ChristenUnie
Bijdrage debat begroting Wonen, Wijken en Integratie
Bijdrage debat begroting Wonen, Wijken en Integratie
dinsdag 27 november 2007 14:37
Mevrouw Ortega-Martijn (ChristenUnie):
Voorzitter. Vandaag bespreken wij de eerste begroting voor Wonen,
Wijken en Integratie. Het debat gaat de laatste tijd vooral over de
veertig krachtwijken, waar sprake is van een opeenstapeling van
problemen, zoals criminaliteit, slechte kwaliteit van gebouwen en
eenzijdige samenstelling van de bevolking. Dergelijke vraagstukken
spelen ook elders in de samenleving, al is het vaak op een andere
schaal. Er is sprake van een toenemende anonimiteit en dat baart ons
zorgen. Steden bieden ook kansen. Het zijn plaatsen waar burgers
kunnen opklimmen, zoals in de begroting staat. Dit geldt ook voor
dorpen, ook al vind je daar meestal geen grote scholen en
bedrijfslocaties.
Mijn fractie is blij met de aandacht van de minister voor de veertig
krachtwijken. Hoe denkt zij het waterbedeffect in omliggende wijken te
voorkomen? Ik ondersteun het pleidooi van het CDA voor een aanpak voor
regio's die te maken hebben met een afnemende bevolking, zeg maar
krachtregio's. Wat is nodig om krachtwijken te behouden en te
voorkomen dat er nieuwe aandachtswijken ontstaan? Volgens de
ChristenUnie moet er ook aandacht komen voor preventieve maatregelen.
Graag hoor ik hierop een reactie van de minister.
Hoe is concreet invulling gegeven aan de motie-Adelmund c.s., waarin
wordt gevraagd om te komen met arrangementen voor gemeenten die net
buiten de criteria voor het grotestedenbeleid vallen, zoals Almere? Ik
vraag dit specifiek omdat Almere ook buiten de knelpuntenpot valt. Ik
overweeg hierover met een motie te komen.
De gemeenten hebben behoefte aan meer flexibiliteit bij de besteding
van gelden voor stedelijke vernieuwing en de wijkaanpak, bijvoorbeeld
door het inzetten van middelen voor een fonds dat zichzelf in stand
houdt, met laagrentende leningen. Bij de ISV is er een uitweg via de
zogenaamde brede verantwoording, maar hoe gaat dit bij de wijkaanpak?
Er mag geen discussie ontstaan over de wijze van verantwoording.
Vervolgens kom ik op het wonen. De ambitie in de nieuwbouwbrief is
80.000 tot 83.000 nieuwe woningen per jaar. Deze komt overeen met de
prognose, maar is lager dan het aantal woningen dat nodig is om in
2010 een woningtekort van 1,5% te halen, te weten 88.000. Waarom kiest
de minister niet voor een ambitie van 88.000? Dat is een schone taak
voor de regionale woningbouwregisseurs die de minister wil inzetten.
Ziet de minister naast de extra rijksbijdrage voor eigen bouw andere
mogelijkheden om regio's die goed presteren, tegemoet te komen of te
belonen? Het gaat niet alleen om aantallen, maar ook om kwaliteit en
typen woningen. Er zijn geen rijksdoelen voor typen woningen
geformuleerd, maar door de verdichtingsdoelstellingen heeft de
minister indirect wel invloed op de samenstelling van de
woningvoorraad. Er is een overproductie van appartementen. Is de
minister bereid hierover in gesprek te gaan met de gemeenten? In de
binnensteden is veel winst te boeken, met behoud van groen. Ik ben dan
ook blij met de door de minister aangekondigde actie.
Hoe staat het met de afspraken die in 2005 zijn gemaakt over
studentenhuisvesting? Veel studenten kunnen moeilijk een kamer vinden
of betalen, omdat er sprake is van veel te hoge huren. Hierover is
heel weinig terug te vinden in de begroting.
De vergrijzing maakt de bouw van meer betaalbare senioren- en
zorgwoningen noodzakelijk. In de begroting is sprake van stimuleren,
faciliteren en monitoren. Er staan wel ambities in, maar zij worden
niet gerelateerd aan de realisatie in de afgelopen jaren. Met de
vergrijzingsgolf die op komst is, is het van belang dat de ambities
worden gehaald. Er dreigen nu al tekorten.
Gaat de minister de doelen halen? Zouden hier niet middelen en/of
aanvullende instrumenten tegenover moeten staan, bijvoorbeeld
afspraken met de regio's? Ik ontvang signalen dat gemeenten die aan de
slag gaan met de Wmo, onvoldoende aangepaste woningen kunnen vinden.
Ik zou daarbij onder het motto "Samen leven, samen wonen" willen
pleiten voor meer aandacht voor betaalbare, kleinschalige, collectieve
huisvesting voor ouderen binnen de dorpen en steden.
Tot slot wil ik een enkele opmerking over integratie plaatsen. Ik hoop
dat wij in januari verder kunnen praten over de Integratienota. Over
het Deltaplan Inburgering hebben wij al een stevig debat gevoerd. Het
is van belang dat iedere nieuwe Nederlander zo snel mogelijk
inburgert. Dit is zowel voor de persoon zelf als voor de samenleving
van groot belang. Daarom ben ik zeer benieuwd naar de ideeën van de
minister over een gemeenschappelijke beleidsagenda met de gemeenten
voor integratie. Het gaat om omgaan met elkaar, om sociale cohesie.
Dit geldt voor alle burgers. Dat is wat ons betreft het vertrekpunt.
Knelpunten voor verschillende doelgroepen moeten worden weggenomen. Ik
denk daarbij ook aan ouderen en gehandicapten. Hoe voorkomen wij dat
zij in een isolement raken?