Ingezonden persbericht


Persbericht

Vandaag verschijnt de nieuwe Spil

RUURLO, 19 oktober 2007 - Vandaag verschijnt er weer een aflevering van het kritische tijdschrift Spil: 239-240 / 2007 - nummer 4. De wederom zeer gevarieerde editie omvat verhelderend analyserende artikelen over problemen van landschaps- en natuurbehoud (Joost van Kasteren en Geart Benedictus), klimaatverandering (Hans Labohm), windenergiehandel (Pieter Lukkes), marktwerking in de gezondheidszorg (Arjen Benedictus), agrarisch hergebruik van gezuiverd afvalwater (Jules van Lier) en de relatie tussen energiewinning uit biomassa en armoedebestrijding (Kees Daey Ouwens versus Rudy Rabbinge en Prem Bindraban). De vaste etymologische inloop-column (Huib Hogerheijde) is ditmaal gewijd aan taalfenomenen 'uit de bio-sfeer'. Het hoofdredactioneel gaat in op de in de hedendaagse media heersende 'debatcultuur' en de wijze waarop deze discussie en communicatie dreigt te belemmeren. Een cri de coeur vanuit de door de Spil-redactie nagestreefde aanpak. Een uitvoerige beschrijving van de inhoud van de nieuwe Spil is aangehecht; achtergrondinformatie over het Spil-project is te vinden op: http://www.platteland-in-perspectief.nl

Autoriteit en kuddegeest

Bijna drie jaar geleden verscheen in Spil 207-208 / 2004 - nummer 6 een opmerkelijk essay van de hand van Arthur Rörsch: "Autoriteit en kuddegeest: Remmen op de vooruitgang van de wetenschap". De auteur analyseert daarin de wijze waarop - per definitie kritische - wetenschapsbeoefening kan worden belemmerd door consensusvorming en het weren van alternatieve benaderingen onder leiding van een gezaghebbende, doch in eigen dogma's verstrikte peer.

Een enkele dogmaticus hoeft niet meteen grote schade aan te richten, maar, zo vervolgt Rörsch: "Ernstig wordt de situatie als een aantal dogmatici zich onder enkele sterke leiders verzamelen, en zich rond een specifieke hypothese scharen. Dit verschijnsel is niet geheel nieuw in de wetenschap; het is als zodanig zelfs onderwerp van onderzoek geworden. Het verschijnsel ontstaat doordat een groep van gerenommeerde wetenschaps-beoefenaren die gelijkgestemd zijn, een overheersende invloed uitoefent op wat in de officiële wetenschappelijke literatuur wel en niet kan verschijnen. Zo'n groep geeft onvoldoende ruimte aan andere dan de eigen opvattingen, kan geen kritiek velen, en speelt daarbij ook vaak 'op de man' in plaats van 'op de bal'. De bekende Amerikaanse astronoom Thomas Gold heeft zo'n groepering de aanduiding KUDDE (in het Engels herd) meegegeven. In zijn jonge jaren is hij er zelf slachtoffer van geweest. Hij is de ontdekker van de neutronenster, maar kreeg aanvankelijk geen toegang tot het gevestigde wetenschappelijke circuit. Andere inmiddels klassieke voorbeelden van gedragingen van kuddes die de voortgang van de wetenschap ernstig hebben belemmerd, betroffen de ontdekking van de drijvende continenten door Wegener (een meteoroloog) en de correcte ontcijfering van het Maya-schrift door Knorosov. Vijftig jaar lang is het idee van de continentendrift tegengehouden door de gevestigde geologen.

De Rus Knorosov (werkzaam achter het ijzeren gordijn) werd veertig jaar lang buiten het westerse wetenschappelijke circuit gehouden door Thompson, die zelf een totaal verkeerde ontcijfering van het Maya-schrift had gemaakt. Laatstgenoemde bediende zich bij het weren van het werk van zijn superieure collega van termen als: 'It is a Marxist hoax and propaganda ploy'. Pas na de dood van Thompson kwam Knorosov aan de bak en in de daarop volgende tien jaar is 90% van het Maya-schrift ontcijferd." Tot zover Arthur Rörsch in zijn Spil-essay van drie jaar geleden.

