kruipt een socialist onder vandaan. De innige band
tussen gesubsidieerde instellingen en de politiek-bestuurlijke elite
is al veel te lang getolereerd.
Leefbaar Rotterdam