Groen!

Brussel, 10 november 2007

Voorzittersspeech Mieke Vogels

Op zaterdag 10 november kozen de leden van Groen! op een congres Mieke Vogels als nieuwe voorzitter.

Hieronder (en ook in bijlage) vindt u de toespraak van Mieke Vogels, voorzitter Groen!

Ik wil jullie hartelijk danken voor het vertrouwen.

U zal het mij niet kwalijk nemen dat ik in de eerste plaats mijn chapeau op zet voor mijn medekandidaten; Wouter, Bart,Ludo, Jef en Tom. We hebben elkaar beter leren kennen doorheen de reeks debatten van de voorbije weken. We hebben ook samen bewezen dat onze partij in staat is om een volwassen debat te voeren over het voorzitterschap.

We hebben samen onze nek uitgestoken ook al wisten we dat er maar één winnaar, één voorzitter kon verkozen worden.

Maar een partij met alleen maar een voorzitter is geen partij!

Bart, ik wil alles doen om samen met jou de Europese verkiezingen van 2009 te winnen.

Ludo, jij werd spitser naarmate we meer debatteerden. Jouw beelden blijven actueler dan ooit. Mijn favoriet is nog altijd jouw kritiek op de communautaire houding van de CD&V: Ik heb nergens in de bijbel gelezen: bemin je naaste gelijk u zelftot aan de taalgrens.

Wouter, we hebben vorige zomer een stukje gezamenlijke weg afgelegd bij het uittekenen van dit project, ik hoop dat we samen verder kunnen schrijven aan de missie van onze partij.

Tom, jij hebt me steevast groene oma genoemd, wel het is nu zover omas aan de top. Jij had het ook telkens weer over jouw groen bier, laten we er straks ook een goeie groene op drinken.

Jef, wij werken samen aan de Vlaamse overwinning en jou wil ik beloven dat er goede en transparante verslagen zullen komen van politieke raad en partijbestuur.

Tijdens deze campagne is het vaak gezegd. Dit is een kantelmoment. We hebben opnieuw verkozenen in kamer en senaat dus kunnen we het crisismanagement na 4 bange jaren, eindelijk afsluiten .

Dat we dit vandaag kunnen hebben we te danken aan de sterke mannen en vrouwen die er bleven in geloven ook op de meest moeilijke momenten.

Vera onze voorzitter, Jos Stassen, Luc Barbé en Louis Schoofs jullie hebben verantwoordelijkheid genomen, jullie zijn zeer diep gegaan in jullie engagement. Merci!

Bedank ook jullie partners voor het geduld dat ze de voorbije jaren hadden.

Ik ben blij dat jullie het verhaal mee verder schrijven. Vera en Jos in de fractie, Louis en Luc opnieuw verkozen in politieke raad en partijbestuur.

Mijn grootmoeder was een nogal autoritaire dame. Als ik weer eens mijn mening over één en ander kwijt wilde zei ze steeds Zwijg meiske, het verstand komt niet voor de jaren.

De tijden zijn veranderd! De nieuwe voorzitter van Groen! kiest voor een moeilijke maar boeiende opdracht. Dit is geen citaat weggeplukt uit de tekst van de Groene senioren, nee het is een zin uit de prioriteitennota van Jong Groen! en het is een waarheid als een koe.

Beste vrienden, Jullie hebben mij gekozen als nieuwe voorzitter maar jullie hebben ook gekozen voor het ambitieuse project om één op de tien Vlamingen te overtuigen van ons Groen verhaal!

Vanaf NU is dit ONS project en dat is goed. We zijn het aan onszelf en aan de komende generaties verplicht om ambitieus te zijn.

Vorige week nog kreeg ik de vraag of Groen! niet te radicaal is? Als je de recente VN milieurapporten leest die stellen dat de milieuschade stilaan, onomkeerbaar is dan kun je toch niet anders dan radicaal zijn ? De tijd van sleutelen in de marge is voorbij. De Vlaamse regering wil van onze regio de logistieke draaischijf maken van Europa. De grootste containerschepen moeten naar Antwerpen en Zeebrugge worden gehaald en als we alles wat herschikken dan kunnen 9 keer meer vrachtwagens dan vandaag al dat leuks naar de rest van Europa brengen. Let op! De Vlaamse regering wil dit wel duurzaam doen met schonere vrachtwagens zegt Kris Peeters. Larie!

Dag en nacht zullen vrachtwagens over onze wegen denderen met alle vervuiling, lawaaihinder, stress, files en ongevallen van dien. De traditionele partijen blijven het moeilijk hebben om grenzen te aanvaarden.

Groen! wil een ander beleid. Wil dat Vlaanderen investeert in onderzoek en ontwikkeling van hernieuwbare energie. Is dat radicaal ?

Neen, dat heet tergend haalbaar!

