Een zeewierplantage van 500 duizend hectare zou in 2020 voldoende biomassa kunnen opleveren voor tien procent van onze energiebehoefte. Met deze grootschalige productie van biomassa op zee haalt Nederland dan in één klap de helft van de energiedoelstellingen van de Europese Unie. Dit plan ontvouwde dr. Willem Brandenburg, onderzoeker bij Wageningen Imares en Plant Research International van Wageningen UR, op het symposium over aquacultuur bij Van Hall Larenstein Leeuwarden. Hij presenteert het idee ook op de internationale conferentie over schelp- en schaaldieren (ICSR), die deze week in Vlissingen wordt gehouden.
Zeewierplantages zijn het antwoord op de landteelt van palmolie, koolzaad en andere vormen van biomassa, stelt Brandenburg. âDe 500 duizend hectares op zee komen overeen met tachtig procent van het Nederlandse akkerbouwareaal, waardoor je die grond kunt bestemmen voor meer hoogwaardige landbouw.â Het grote volume is nodig om het plan kans van slagen te geven.
Het idee is om zeewier te laten groeien aan kabels die tussen windmolens en platforms hangen, legt hij uit. Een mechanisch systeem graast het wier vervolgens af. De geoogste biomassa moet ter plekke worden omgezet in energie, omdat vervoer naar het land het voordeel alleen maar zou verminderen. âDe Noordzee barst al van de infrastructuur. Windmolens op zee staan dikwijls stil, maar de kabels naar het vaste land kunnen permanent stroom leveren.â Nederland heeft een goede reputatie op het gebied van offshore activiteiten en landbouw, en een combinatie van beide voor duurzame energieopwekking zou ons land wereldwijd op de kaart zetten, is Brandenburgs overtuiging.
Waar de zeewierplantage precies moet komen laat Brandenburg graag over aan andere specialisten. Maar mogelijk zijn de plantages ook te gebruiken voor kustverdediging. Met Duitsland heeft hij sinds kort contact over de mogelijkheden van een project in het grensgebied op de Noordzee. âIn elk geval creëer je met de zeewierplantage een gigantisch rustgebied, een kraamkamer voor kabeljauw en haring.â
Tweederde van het aardoppervlak bestaat uit zee, zegt Brandenburg, en zeewier is een van de meest voorkomende plantensoorten. Toch is er volgens de wetenschapper in de plantkunde relatief weinig onderzoek naar het gewas gedaan. âHoe het groeit, daar weten we al iets van. Hoe het op productieve wijze groeit moeten we onderzoeken.â
Voor de financiering van nader onderzoek overlegt Brandenburg onder andere met het Innovatieplatform en het ministerie van LNV. De provincies Zeeland en Noord-Holland lijkt hij inmiddels te hebben overtuigd om twee promotieplaatsen te financieren voor onderzoek naar groen en bruin wier. âZodra de aioâs beginnen is bioshore een feit.â
---
Wim Bras
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het weekblad voor Wageningen Universiteit en Researchcentrum. Het wordt u aangeboden door de afdeling Corporate Communicatie. Meer informatie bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail: pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail: resource@cereales.nl. Zie archief (inclusief Wb-artikelen) op http://www.resource-online.nl.Â