Consensus-denken over klimaatverandering

Het tijdschrift Spil heeft in de afgelopen jaren regelmatig kritisch aandacht geschonken aan de gangbare benaderingen van klimaatverandering - tegen de heersende kuddegeest in. Niet iedereen was daarmee ingenomen. Uit onvrede erover bedankte zelfs wel af en toe een boze enkeling als abonnee. Hoewel kritische contra-expertise inmiddels aan invloed lijkt te winnen, is de ideologische bevangenheid rond alarmerende berichten over global warming nog altijd groot en wijd verbreid. Politici en beleidsmakers accepteren vrijwel zonder enige reserve wat hun als 'consensus van de wetenschap' wordt voorgeschoteld. Hans Labohm analyseert de achtergronden van dit intellectueel, maatschappelijk en economisch schadelijke verschijnsel in zijn bijdrage aan Spil 2007 - nummer 4: "Wat is er toch aan de hand met het VN-Klimaatpanel? Affaires en selectief winkelen in een spiraal van overdrijving". Als kritisch insider gaat de auteur in op de wetenschappelijke schermutselingen die in en rond het klimaatpanel van de Verenigde Naties (het IPCC: Intergovernmental Panel on Climate Change) hebben plaatsgevonden, en op de wijze waarop de bevindingen van het panel vertaling hebben gekregen in de politiek.

Komen de Russen?

Knorosov heeft heel lang moeten wachten totdat zijn geniale - doch achter het toenmalige ijzeren gordijn verrichte - ontcijfering van het Maya-schrift erkenning kreeg binnen de gevestigde wetenschap en daar tot een doorbraak leidde. Hoewel hedendaagse Russische wetenschappers niet meer achter enig gordijn verscholen zitten, dringt er van de uitkomsten van hun onderzoek soms weinig door in de westerse, met name ook de Europese wetenschap. Dit geldt in het bijzonder voor hun klimatologische inzichten, die duidelijk afwijken van het bij ons nog altijd gangbare, ook politiek correct geachte consensusdenken. Met dank aan Hans Labohm bieden wij u, aansluitend aan dit persbericht, wat recente informatie over het actuele klimaatonderzoek aan de voet van de Oeral.

Van - en met dank aan - Hans Labohm

Beste allen,

Het valt mij altijd weer op dat de Russen zo stellig zijn met hun bewering dat er binnenkort een nieuwe (kleine) ijstijd aankomt. Eerst was het Chabibulla Abdusamatow. Nu is het weer Olech Sorochtin (Mitarbeiter am Institut für Ozeanographie der Russischen Akademie der Wissenschaften und ordentliches Mitglied der Russischen Akademie der Naturwissenschaften).

Het is gebruikelijk dat wetenschappers altijd wat slagen om de arm houden bij hun verwachtingen/voorspellingen/projecties. Zelfs het IPCC doet dat. Maar de genoemde Russen kennen een dergelijke terughoudendheid niet. Opmerkelijk!

Rusland doet mee aan Kyoto. Toch krijgen Russische wetenschappers ruimte om hun afwijkende denkbeelden te ventileren. In het 'vrije Westen' ligt dit momenteel moeilijker. En deze gedachten worden nog wel door Novosti verspreid! Dit persbureau werd gedurende de Koude oorlog als een spreekbuis van het Kremlin beschouwd. Het is uitgerekend dit persbureau dat het bericht brengt. Het is misschien wat speculatief, maar het zou mij niets verbazen als dit soort uitlatingen een voorbode vormen van een Russische weigering om mee te doen aan een vervolgfase van Kyoto na 2012 wanneer het huidge verdrag afloopt.

Met dank aan een van mijn Duitse correspondenten, Th. Eichten, die mij op dit bericht attendeerde.

http://de.rian.ru/analysis/20071009/83073114.html

Mvg,
Hans H.J. Labohm
----