Na de Al Gore hype groeit het milieubewustzijn ook bij de andere partijen. Diezelfde Al Gore was er onlangs bij wanneer de Franse president Sarkozy in een opgemerkte toespraak stelde Frankrijk neemt inzake milieu geen genoegen met de middelmaat, Frankrijk heeft de ambitie om voorop te lopen. Onze Kris Peeters kan er nog van leren die vindt het immers al lang goed als we de Europese norm halen!

Alleen durf ik er nogal aan twijfelen of Sarkozy deze stoere taal spreekt uit liefde voor het milieu dan wel uit liefde voor de portemonnee. Vorige week had in het Antwerpse de eerste beurs plaats voor duurzaamheid met standhouders die zonnepanelen verkopen, cfk gelabeld tropisch hout aan de man brengen op de parking voor de beurs een stoefparade van 4X4. Het volkje dat zich goed bewust is van de stijgende energieprijzen investeert in zonnepanelen bespaart op zijn energiefactuur hoeft dus niet te besparen op de 4x4 kilometers of de vier maal korte vliegreisjes per jaar.

Zit er in het plan van Sarkozy trouwens een maatregel om ook accijnzen te heffen op kerosine ?

Deze evolutie beste vrienden maakt ons meer dan ooit wakker!

We mogen het ecologische gedachtegoed niet laten vermarkten, niet over laten aan de rechtse partijen . We moeten vandaag meer dan ooit opkomen voor sociale rechtvaardigheid. De eerste slachtoffers van de hogere energieprijzen zijn de 20% inwoners van deze regio die zich geen eigen woning kunnen permitteren, veel te veel betalen voor een slecht geïsoleerde woning en niet kunnen genieten van de overheidssubsidies die eigenaars kunnen krijgen voor het plaatsen van zonnepanelen.

Vlaanderen is één van de rijkste regios ter wereld maar heeft het niet verder gebracht dan 6% sociale woningen. De kloof tussen welvaart en welzijn gaapt dieper dan ooit!

Niet alleen de CO2 uitstoot is groot ook de sociale uitstoot neemt onaanvaardbare proporties aan.

Tot pakweg 10 jaar terug gaapte er een grote kloof tussen links en rechts. Mensen die geen werk hebben, hebben recht op een uitkering dit is de verworvenheid van de sociale strijd die ons één van de beste systemen van sociale zekerheid hebben gegeven.

Voor de rechtse partijen is de werkloosheidsuitkering een gunst en de overheid moet de mensen in ruil voor het geld dat ze krijgen maar klusjes laten doen.

Deze twee uitersten werden verzoend in paars. Iedereen die van een uitkering leeft wordt geactiveerd immers een plek op de arbeidsmarkt is de beste hefboom om er bij te horen en zich goed te voelen. Activering was bedoeld als een instrument van insluiting. Jaar na jaar zien we de werkloosheidscijfers dalen. Hebben meer mensen een job gevonden, ja maar de cijfers dalen ook spectaculair om dat steeds meer mensen worden geschorst. Vorig jaar verloren 50.000 mensen hun uitkering. Niemand weet waar deze mensen vandaag van leven. Activering wordt steeds meer een instrument van sociale uitsluiting de werkloosheidsuitkering een gunst in plaats van een recht. Op die manier wordt het programma van het VOKA uitgevoerd en wordt de beperking van de werkloosheid in de tijd op sluipende manier ook realiteit.

Onze aarde warmt op onze samenleving wordt steeds killer! Beste vrienden wij willen de tolk zijn van die mensen die door onze samenleving worden uitgestoten. Van de man of de vrouw rondom die slachtoffer zijn van een wereld die zot draait, van het koppel met twee kinderen of de alleenstaande ouder die in de ratrace van het leven geen kinderopvang vindt, van de werknemer die steeds harder en meer moet werken voor minder werkzekerheid, van de mensen die geschokt zijn door het onrecht dat mensen zonder papieren wordt aangedaan, van de allochtone moeder die haar kind naar een goede school wil sturen en er niet binnen geraakt, de jongere die vruchteloos naar werk blijft zoeken, de oudere die tevergeefs poogt om zijn ervaring over te dragen aan de jongere

155 dagen nu houden Yves Leterme en zijn oranje blauwe onderhandelaars dit land in een communautaire wurggreep. Nu en dan worden we verblijd met en deelakkoord dat moet bewijzen dat er serieus gewerkt wordt. Om dit geloofwaardig te maken worden de meest rechts populistische beweringen niet geschuwd. Zo komt P. Dewael de week na het proces van Hans Van Temsche op een moment dat de beelden van de racistische moorden nog in het geheugen gegrifd zijn vertellen dat we meer jeugdgevangenissen nodig hebben om onze samenleving tegen de criminele jongeren te beschermen.

