Leefbaar Rotterdam

dinsdag, december 11, 2007

MIJN BELEVING VAN DE POLITIEK

Ik ben nu ruim vier jaar actief in de politiek, eerst in een verkennende fase en als mede opbouwer van een afdeling in de deelgemeente Prins Alexander van Leefbaar Rotterdam. Op deze wijze leerde ik vanaf de zijlijn de politiek kennen

Er vond op dat moment een redelijk open discussie plaats tussen politieke partijen, soms ging het er fel aan toe, maar ook werd de nodige humor gebruikt om onderwerpen te bespreken. Moties en amendementen werden over en weer gesteund, soms afgewezen, maar wel met een gezonde onderbouwing.

Toen kwamen de verkiezingen. Ik werd lijsttrekker voor de fractie van Leefbaar Rotterdam en tijdens de campagne werd al duidelijk dat de overige partijen niet blij waren met onze komst in de deelgemeente, een enkele uitzondering daargelaten. De verkiezingen werden door ons glansrijk gewonnen en Leefbaar Rotterdam kwam vanuit het niets met negen zetels (van de vijfentwintig) de raad binnen. Dat was schrikken voor de overige partijen.

De overige partijen hebben vanaf dat moment krampachtig stelling genomen. Leefbaar Rotterdam diende tegen elke prijs buiten de coalitie te blijven. Vol goede moed begonnen wij aan gesprekken om als grootste partij een coalitie te gaan vormen. Achter onze rug om was dit echter allang beklonken. De PvdA wilde helemaal niet met ons in zee, maar ging een monsterverband aan met de VVD, Groen Links, SP en de CHU/SGP. Slechts één zetel meerderheid. Wat wil nu het geval: juist die ene zetel zou een groot breekpunt worden in dit broze verband.

Wegens vermeende financiële malversaties trad een lid van de PvdA uit de fractie en begon voor zichzelf. Lijst Veenstra was geboren. Leefbaar Rotterdam kwam dus in de oppositie. Lastig, maar moedig namen wij deze rol op ons en gingen aan de slag. Alleen gaandeweg komen we erachter dat wat we ook inbrengen 90 % van onze moties en amendementen worden gewoon weggestemd. Of ze inhoudelijk nu wel of niet goed waren, het deed er niet toe. Het kwam van de oppositie dus weg ermee. Enige ruimte tot discussie was niet mogelijk, omdat de coalitiepartijen als hondjes achter hun D.B.ers aanlopen en klakkeloos alles accepteren. Stukken worden te laat aangeleverd en beslissingen worden genomen zonder communicatie met de raad of achteraf. De coalitie accepteert het allemaal zonder morren. Diensten maken er een rommeltje van en de coalitie accepteert de uitleg, wederom zonder veel morren. Portefeuillehouders doen hun werk niet goed en niemand die ze er echt op aanspreekt, behalve Leefbaar en het CDA. Onze bezwaren worden weggehoond. Hoe durven wij tegengas te geven?!? alleen zij weten tenslotte wat goed is voor de bewoners en niet de oppositie.

Voor mij kwam de grootste verbazing tijdens de eerste behandeling van de begroting in oktober. Na een ingediende motie, waarin de raad duidelijk hun steun wilde betuigen aan de PvdA, (procesgang over de eerde genoemde financiële malversatie van een fractielid), stapte het D.B. op. Twee leden hadden al een motie van wantrouwen boven hun hoofd hangen, de stemming bleef hangen op 12 tegen 12 (motie ingediend door de oppositie Leefbaar/CDA). Zij gaven aan geen vertrouwen meer te hebben in de meerderheid van de raad. De begroting kon dus niet meer behandeld worden, de vergadering werd geschorst.

De voorzitter van de raad (PvdA-lid) en de fractievoorzitter van de PvdA stapten beiden uit de raad en gaven hun zetel op. Zij zijn het volstrekt oneens met de wijze waarop binnen onze deelgemeente politiek bedreven wordt. Zij wilden meer ruimte voor politieke discussie, dus ook een discussie met de oppositie en niet de huidige krampachtige houding die door de coalitie werd aangenomen.

Toen kwam 12 november. De geschorste vergadering werd voortgezet. De PvdA wenste twee nieuwe leden te installeren. Dit kon echter geen doorgang vinden omdat het geen nieuwe vergadering betrof, maar een geschorste. De PvdA was het hier niet mee eens en stapte op. In haar kielzog ook de overige coalitiepartijen. Op 29 november tenslotte werd een nieuwe vergadering belegd, waarin de nieuwe leden natuurlijk gewoon konden aantreden en de begroting werd aangenomen. Hier gebeurde weer precies hetzelfde, er was geen ruimte voor discussie. Op één na werden alle moties en amendementen afgeschoten; alle tegenargumenten werden weggewuifd.

Hoe moet dit nu verder? ik weet het niet, de lol is eraf. De gelederen sluiten zich weer. Of dit het beste is voor de bewoners van onze deelgemeente? Opheffen van deze onzin lijkt mij gewoon het beste. Dit kost geld en levert weinig extras op.

Dick van Pelt, raadslid in de deelgemeente Prins Alexander voor Leefbaar Rotterdam