Nieuw-Vlaamse Alliantie
Parlementaire nieuwsflits van 2 december 2007 (02/12/07)
Regelmatig versturen we een "parlementaire nieuwsflits". Hierin
brengen we een selectie van de parlementaire initiatieven van onze
parlementsleden.
Vlaams Parlement
Vorige week schreven we in deze Nieuwsflits dat de paarse
ballonnetjespolitiek opnieuw even tot leven was gekomen. Aanleiding
hiervoor was de uitspraak van minister Dirk Van Mechelen, dat hij 600
miljoen euro veil zou hebben voor de Vlaamse gemeenten. Deze week werd
in het Sinterklaasverhaaltje van de hernieuwde beloftenpolitiek een
tweede paars hoofdstuk geschreven. Deze keer voelde SP-a-voorzitter
Gennez zich geroepen om te pleiten voor de afschaffing van de
jaarlijkse betaling van de Zorgverzekering en om alle wanbetalers van
het verleden vrij te pleiten. In het Vlaams Parlement kwam woensdag
dit onderwerp ter sprake en het parlement liet geen spaander heel van
dit Stevaertiaanse voorstel. Namens de N-VA zette Jan Loones de
puntjes op de i. Langs SP-a zijde was het in het parlement tijdens het
debat bijzonder stil. Tijdens de tussenkomst van Jan kwam net Caroline
Gennez binnengewandeld en zweeg als vermoord.
De nieuwe FDF-provocaties maandagavond op de gemeenteraad van
Linkebeek tonen aan dat waarnemend burgemeester Damien Thiery blijft
kiezen voor de onwettelijkheid. Voor Mark Demesmaeker komt dit niet
onverwacht. Hij voorspelde Vlaams minister Marino Keulen vorige week
nog tijdens een interpellatie dat de drie niet-benoemde burgemeesters
hem zouden blijven uitdagen. Er is maar één manier om dit circus te
stoppen: de tuchtprocedure moet onmiddellijk opgestart worden. Mark
zei dit ook tijdens het Vragenuurtje woensdag. De minister antwoordde
dat er opnieuw een dossier zal worden aangemaakt. In de lijn van onze
partijcommunicatie, werkte Mark in zijn tussenkomst met beeldspraak :
Mijnheer de minister, als een burger door het rood licht rijdt, dan
riskeert hij een sanctie. Wie te hard rijdt, overtreedt de wet en
riskeert een sanctie, tenminste als hij tegen de lamp loopt. Deze
burgemeesters lopen tegen de lamp: niet één keer of twee keer, maar
herhaaldelijk, bijna wekelijks. Heel Vlaanderen was getuige van de
beelden uit Linkebeek in het journaal. Uw waarnemer van de provincie
is ook iedere keer getuige van de feiten. Waarom worden die mensen
niet gestraft?
Vorige week schreven we dat Kris Van Dijck geschokt was over de mis-
en desinformatie die Franstalige politici en pers verspreiden over de
draagwijdte en de gevolgen van zijn voorstel van decreet inzake het
Vlaamse Franstalige onderwijs in de randgemeenten. Daarom nam Kris,
die zich als onderwijzer persoonlijk aangevallen voelt, zelf het
initiatief om de commissie Onderwijs voor te stellen een hoorzitting
te organiseren met de betrokken schoolbesturen en ouderverenigingen.
Dit met de bedoeling hen correct te informeren en hen tevens de kans
te geven hun eventuele praktische bezwaren tegen de gevolgen van het
voorstel uiteen te zetten. Het is een open uitnodiging voor de
betrokkenen. Zij moeten nu de verantwoordelijkheid nemen voor hun
leerlingen en het gesprek met de bevoegde Vlaamse overheid aangaan. Om
elke schijn van vertraging weg te nemen werd deze hoorzitting reeds
volgende week, 6 december, gepland. Wij houden u uiteraard op de
hoogte.
