Rijksreorganisatie ontaardt in botte bezuiniging met gedwongen ontslagen
Minister Ter Horst vertelde gisteren aan de Tweede Kamer dat er
waarschijnlijk 3000 probleemgevallen zullen ontstaan bij de
reorganisatie van het rijk. De afspraken over `geen gedwongen
ontslagen' doet ze af als een `inspanningsverplichting', ze kondigt
daarmee eigenlijk haar verlies al aan. Maar zo staat het niet in het
cao akkoord. Zowel bonden als rijk hebben dat ondertekend. Daar staat:
`Uitgangspunt voor partijen zal daarom zijn dat ambtenaren waarvan de
functie vervalt van werk naar werk kunnen gaan en dus niet ontslagen
worden.' Dat is meer dan een inspanningsverplichting. De minister
vraagt verder van de ambtenaren flexibiliteit, dan zal zij wel voor
hen zorgen. Maar het is juist die flexibiliteit die we bij de
werkgever missen. In het cao-akkoord staan ook teksten over anders
reorganiseren, met meer oog voor mensen. Maar dit is een klassieke
kaasschaaf-reorganisatie geworden, die juist veel minder mogelijkheden
en kansen biedt. Wij roepen de minister op om zich alsnog aan het
cao-akkoord te houden en met meer visie te reorganiseren, dan ontstaat
het probleem van de 3000 mensen ook niet. Overigens zouden wij ook
graag weten waar die rekensom van 3000 mensen op gebaseerd is. Als een
enkeling buiten de boot valt, vinden we dat niet leuk maar het is wel
beter te begrijpen. Maar nu al voor bijna een kwart van de mensen
roepen dat het niet lukt om gedwongen ontslagen te voorkomen, is een
zwaktebod, het wijkt af van de uitgangspunten in het cao akkoord en is
een direkt gevolg van het hanteren van de kaasschaaf. Met een botte
bezuiniging bereiken we geen betere overheid, eerder het tegendeel.
ABVAKABO FNV