Gemeente Spijkenisse


Droge voeten voor hulpboeren van zorgboerderij Moed en Vertrouwen

09 november 2007

Tot voor kort moesten de 22 `hulpboeren' van zorgboerderij Moed en Vertrouwen vaak nog door de blubber naar hun werk. Dat probleem is opgelost. Het 365 meter lange onverharde toegangspad langs de Oude Maas is omgetoverd tot een strakke betonweg met fraaie verhoogde bermen.

Burgemeester Mirjam Salet zal op 22 november om 10.00 uur samen met wethouder Hanneke Hamerslag (maatschappelijke zorg) de nieuwe toegangsweg officieel openen. Dit gebeurt op toepasselijke wijze. De burgemeester zal hoogstpersoonlijk de tractor besturen, waarmee het lint verbroken zal worden dat de weg overspant.

De toegang naar de zorgboerderij door het waterrijke natuurreservaat De Beerenplaat, vlak bij het gelijknamige waterwinbedrijf van Evides, was al jaren een doorn in het oog van de beheerders Ab en Sophia Bouman. Na diverse eerdere pogingen om het pad door de grienden beter toegankelijk te maken, is voor een meer rigoureuze oplossing gekozen.

Met financiële steun van de gemeente Spijkenisse heeft Staatsbosbeheer een stevige weg van betonplaten aangelegd. "Er kan zelfs een vrachtwagen over rijden; de medewerkers houden voortaan in elk geval droge voeten", aldus Ab.

De boerderij is al sinds 1954 in handen van de familie Bouman. Ab: "Mijn ouders zijn er een gemengd boerenbedrijf gestart. Ik ben er geboren. Tot het begin van de jaren zeventig kon je er alleen met de boot komen. In 1977 heb ik het bedrijf overgenomen en sinds 1997 -dit jaar dus tien jaar geleden- heeft het de status van zorgboerderij".

In Nederland zijn meer dan 500 zorgboerderijen. Ze bieden dagbesteding voor mensen die zorg en begeleiding nodig hebben. Bij zorgboerderij Moed en Vertrouwen in Spijkenisse werken thans 22 mensen met een verstandelijke handicap. Als `hulpboer' houden ze zich bezig met het verzorgen van de dieren, het assisteren bij het melken en het schoonhouden van de stallen, het zaaien, poten, oogsten en wieden van de diverse gewassen en huishoudelijk werk.

Ab Bouman: "Het is een dankbare taak. Er wordt wel gewerkt, maar je biedt de mensen ook structuur, regelmaat en ontspanning. Je ziet dat ze tot rust komen en zelfvertrouwen krijgen. Er komen elk jaar weer mensen bij, maar er gaan maar weinig weg".