Tijdens de bespreking van de Beleidsbrief Inburgering wees Gino De
Craemer op een aantal knelpunten en pleitte voor een efficiënt en
resultaatgericht inburgeringsbeleid. Onder impuls van de N-VA werden
de afgelopen jaren op dit vlak al belangrijke stappen gezet en het
komt er nu op aan op die ingeslagen weg verder te gaan. Het concept
inburgering is volgens Gino moeilijk vatbaar, te abstract en
onbekend. Het inburgeringsbeleid moet daarom verder worden
geprofessionaliseerd en de invoering van duidelijk geformuleerde
einddoelen, zowel voor het luik Maatschappelijke Oriëntatie als het
behalen van het inburgeringsattest, moet leiden tot een
resultaatgericht beleid. Centraal staat daarbij de vraag naar wat een
nieuwkomer concreet moet kennen als hij een inburgeringsattest heeft
behaald. Gino vroeg de minister ook een tandje bij te steken en werk
te maken van de ontwikkeling van het secundair inburgeringstraject en
de verdere uitwerking van het civiel effect. Gino heeft dan ook een
motie van aanbeveling mee ingediend waarin minister Keulen gevraagd
wordt het inburgeringsbeleid verder uit te bouwen en te
professionaliseren.
Zoals de aandachtige lezer weet heeft Jan Peumans zich reeds enige
tijd vastgebeten in het dossier van de nv BAM (Beheersmaatschappij
Antwerpen Mobiel), die verantwoordelijk is voor de realisatie van het
Masterplan Mobiliteit Antwerpen. Groep C, het communicatiebureau van
Noël Slangen, werd ingeschakeld voor de communicatie hierrond en
verdiende daaraan totnogtoe 3,4 miljoen euro. Jan tracht reeds lang
middels schriftelijke en mondelinge vragen te achterhalen welke
prestaties Groep C daarvoor verricht heeft, maar komt vaak van een
kale reis en met weinig concrete informatie thuis. In een laatste
poging wilde de nv BAM die alsnog bezorgen, maar nog steeds vrij vaag:
de prestaties werden wel opgelijst, maar zonder de corresponderende
bedragen. Jan schreef daarom een brief naar het Rekenhof om alsnog te
vragen alle besluitvorming tussen BAM en Groep C inhoudelijk te
onderzoeken en vooral het communicatiedeel, teneinde de
controlefunctie als Vlaams volksvertegenwoordiger rigoureus te kunnen
uitvoeren. Zo kennen we Jan.
Helga Stevens stelde al verscheidene vragen aan ministers Van Brempt
en Vandenbroucke over de tewerkstelling van personen met een
arbeidshandicap. Nooit te oud om te leren ging ze naar een studiedag
van Plug in Gaps (www.plugingaps.be). Via Plug in Gaps trachten
verschillende partners uit het ATB-netwerk en de uitzendsector met
behulp van specifieke methodieken de tewerkstellingskansen van
andersvalide personen via de uitzendsector te vergroten. De sector van
uitzendarbeid groeit en kan voor deze personen de drempel naar arbeid
verlagen. Uit het gepresenteerde statistisch materiaal bleek alvast
dat personen met een arbeidshandicap onderaan de diversiteitsladder
staan, dit wil zeggen dat ze in vergelijking met andere kansengroepen
(vrouwen, allochtonen, ouderen) het minste tewerkgesteld zijn. Reden
te meer voor Helga om er aandacht te blijven aan besteden. Omdat deze
doelgroep sterk gediversifieerd is, is een aanpak op maat
noodzakelijk, ook al kost dit geld. De uitzendsector kan hierbij een
nuttige partner zijn.
Kamer van Volksvertegenwoordigers
Jan Jambon vroeg deze week onder meer aandacht voor de mensenrechten
in China. Onlangs sprak het Chinese gerecht zware straffen uit tegen
vier Tibetaanse activisten en de doodstraf tegen vier Oejgoerse
activisten omdat zij vreedzaam opkwamen voor een onafhankelijk Tibet
en meer autonomie voor de Oejgoeren. Het maakt eens te meer duidelijk
dat het gastland van de Olympische Spelen nog een lange weg heeft af
te leggen wat betreft mensenrechten. De veroordeelde activisten kunnen
immers van niets meer beschuldigd worden dan het uitoefenen van hun
recht op vrije meningsuiting. Een recht dat de Chinese staat overigens
in artikel 35 van haar grondwet erkend. Jan kondigde aan om druk te
zetten op de minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht . Deze
moet er bij zijn Chinese collega op aan dringen meer respect op te
brengen voor de vrijheid van meningsuitingen en het autonomiestreven
van de Tibetanen en de Oejgoeren.
