Ingezonden persbericht

donderdag 8 november 2007

Dutch Indie Singles Club met El Pino & The Volunteers en Mono

De singlesclub is een samenwerking van vier Nederlandse indielabels die op ouderwetse vinylsingles het beste van hun labels samenbrengen. De singles zijn gelimiteerd, genummerd en voorzien van prachtig artwork. En het beste is: je krijgt de singles gratis als je naar een van de bijbehorende releaseshows komt. Vanavond de releaseshow van de vierde uitgave van de singlesclub met twee van Rotterdams fijnste indiebands Mono en El Pino and the Volunteers.

In 2005 verschijnt El Pino & The Volunteers uit het niets met hun broeierige debuut EP Cougar (Stardumb Records). Na een korte maar explosieve set op Noorderslag 2006 wordt het vijftal getekend door Excelsior Recordings, dat later dat jaar hun kersverse eersteling, Molten City, uitbrengt. El Pino & The Volunteers reist in het najaar als voorprogramma mee tijdens de clubtournee van labelgenoten Johan.

De plaat wordt enthousiast onthaald door de vaderlandse muziekpers, met kreten als "de beste les Americana in een notendop die je maar kunt krijgen" (3voor12), "bevlogen country-noir" (BN/De Stem), en "de liedjes klinken zo ambachtelijk dat je hier en daar de houtkrullen nog kunt horen" (Oor). In oktober slepen El Pino en kornuiten een Essent Award in de wacht. Na het daaropvolgende optreden op Noorderslag toert de band in maart en april langs stampvolle zalen tijdens hun eigen "Big Little Molten City Tour". Op dit moment werkt de band aan de opvolger van Molten City die begin volgend jaar moet uitkomen.

"Populisme" is het poppy vervolg van Mono op het eind 2004 verschenen 'No Can Dance'. De eerste plaat is een typische veelbelovende debuutplaat van een trio dat vooral inspiratie haalde uit compromisloze herriemakers als Nirvana, Melvins, Sonic Youth met een vleugje experiment en melodieuze compositorische hooks waar de iets jongere neefjes van het grunge-gebeuren zich destijds ook aan waagden. De eigenwijze invloed van grote pop-genieën Brian Wilson, Paul McCartney, Steely Dan of Stevie Wonder was op die plaat misschien alleen herkenbaar voor een heel geoefende en vooral welwillende luisteraar. Maar onder aanvoering van bands als The Strokes, Q and not U en Supergrass ontdekten componist Bart Hoevenaars en zijn geduldige werkpaarden dat zijn droom een met vierkwarts-pop doordrenkte rock-plaat niet per se bij een droom hoefde te blijven. De plaat is opgenomen met de speels-lijkende ingenieusheid van o.a. jazzrock pioniers als Miles Davis en Chick Corea's Return To Forever, uiteindelijk compositorisch geraffineerd geinjecteerd met bitterzoet-sappige melancholie die je bijvoorbeeld ook bij eighties singer-songwriters als Todd Rundgren, Billy Joel, Paul Simon of Fleetwood Mac terughoort.

Datum: donderdag 15 november 2007
Deur open: 20:00
Toegang: ¤ 8,- (incl. cd single)
Locatie: WaterFront / grote zaal
Meer info: www.waterfront.nl/ www.elpinoandthevolunteers.com / www.monotheband.com

----------