Schaamteloos! Jongeren die door het lint gaan en zoals Van Temsche gedreven door racisme in het wilde weg beginnen moorden, zijn gelukkig maar zeldzaam. Jongeren die verkrachten gelukkig ook. Er zijn meer dan voldoende plaatsen in Everberg en in de nieuw op te richten jeugdgevangenis om de maatschappij tegenover deze jongeren te beschermen. Een jongere die op 14 jaar uit de bocht gaat en een diefstal pleegt, overlast veroorzaaktin een jeugdgevangenis dumpen zonder aangepaste vorming of psychologische begeleiding, dat is pas misdadig! Een minister die beweert dat de samenleving zich moet beschermen tegen haar eigen jongeren geeft het failliet toe van het beleid en is het niet waard minister te zijn.

Dit voorjaar vroeg Yves Leterme het aan. Hij kreeg een ja en verliet het Martelarenplein. Hij woont nu met zijn nieuw samengesteld gezin in de Wetstraat maar het botert niet echt goed. Hij heeft vooral veel last met Bart en Olivier. Bart roept steeds luider ik wil een staatshervorming, ik wil een grote staatshervorming.

De koning in de rol van supernany maant Yves aan eerst orde op zaken te stellen in zijn huishouden de rekeningen te betalen en te zorgen dat er brood op de plank is. Hij kan dan sparen voor die grote staatshervorming. Eens terug in de Wetstraat kreist Bart luider dan ooit ik wil een staatshervorming en zie hij kan zijn lievelingskind niet teleurstellen en dus blijft het een zootje.

154 dagen nu houdt het oranje blauwe huishouden dit land in een communautaire wurggreep.

Het kartel CD&V/NVA heeft de verkiezingen gewonnen door de franstaligen te kleineren en te provoceren en reduceert dit land tot een communautair conflict. Groen! moet de ballon doorprikken die mensen uit zuid en noord van dit land tegen elkaar opzetten. Die beweert dat alle problemen worden opgelost als we meer bevoegdheden hebben. Wat we zelf doen, doen we niet altijd beter. Vlaanderen is straks dertig jaar bevoegd voor de zorg voor personen met een handicap. Vandaag staan 9000 mensen op een wachtlijst die 9000 mensen krijgen niet de zorg die ze verdienen.

Groen! moet resoluut kiezen voor solidariteit en ingaan tegen Vlaamse en Franstalige politici die gemeenschappen tegen elkaar opzetten. Meer investeren in de samenwerking met Ecolo ook al is dit niet altijd makkelijk in een land met twee verschillende publieke opinies. Daarom moeten we maatregelen nemen die de gemeenschappen in dit land dichter bij elkaar brengen, voorstellen voor een federale kieskring voluit steunen en samen met Ecolo een initiatief nemen om ons samen met een breed forum van politici, maatschappelijke tenoren, professoren te buigen over het model van het federale België in de 21° eeuw, een klein land in het hart van Europa, gevat in een geglobaliseerde wereld.

Het communautaire model van de vorige eeuw met 3 gewesten en 3 gemeenschappen is aan herziening toe. Het onderscheid tussen gewesten en gemeenschappen maakt het bestuur in dit land duur en ingewikkeld.

Dit probleem los je niet op door steeds meer bevoegdheden toe te wijzen aan gewesten of gemeenschappentenzij het uiteindelijke doel het separatisme is.

Het is de logica zelf dat Groen en Ecolo samen één fractie vormen in het parlement. Hoe kunnen we wereldwijde problemen aanpakken als we niet eens in staat zijn om in eigen land samen te werken met een ecologische partij wiens programma voor 98% samen valt met het Groen! programma. Maar Groen verwacht van Ecolo ook dat ze begrip heeft voor de verschillende publieke opinies in dit land. Als Groen! zich distantieert van het Vlaams nationale splitsingsdiscours en kritiek geeft op Bart De Wever dan verwacht Groen! dat ook Ecolo zich openlijk distantieert van de provocaties van Olivier Maingain die het samen leven in de rand voor de Vlamingen verpest, dat Ecolo niet steeds weer parmantig deelgenoot is van het francofone front.

Beste vrienden een groene partij is meer dan ooit nodig!

Wij zijn klaar om hard oppositie te voeren tegen het a-sociale en kortzichtige beleid van oranje-blauw dat onze aarde warmer en onze samenleving killer maakt.

Ik wil jullie voorzitter zijn maar een partij is veel meer dan haar voorzitter. Samen met alle mandatarissen zowel de nationale, de provinciale als de lokale, samen met alle vrijwilligers wil ik bouwen aan een open en transparante partij, een partij die bruist en waarvan alle leden de fiere ambassadeurs zijn van ons groene gedachtengoed.

Ik wil jullie voorzitter zijn en de partij leiden samen met Wouter De Vriendt en de leden van het partijbestuur die jullie vandaag verkozen.

Mieke Vogels 10 november 2007

zaterdag 10 november 2007