Op zaterdag 24 november was N-VA-Kamerlid Flor Van Noppen te gast op
de nationale Trefdag van Jong N-VA in St.-Truiden. Flor lichtte de
jongeren in over de stand van zaken in de regeringsvorming en de
politieke actualiteit. Maar ook belichtte Flor zijn drijfveren om aan
politiek te doen. Flor is de broer van dr. Karel Van Noppen, een
veearts-keurder die veeboeren controleerde op het gebruik van
hormonen. In die hoedanigheid bond Karel Van Noppen de strijd aan met
de hormonenmaffia. Na een aantal dreigementen werd hij op 20 februari
1995 niet ver van zijn huis in koelen bloede doodgeschoten. Flor
besloot daarop om in de politiek te stappen om de strijd van zijn
broer voort te zetten. Vandaag is Flor in de Kamer bezig met de
voorbereiding van een aantal dossiers over voedselveiligheid. Hierbij
neemt hij vooral de werking van het Federaal Voedselagentschap (FAVV)
op de korrel. Wie morrelt aan de kwaliteit en veiligheid van ons
voedsel zal ongetwijfeld Flor op zijn weg vinden.
Iedereen weet dat N-VA-voorzitter en Kamerlid Bart De Wever op dit
moment volledig in beslag wordt genomen door de
regeringsonderhandelingen. Maar dat is voor Bart geen excuus om zijn
parlementaire werk te verwaarlozen. Al in het Vlaams Parlement liet
hij duidelijk zijn interesse voor inburgeringsdossiers blijken. Op die
weg gaat hij in de Kamer van Volksvertegenwoordigers verder. In het
bijzonder stelt hij vragen bij het Actieplan Radicalisme dat het
Ministerieel Comité voor Inlichtingen en Veiligheid keurde op 25 maart
2005 goedkeurde. Het actieplan werd overeenkomstig de Wet van 11
december 1998 betreffende de classificatie en de
veiligheidsmachtigingen, veiligheidsattesten en veiligheidsadviezen,
niet publiek gemaakt. De opvolging van het plan in het Ministeriel
Comité zou evenwel voor de democratische legitimatie zorgen. Een wat
rare gang van zaken als je weet dat de Nederlandse Algemene
Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) dergelijke dossiers wel
publiek maakt. Vanuit een democratische bezorgdheid stelde Bart een
aantal vragen aan minister van Justitie Laurette Onkelinx om meer
inzicht te krijgen op de werking van het Actieplan en de effecten er
van op het terrein. Het antwoord van de minister was even voorspelbaar
als nietszeggend. Zij verwees naar het geheime karakter van het plan
en vermeldde terloops nog eens dat er geen indicaties zijn dat de
dreiging in België groter of kleiner zou zijn dan deze in onze
buurlanden. Een fantastisch antwoord, zeker als men weet dat Nederland
en Frankrijk de dreiging als acuut bestempelen en Duitsland de
toestand zorgwekkend noemt. Het paarse fabeltje dat België geen
doelwit is omdat het niet deelneemt aan de oorlog in Irak en er zich
ook steeds heeft verzet tegen die oorlog, kan daarmee naar de
prullenmand worden verwezen. Duitsland en Frankrijk waren immers de
grote schouders van waarachter België veilig zijn verzet kon
uitschreeuwen. Waarin een klein land klein kan zijn En trouwens, wie
de NAVO op zijn grondgebied huisvestigt en dan nog beweert dat de
dreiging niet groter of kleiner is dan in de buurlanden, beschikt wel
over een zeer grote blinde vlek. In ieder geval, iedereen die Bart ook
maar een beetje kent weet dat hij het hier niet bij zal laten. Als hij
zich eenmaal in iets vastgebeten heeft, laat hij niet snel meer los.
Auteur:
Joachim Pohlmann, wetenschappelijk medewerker Kamer
Peter Buysrogge, wetenschappelijk medewerker Vlaams parlement
Meer informatie:
Contactpersoon: Piet De Bruyn, woordvoerder
Telefoon: 02 219 49 30
Fax: 02 217 35 10
E-post: piet.debruyn@n-va.be
Url: www.n-va.be