SGP
26 - 09 - 07 | Slecht wetsvoorstel no-claim
Wijziging Zvw en Wzt â verplicht eigen risico (31094)
B.J. van der Vlies (SGP)
26 september 2007
Voorzitter,
ât Is me wat. Je zult als minister maar de opdracht uit een
regeerakkoord krijgen om de no-claimregeling snel even te vervangen
door een verplicht eigen risico. De teneur van het wetsvoorstel is
duidelijk: âWe leveren broddelwerk af, we weten het ook allemaal nog
niet, het moet maar zo.â En dat allemaal omdat nu eenmaal afgesproken
is door de coalitiepartijen dat de no-claimregeling per 1 januari
aanstaande vervangen moet worden door een verplicht eigen risico. Met
als mantra dat de verkiezingsprogrammaâs van de huidige
coalitiepartijen er nu eenmaal om vragen. (blz. 10)
Het spijt de SGP-fractie zeer dat het vandaag een hard oordeel moet
vellen over dit wetsvoorstel. Het is onduidelijk en onvoldragen. Er is
niet echt goed over nagedacht. Het voorstel wordt door niets anders
ingegeven dan door een afspraak in het coalitieakkoord. Want als je er
eerlijk naar kijkt, dan deugt er eigenlijk niet veel van het voorstel.
De SGP-fractie wil duidelijk zijn: wij zijn voorstander van de
benadering die een eigen risico stelt voor de zorgkosten. Vanuit het
perspectief van de eigen verantwoordelijkheid en kostenbewustzijn is
het naar onze mening zeer goed dat mensen een deel van de kosten zelf
zullen dragen. Wij verzetten ons dan ook bepaald niet tegen eigen
betalingen. Ook ons verkiezingsprogramma is daar helder over.
In het verslag hebben wij er al de vinger bij gelegd dat de minister
betrekkelijk gemakkelijk motiveert vanuit de gedachte van de onrust
die er heerst in de samenleving vanwege de no-claimregeling. In de
beantwoording geeft de minister er ook aandacht aan dat welke vorm van
eigen betalingen we ook hebben, er altijd mensen zullen zijn die er
niet blij mee zijn. Juist vanuit dat uitgangspunt vinden wij het
bijzonder dat vanwege de onrust er zonder al te veel nadenken en
overwegen wordt gekozen voor een eigen risico van 150 euro.
De door mijn fractie genoemde onvoldragenheid zit er ook in dat er
niet erg veel gedaan lijkt met de onderzoeken die gedaan zijn naar
alternatieven voor het eigen risico. Waarom wordt er zo
recht-toe-recht-aan heen gepraat naar het voorstel dat nu voorligt?
Waarom geen goede afweging van alternatieve vormen van eigen
betalingen?
Onze vraag naar de zelfstandige motivering voor de hoogte van het
bedrag van 150 euro is niet duidelijk beantwoord. Dat kan ook
eigenlijk niet, omdat wij de stellige indruk hebben dat die
zelfstandige motivering alleen ligt in de gedachte dat het vorige
kabinet nu eenmaal een bepaald totaalbudget aan eigen betalingen heeft
ingevoerd. Dat totaalbedrag is na wat rekenwerk omgezet in een
verplicht eigen risico van 150 euro. Zoveel volgzaamheid zijn we niet
gewend van de regering. De SGP-fractie zou toch nog eens willen vragen
of dat nu wel zoân logisch bedrag is als âremgeldâ. Waarom geen 0,
100, 255 of 500 euro? Een antwoord dat uitgaat van de gedachte dat het
op macro-schaal niet zou kloppen, gaat naar onze mening niet op. Een
gelijktijdige verhoging of verlaging van de premie, kan het overschot
of tekort immers volledig compenseren.
Amendement
De SGP-fractie is bezig met de voorbereiding van een amendement om
voor het eigen risico slechts een deel van alle zorgkosten mee te
laten tellen. In de beantwoording geeft de regering toe dat een
algemeen eigen bijdragesysteem voor een vast percentage in
vergelijking met een verplicht eigen risico inderdaad beter is omdat
de remmende werking langer wordt gevoeld. De SGP-fractie is blij met
de vaststelling, omdat wij de minister graag te hulp schieten met
betere alternatieven om de werking van het systeem van eigen
betalingen te laten beantwoorden aan de doelstelling.
