ECA/07/32
Luxemburg, 16 november 2007
Persbericht van de Europese Rekenkamer betreffende Speciaal verslag
nr. 6/2007 over de doeltreffendheid van de technische bijstand in het
kader van de capaciteitsontwikkeling
Technische bijstand is een middel dat bij vele ontwikkelingsprojecten
en -programma's van allerlei soort wordt gebruikt en kan worden
omschreven als "het contracteren van deskundigen voor het overdragen
van know-how en vaardigheden en voor het oprichten en versterken van
instellingen". De laatste jaren maakt men er steeds meer gebruik van
ter ondersteuning van de capaciteitsontwikkeling van centrale en
lokale overheidsdiensten in begunstigde landen, in sectoren als het
beheer van de overheidsfinanciën, gezondheidszorg en onderwijs. Deze
verlegging van de aandacht naar het functioneren van de
overheidsdiensten vloeit voort uit het groeiende besef van donoren,
waaronder de Europese Unie, dat een gebrek aan institutionele
capaciteit een ernstige hinderpaal vormt voor duurzame ontwikkeling.
De controle van de Rekenkamer had tot doel na te gaan in hoeverre de
Commissie ervoor zorgt dat de technische bijstand bijdraagt tot de
ontwikkeling van de institutionele capaciteit in de begunstigde
landen. Hiertoe beoordeelde de Rekenkamer hoe de Commissie
capaciteitsontwikkeling en het gebruik van technische bijstand
benadert en hoe zij het opzetten en uitvoeren van
technische-bijstandsactiviteiten binnen projecten voor
capaciteitsontwikkeling beheert.
Hoewel de opbouw van de institutionele capaciteit in het
ontwikkelingsbeleid van de Europese Gemeenschap wordt onderkend als
een essentieel instrument in de strijd tegen de armoede, heeft de
Commissie in haar landenstrategiedocumenten geen uitvoerige
beoordeling verricht van de zwakke punten in de institutionele
capaciteit en heeft zij evenmin vastgesteld wat de prioritaire
behoeften aan capaciteitsontwikkeling zijn binnen de bestuurs- en
andere instellingen van de begunstigde regeringen. De Commissie
beschikt ook niet over richtlijnen inzake de rol die de technische
bijstand in deze context moet spelen.
De projectkeuze is doorgaans relevant, maar de opzet is vaak
ongeschikt: de doelstellingen zijn al te ambitieus, de termijnen te
krap, en de zwakke punten van de bestaande institutionele omgeving en
de mate van lokaal 'ownership' van de projecten werden onvoldoende
ingeschat.
De projectuitvoering wordt vaak gehinderd door een aantal problemen,
zoals een lange voorbereidings- en startperiode, zodat de opzet van
het project al achterhaald is tegen de tijd dat de uitvoering begint
en de beschikbare uitvoeringstijd aanzienlijk wordt verkort. De
werving van deskundigen voor technische bijstand geeft vaak nog meer
vertraging omdat de geselecteerde deskundigen dikwijls niet
beschikbaar zijn nadat de contracten zijn gegund. De bestaande
procedures voor het plaatsen van opdrachten voor technische bijstand
zijn niet bevorderlijk voor de deelname van openbare instanties,
hoewel in zulke organisaties wellicht betere experts op bepaalde
terreinen te vinden zijn. De donoren bieden de technische bijstand nog
steeds hoofdzakelijk aan in afzonderlijke, ongecoördineerde projecten,
en de uitvoeringsregelingen vormen geen stimulans voor lokaal
'ownership'.
Rapportage, toezicht en evaluatie betreffende de projecten zijn
meestal toereikend. Er bestaat echter geen managementinformatiesysteem
om de prestaties van de firma's of deskundigen voor technische
bijstand te beoordelen en te registreren en aldus informatie te
verstrekken wanneer besluiten moeten worden genomen inzake opdrachten
voor technische bijstand.
Hoewel de projectresultaten zeer gevarieerd zijn, concludeert de
Rekenkamer dat die resultaten en de bijdrage van de geleverde
technische bijstand redelijk kunnen worden geacht gezien de vaak
moeilijke omgeving waarin de projecten plaatsvinden. De kwaliteit van
de geboden technische bijstand werd in het algemeen bevredigend
bevonden, maar andere belangrijke factoren maakten de steunverlening
minder doeltreffend. Ook al heeft de Commissie geen greep op sommige
van die factoren, zij moet er beter op anticiperen.
Op grond van deze bevindingen doet de Rekenkamer gedetailleerde
aanbevelingen die de Commissie zouden kunnen helpen om tot een meer
doelgerichte en gestructureerde aanpak van de inzet van technische
bijstand te komen, zodat de steun voor capaciteitsontwikkeling
doeltreffender wordt.
In juli 2007 startte de Commissie een proces ter ontwikkeling van een
strategie om te voldoen aan de doelstellingen inzake doeltreffendheid
van de steun bij de eenheden voor technische samenwerking en
projectuitvoering. Overleg met verscheidene bevoegde
Commissiediensten, EU-lidstaten en partnerlanden is een essentieel
element van deze strategie.
Met deze strategie wordt in feite de ontwikkeling van een
gestructureerde aanpak op basis van breed overleg beoogd, zoals
voorgesteld door de Rekenkamer. Er wordt gewerkt aan vele van de in
dit verslag behandelde thema's en er zal rekening worden gehouden met
de aanbevelingen van de Rekenkamer om een doeltreffende ondersteuning
van de capaciteitsontwikkeling te verzekeren, overeenkomstig de
EU-doelstellingen op dit gebied.
Speciaal verslag nr. 6/2007:
http://www.eca.europa.eu/audit_reports/special_reports/docs/2007/rs06_
07nl.pdf
Europese Rekenkamer
Communicatie en verslagen - Voorlichtingsdienst
12, rue Alcide De Gasperi - L - 1615 Luxemburg
Tel.: (+352) 4398 45224 - Fax: (+352) 4398 46233 - GSM (+352) 621 55
22 24
e-mail: press@eca.europa.eu
---
Dit persbericht wil slechts een samenvatting geven. Het door de
Rekenkamer vastgestelde speciaal verslag, vergezeld van het antwoord
van de Commissie, is beschikbaar op haar internetsite
(http://www.eca.europa.eu) en zal binnenkort in het Publicatieblad van
de Europese Unie, serie C, verschijnen.
European Union