Nederlandsch Octrooibureau
octrooivertalingen
Protocol van Londen beperkt octrooivertalingen
Op 9 oktober besloot Frankrijk eindelijk The London Agreement, oftewel
het Protocol van Londen, te ratificeren. Dit brengt een aanzienlijk
voordeel mee voor aanstaande houders van een Europees octrooi. Want
als in 2008 het Protocol in werking treedt, zijn enkele belangrijke
octrooivertalingen niet langer nodig.
De kosten voor het verkrijgen van een Europees octrooi bestaan voor
een belangrijk deel uit vertaalkosten. Zoân octrooi wordt altijd
verleend in één van de ambtstalen Engels, Frans of Duits. De
conclusies ("claims") ervan worden bovendien nog vertaald in de andere
twee talen. Maar voordat het verleende Europese octrooi wordt erkend
in de Europese landen waarvoor bescherming is aangevraagd
("validatie"), moet het vrijwel altijd nog worden vertaald in de
desbetreffende landstaal. Deze validatiekosten kunnen oplopen tot een
bedrag dat gelijkstaat aan de uitgaven om het Europese octrooi
verleend te krijgen!
Nederlandse octrooien
Daarom zocht men al jaren naar een kostenverlaging. Het Protocol van
Londen biedt die. Zo is voor belangrijke staten als Duitsland,
Frankrijk en Engeland nu geen vertaling van de beschrijving meer
nodig, ook als het Europese octrooi verleend was in een andere
ambtstaal dan de eigen taal. Voor Nederland betekent het Protocol ook
dat niet langer een Nederlandse vertaling van de gehele octrooitekst
nodig is. Een vertaling van de conclusies volstaat, mits het Europese
octrooi in het Engels is verleend.
Andere landen
Van de overige landen die met het Protocol meedoen, is Zwitserland nog
van belang. Verder staan Denemarken en Zweden op het punt het Protocol
te ratificeren en vragen dan ook allen nog maar een vertaling van de
conclusies. Een Engelse tekst (of vertaling) blijft voorwaarde voor
validatie in Ierland en een Duitse voor Oostenrijk. In België is
voorlopig nog steeds een vertaling van de hele tekst nodig, in het
Nederlands of het Frans.
De praktijk
Omdat in de praktijk het Europese octrooi echter vaak in minder landen
geldig is, hangt het voordeel sterk af van de gekozen landen. Wie
bijvoorbeeld behalve voor Engeland, Frankrijk en Duitsland verder
alleen voor Nederland en Zwitserland kiest (en straks ook Denemarken
en Zweden), heeft geen enkele vertaling nodig, behalve van de
conclusuies. De octrooihouder bespaart dus aanzienlijk op de
vertaalkosten van zijn Europese octrooi. Daarmee kan hij zijn budget
voor intellectuele eigendom veel doelmatiger aanwenden ter bescherming
van nieuwe innovatieve ideeën.