Even afgezien van het feit dat wij het wetsvoorstel nog veel te
onvoldragen vinden om het per 1 januari 2008 in te laten gaan, komen
wij in ons amendement tegemoet aan het door hem genoemde belangrijkste
nadeel dat het niet meer mogelijk is om het per 2008 in te voeren. Het
is nu bijna 1 oktober en wij begrijpen dat natuurlijk helemaal.
Conclusie: eigenlijk is de regering het met ons eens. Wij zullen
daarom een amendement indienen die deze mogelijkheid in de wet
vastlegt per 1 januari 2009. Wij rekenen op een welwillende benadering
van de minister.
Tijd declaraties
In het verslag heeft de SGP-fractie een vraag gesteld naar het
gedragseffect als er pas aan het eind van het jaar door de
zorgverzekeraar een declaratie wordt ingediend voor het betalen van
het eigen risico. Wij vinden dit niet gewenst. Voor een goede werking
van het systeem is het immers belangrijk dat een verzekerde goed zicht
heeft op zijn kosten. Dat de verzekerde niet doorhad wat het effect
was, was immers één van de nadelen die genoemd werden bij de
no-claimregeling. Graag horen wij over dit thema alsnog een duidelijke
stellingname van deze minister.
AMvBâs
De SGP-fractie vindt het storend dat in dit wetsvoorstel nog geen
echte duidelijkheid wordt geboden over de inhoud van de AMvBâs. De
minister wil met van alles gaan experimenteren, maar hij kan nog geen
duidelijkheid bieden over de mate waarin en op welk terrein. Wij
vinden dit ook een belangrijk teken dat het wetsvoorstel onvoldragen
is.
De minister zegt in dit verband steeds dat de regelingen waarmee hij
zal komen âoverzichtelijk en begrijpelijkâ zullen zijn. Dat moeten we
maar geloven, maar ik kan daar nu nog niets mee als ik niets voor mij
zie en de Kamer zelfs geen inzicht krijgt in de hoofdlijnen van het
beleid op dit gebied.
Over de eerste AMvB â de kosten die buiten het verplicht eigen risico
vallen (artikel 20, 23) â hebben wij in het verslag al aangegeven dat
het vreemd is wanneer er een onderscheid wordt gemaakt tussen eigen
bijdragen voor zaken die al langer een eigen bijdrage kennen en
verrichtingen die ânieuwâ onder zoân systeem vallen. Bij de ene soort
worden de eigen bijdragen wél meegeteld voor het verplicht eigen
risico en bij de andere soort niet. Dit onderscheid werkt verwarring
in de hand. Wij vragen van de minister om te komen met een eenvormige
benadering.
In de andere AMvB zou verzekeraars een mogelijkheid worden geboden om
te komen met een systeem waarbij bepaalde zorg via een bepaalde
aanbieder buiten het eigen risico zou komen te vallen. Terecht hebben
de collegaâs van de VVD (nr. 6, blz. 19) er de vinger bij gelegd dat
een systeem van aangewezen aanbieders/preferred providers ook binnen
de huidige regels al mogelijk is. De SGP-fractie vindt dat we het
systeem van de Zorgverzekeringswet niet onnodig moeilijk moeten maken.
Daarom ontvangen we graag nog een nadere toelichting over nut en
noodzaak. Dat komt natuurlijk nog naast de eerdere genoemde
onduidelijkheid over de reikwijdte.
Compensatie
De SGP-fractie vindt het positief dat er gekeken wordt naar de
gevolgen van het eigen bijdragesysteem voor chronisch zieken en
gehandicapten. De wijze waarop het geregeld wordt, getuigt opnieuw van
onvoldragenheid. Er wordt aangesloten bij een systeem met de FKGâs,
dat alleen betrekking heeft op medicijngebruik. Dit systeem is erg
ingewikkeld en bovendien worden niet alle mensen met hoge zorgkosten
die toch eigenlijk onder de definitie zouden moeten vallen, onder de
regeling.
Wij vinden het dan ook erg jammer dat de minister een vraag van de
SGP-fractie over een gecombineerd systeem (nr. 6, p. 23) eigenlijk
helemaal heeft laten liggen. Wij hebben voorgesteld in het verslag om
te komen tot een gecombineerd systeem waarbij enerzijds rekening wordt
gehouden met de FKGâs en anderzijds ook met het enkele jaren achter
elkaar het hebben van hoge zorgkosten. Graag ontvangen wij alsnog een
reactie van de minister die verder gaat dan alleen melden dat dat niet
per 1 januari a.s. kan worden geregeld.
