Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard
Bestuurlijke inspectietocht in de Krimpenerwaard
lorsheijd.jpg (10 Kb) Donderdagmiddag 6 september reed ik op mijn
motor door de prachtige Krimpenerwaard op weg naar HHSK Steunpunt
Zuidbroek. De bouwactiviteiten waren enige weken voor de officiële
opening nog in volle gang. Toch had projectleider Sjoerdsma tijd
vrijgemaakt om een aantal bestuurders van de VV -waaronder ik- een
rondleiding te geven. Naast het vergaderen en het lezen van rapporten
en andere stukken is het altijd een bijzonder genoegen om dan ook eens
een kijkje ter plaatse te kunnen nemen.
Droge voeten
We treffen er ook de nieuwe secretaris-directeur mevrouw M.J.H. van
Kuijk aan. Hierdoor maken we op informele wijze kennis en kunnen
tegelijkertijd een hoop praktische zaken met eigen ogen aanschouwen.
Zaken als de pekelwagens die nu al preventief onderhoud krijgen om
klaar te staan als de vorst toeslaat waarbij ze in no-time het
wegbeheersgebied van HHSK kunnen strooien. En dat gebeurt preventief
met nat zout, legt Sjoerdsma ons uit. "Dat is beter voor het milieu
omdat er minder zout mee gemoeid is en het blijft -ook met harde wind-
beter liggen wat goed is voor de verkeersveiligheid." Hiervoor wordt
er in de loods in een grote tank zelf speciaal mengwater aangemaakt.
Uit het rapport begrotingsvergelijking 2007 onder waterschappen blijkt
trouwens dat HHSK een goede derde plaats inneemt met 70% van de wegen
die bij opkomende gladheid preventief zijn gestrooid. Ook mooi is dat
met GPS de gereden routes worden geregistreerd en opgeslagen in de
computer zodat dit precies is te volgen. De wegentaak van HHSK in de
Krimpenerwaard staat nog wel eens ter discussie. Is dat nou wel een
eigenlijke taak voor een waterschap? Maar zolang er niet anders
gekozen is moet je die taak wel goed uitvoeren en dat gebeurt dus in
de Krimpenerwaard. Op de strooiwagens is nog niet de volledige naam
van ons hoogheemraadschap terug te vinden. Dat zou na de fusie nu toch
ook in alle communicatie-uitingen doorgevoerd moeten zijn. Wat me
verder opviel is de functionele ruimte voor opslag van allerlei
materialen zoals de verkeersborden. Verder is er een wasstraat om het
materieel te kunnen reinigen. Wat betreft het onderhoud wordt er veel
door het eigen personeel gedaan. Deze is dusdanig allround dat het nog
efficiënt blijkt deze taken in eigen hand te houden. Ook is voorzien
in een calamiteitenruimte waarbij met droge voeten dus op `hoog
niveau' in het steunpunt bij noodsituaties overleg en aansturing
mogelijk zal zijn.
Lava op de weg
Na Steunpunt Zuidbroek stapten we in de bus om een kijkje te nemen bij
gebied Achterbroek. We liepen op de polderweg er naar toe vast. Er lag
lava op de weg. Zijn er in de Krimpenerwaard problemen met actieve
vulkanen waarvan we nog niet wisten? Nee, bleek bij nadere
beschouwing, de poreuze lavabrokken worden gebruikt om de oevers te
verstevigen in opdracht van HHSK. We konden goed zien dat ongeveer een
meter uit de kant een hele reeks palen met planken en doek in het
water was aangebracht die daarna wordt opgevuld met deze lavastenen.
Dit geeft zowel versterking als mogelijkheden voor een
natuurvriendelijke berm. Een zojuist geloste partij van die lavastenen
versperde onze doorgang, dus we liepen een stukje verder om de te
smalle vaart te aanschouwen die naar gemaal Verdoold loopt. Hier was
al het nodige over gesproken in de laatste VV en het ziet er naar uit
-zoals beleidsmedewerker Michel van Cappellen ons aangaf- dat met de
huidige plannen met de verderop geplande watergangen, er een prima
oplossing gevonden is.
Het lek was nog niet boven
De bus bracht ons daarna naar het oude gemaal Kromme Geer en Zijde.
Hier troffen we de Jan Spek en Bas de Bruijn, beide bedrijfsvoerders
in de Krimpenerwaard, aan. Zij zaten letterlijk en figuurlijk `in de
put' toen we aankwamen. Er bleek een ernstige lekkage te zitten in de
verbindingskoker tussen het gemaal en de Hollandsche IJssel. Hierdoor
spoelde vervaarlijk veel grond en zand weg buiten de koker en rond het
gemaal. Om het lek te kunnen traceren was er tijdelijk een grote
stalen plaat aangebracht in de uitwateringskoker die het rivierwater
buiten hield. Vele meters diep in de kokerput probeerde ze deze met
een pomp leeg te maken om het lek te vinden en te repareren. Ze waren
er zeker van dat het hun ging lukken dus u kunt rustig slapen. Het
algehele beeld van dit gemaal laat wel duidelijk zien dat de tand des
tijds hier flink heeft toegeslagen.
In de nazit in het nabijgelegen Café De Harmonie sprak ik nog over de
muskusrattenproblematiek die vooral stevig huis houdt in de
Krimpenerwaard. Er blijkt toch een voorzichtig optimisme bespeurbaar.
De vangsten nemen ondanks een gelijkmatige inspanning van de
muskusrattenvangers geleidelijk af. Dat zou kunnen betekenen dat de
populatie niet meer schrikbarend toeneemt. Het zou vanuit
waterschaps-oogpunt een zegen zijn als dit probleem nu beheersbaar
blijft.
Het was een zeer interessante inspectietocht van de territoriale
commissie Krimpenerwaard waaraan ik mocht deelnemen. Rest mij de
mensen van HHSK te bedanken voor de organisatie en hun verhelderende
uiteenzettingen.
Jacques Lorsheijd
Lid VV
inspectie02_small.jpg (18 Kb) inspectie01_small.jpg (21 Kb)