PvdA Rotterdam
In de media
Onze gemeenteraadsleden worden uitgewoond
Ma 26 Nov 2007 - Peter van Heemst
Gemeenteraadsleden hebben het vaak drukker dan Kamerleden, ziet Peter
van Heemst. Zij verdienen een hogere vergoeding en een solide
rechtspositie.
Er is een uittocht aan de gang van fractievoorzitters in de
gemeenteraden. Voor de PvdA en voor Rotterdam kan ik dat een beetje
overzien. In Leiden, Den Haag en de Rotterdamse deelgemeenten
Delfshaven (70.000 inwoners) en Charlois (ongeveer evenveel inwoners)
ging het al binnen een jaar mis; vorige week stopte ook de
fractievoorzitter van D66 in Rotterdam ermee.
Mensen legden het bijltje er bij neer omdat het veel en veel te zwaar
is een gewone baan, een normaal privéleven en het
fractievoorzitterschap te combineren.
Dat is een signaal dat er te veel loos is met de functie van lokale
volksvertegenwoordiger. Ik zie dagelijks om me heen dat we
gemeenteraadsleden in de steden uitwonen. Ze worden voor 2,5 dag
betaald. Ze hebben op hun werk of in het eigen bedrijf verplichtingen.
En ze willen er natuurlijk ook een sociaal leven op kunnen nahouden.
Dat is nauwelijks te doen. Het gaat al mis bij de kandidaatstelling.
Jong talent haakt af of stelt zich niet kandidaat omdat het ook in de
avonduren een managementopleiding kan volgen voor de werkgever. En
anders denkt deze groep potentiële raadsleden wel aan kinderen.
Het werk van raadsleden is na de zogeheten dualisering in 2002
zwaarder geworden. Ze zijn nu ook voorzitters van raadscommissies en
moeten in die hoedanigheid veranderingen voorbereiden, werkbezoeken
afleggen en andere extra taken uitvoeren.
De lokale volksvertegenwoordigers zijn eigenlijk permanent op
campagne. Ze zijn, als ze hun werk goed doen, voortdurend nieuwsgierig
naar wat er in hun stad gebeurt. Ze hebben voorbeelden, verhalen, maar
ook nieuws nodig om de raadsagenda goed bij te sturen en waar nodig te
bepalen.
In Rotterdam hebben we net, voor het eerst in onze geschiedenis, een
gemeentelijke enquêtecommissie ingeschakeld om een lastige kwestie tot
op de bodem uit te zoeken. Dat betekende dat vijf raadsleden bijna zes
maanden onafgebroken aan het werk zijn geweest om alle ins en outs te
onderzoeken, de feiten op een rij te zetten en aanbevelingen te doen.
Wie raadslid is in een stad waarvan de burgemeester verstrekt, is
helemaal slecht uit. Het werk in een vertrouwenscommissie is bijna een
jaar lang een dagtaak.
Ik kan vanuit mijn eigen ervaring het werk in de Tweede Kamer
vergelijken met dat van de gemeenteraad. Het laatste is veel zwaarder
en ingewikkelder!
Iemand is 24 uur per dag, zeven dagen in de weekraadslid. Even
wegkijken of onderduiken is er dus niet bij. Je moet van alle markten
thuis zijn. En van alles wat er speelt goed op de hoogte zijn.
Een extra complicatie is de enorme taakverzwaring die de laatste jaren
bij de gemeenten is terechtgekomen: of het nu gaat om de
Vogelaarwijken, de huishoudelijke zorg in de thuiszorg of de
aanbesteding van het openbaar vervoer. De gemeenten en dus ook de
gemeenteraadsleden zien hun werk gigantisch groeien. Dat is goed, want
we zitten er, veel meer dan de Kamerleden, bovenop. Maar dan moet er
ook de erkenning zijn dat deze functie om een stevige vergoeding en
een solide rechtspositie vraagt. We krijgen nu ongeveer eenvijfde van
wat Kamerleden verdienen! Een wanverhouding dus.
Deze week behandelt de Kamer de begroting van het ministerie van
Binnenlandse Zaken. De landelijke volksvertegenwoordigers en de
minister kunnen laten zien dat ze steden raden vol goede lokale
volksvertegenwoordigers gunnen.
Verschenen in de Volkskrant van maandag 26 november 2007
Peter van Heemst is voormalig Tweede Kamerlid en fractievoorzitter
voor de PvdA in Rotterdam.