Ook bij dit thema geldt weer dat er steeds wordt gemeld dat gezocht is
naar de âmeest bruikbare oplossingâ, terwijl het in feite allemaal nog
erg slecht is geregeld.
Het systeem van de FKGâs is voor de burgers ook niet goed uit te
leggen. Er zal veel verwarring ontstaan over de vraag wie er nu wel of
niet in aanmerking komen. Mensen die hoge zorgkosten hebben, maar niet
veel medicijnen gebruiken, vallen buiten de boot, terwijl zij toch
echt wel chronisch ziek of gehandicapt zijn. Graag horen wij daar de
opinie van de minister over.
Ook het door onze fractie aangehaalde citaat van de Raad van State is
in het verslag niet beantwoord. De regering gaat opnieuw â net als in
het nader rapport â langs deze vraag heen. Hopelijk komt er nu wél
een antwoord. De Raad schrijft: âEr zal altijd een inhoudelijke keuze
nodig zijn om de groep te kunnen afbakenen. De wet geeft echter geen
inhoudelijke (hoofd)criteria aan de hand waarvan deze keuze zal
plaatsvinden.â Graag zouden de leden van de SGP-fractie alsnog een
(begin van een) antwoord ontvangen. Op zijn minst zou het toch
mogelijk moeten zijn om nu reeds een aantal afwegingspunten of
criteria te benoemen. De huidige formulering in artikel 118a laat
immers erg veel keuzeruimte bestaan.
Artikel II
Onze opmerking over regeling of ministeriële regeling kan weliswaar
worden afgedaan met een verwijzing naar artikel 3 van de Wet op de
zorgtoeslag. Maar naar onze opvatting is het ook in die wet al
onduidelijk. Het toevoegen van het woord âministeriëleâ zou naar onze
mening toch echt duidelijker zijn.
Concluderend
Het moet de SGP-fractie van het hart dat de beantwoording op onze
schriftelijke inbreng behoorlijk vaak niet of onnauwkeurig is
beantwoord. Dat kan voor een deel te liggen aan de haast waarmee het
is gebeurd, maar het is wel kenmerkend dat bij dit onduidelijke en
onvoldragen wetsvoorstel ook nogal onzorgvuldig is gereageerd op de
inbreng uit de Kamer.
Onze conclusie is daarom: âMinister, bezint eer ge begintâ. Denk graag
eerst nog eens goed na, voordat dit wetsvoorstel in grote haast tot
wet verheven wordt en over een jaar alweer grondig aangepast moet.
Amendement
TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL 2
Vergaderjaar 2007-2008
Wijziging van de Zorgverzekeringswet en de Wet op de zorgtoeslag
houdende vervanging van de no-claimteruggave door een verplicht eigen
risico
Nr. 17 AMENDEMENT VAN HET LID VAN DER VLIES
Ontvangen 26 september 2007
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
I
In artikel I, onderdeel D, komt het eerste lid van artikel 18a te
luiden: 1. Iedere verzekerde van achttien jaar of ouder heeft een
verplicht eigen risico van â¬150 per kalenderjaar. Dit bedrag wordt
opgebouwd uit een bij ministeriële regeling vast te stellen
percentage van de zorgkosten van de verzekerde.
II
Artikel XII komt te luiden:
ARTIKEL XII
Deze wet treedt in werking met ingang van 1 januari 2008, met
uitzondering van de tweede volzin van artikel 18a, eerste lid, dat in
werking treedt met ingang van 1 januari 2009.
Toelichting
Bij het door de regering voorgestelde eigen risico is de kans groot
dat na één keer ziekenhuisbezoek of na één keer medicijngebruik
het bedrag van het verplichte eigen risico al vol is. Hiermee is
meteen de remmende werking uitgewerkt. Om aan dit bezwaar tegemoet te
komen, stelt de indiener van het amendement voor om het bedrag van het
eigen risico op te laten bouwen uit een percentage van de zorgkosten.
De hoogte van dat percentage kan worden vastgesteld bij ministeriële
regeling om te komen tot een zo goed mogelijke balans tussen de
remmende werking en de effectiviteit van de regeling.
Van der Vlies
Slecht wetsvoorstel no-claim