25 jaar na het Akkoord van Wassenaar (zouden de Fransen er nog wat van kunnen leren...?)
Zou de Franse president dan nu toch eindelijk kunnen bewegen tot enige inschikkelijkheid? Hadden de Fransen niet al lang moeten kijken hoe Nederland z'n arbeidsvoorwaarden al polderend (en met veel minder stakingen) tot stand brengt? Of líjkt het hier alleen maar soepeler te gaan - en wordt het ontslagrecht voor het eerst sinds tijden weer eens een échte testcase in de verhouding tussen overheid, werknemers en werkgevers?
25 jaar na het 'historische' Akkoord van Wassenaar, dat op 24 november getekend werd, zijn er voldoende actuele aanleidingen om de manier waarop arbeidsvoorwaarden geregeld worden in Nederland eens nader te bekijken. Welke partij heeft het voor het zeggen, wie lijkt het voor het zeggen te hebben, wat wordt er centraal geregeld en wat decentraal bijgesteld... Als u nog iemand zoekt om het over dit soort kwesties te hebben, dan zou u bijvoorbeeld kunnen denken aan Agnes Akkerman, arbeidssocioloog aan de Radboud Universiteit Nijmegen. In de meest recente onderzoeksnieuwsbrief van de Radboud Universiteit,
En zoekt u iemand anders, dan zoeken we graag met u mee.
Met vriendelijke groet,
Bets Berntsen
Anja van Kessel
Iris Roggema
Wetenschapsredactie Radboud Universiteit Nijmegen