Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Conflict gekraakt
De kraakbeweging is boos op de politici die de situatie rond het gekraakte
pand Korte Leidsedwarsstraat 163 in Amsterdam misbruikten om een
kraakverbod te eisen, terwijl ze niet werkten aan een echte oplossing. Na
korte bemiddeling door de kraakbeweging is er nu een overeenkomst tussen
de krakers en de eigenaar, waarmee beide partijen blij zijn.
Amsterdam, 19 november 2007
Na bemiddeling door vertegenwoordigers van de kraakbeweging is John
Gregory, eigenaar van het pand en bewoner van de benedenverdieping samen
met de krakers van de bovenverdieping tot een oplossing gekomen. Na een
korte kennismaking
zaten de heer Gregory en de krakers na het overwinnen van enig wantrouwen
voor het eerst samen aan tafel. Zoals het vaker gaat met burenruzies, was
de situatie van beide kanten uit de hand gelopen, maar toen men terug ging
naar de kern bleek het redelijk eenvoudig.
Binnen enkele dagen kwam men tot een overeenkomst, die inmiddels door de
advocaten is vastgelegd. Omdat de heer Gregory beloofde in tegenstelling
tot de laatste 2,5 jaar daadwerkelijk iets met het pand te gaan doen, is
afgesproken dat de krakers met een termijn van twee weken vrijwillig
vertrekken zodat beide partijen verdere kosten en moeite van een
rechtszaak worden bespaard. Daarnaast werd overeengekomen dat de krakers
in de tussentijd zachtjes door het huis zouden lopen en dat de heer
Gregory niet meer vuistenzwaaiend naar de krakers zou toekomen.
De misdragingen van de krakers, in de media zo breed uitgemeten, bleken
wel mee te vallen. Bij het eerste bezoek van de bemiddelaars aan zowel
eigenaar als krakers
troffen zij een vervallen pand aan, waar door lekkage in alle verdiepingen
gaten in de vloeren zaten. In het toilet van de krakers was zowel plafond
als vloer deels ingestort, en langs de rioolpijpen sijpelde water naar
beneden. Dit is de krakers moeilijk te verwijten, aangezien dit alleen het
resultaat kan zijn van gebrek aan onderhoud in de tien jaren dat Gregory
eigenaar van het pand is.
Dit geeft te denken. Men heeft voor het (provisorisch) verhelpen van een
lekkend dak toch geen bouwvergunning nodig? Opvallend was ook dat de heer
Gregory in dit overleg niet de indruk gaf geterroriseerd te worden. De
meeste last had hij van het geluid van mensen die door het huis liepen,
maar toen werd voorgesteld dat krakers hun schoenen uit deden als ze
binnen waren vond hij dat weer een beetje overdreven. Het was ook voor de
kraakgroep verassend dat een oplossing zo snel gevonden kon worden, gewoon
door met beide partijen om de tafel te gaan zitten.
De afgelopen tijd heeft de media veel aandacht voor dit geval gehad.
Dat is opgepikt door de politiek. Vooral de VVD en het CDA maakten zich
ontzettend boos over de "terrorisering" en gebruikte het als wapen om het
kraakverbod te propageren. Deze politieke partijen deden dit zonder te
proberen met de krakers in contact te treden en aldus tot een vruchtbare
oplossing te komen. Terwijl een oplossing het enige was waar de heer
Gregory behoefte aan had.
--
Ingezonden persbericht