Veel bijval voor bondsstandpunt bij Waterschappen
Er is nog geen nieuwe cao Waterschappen. De werkgever heeft een
eindbod gepresenteerd, en de drie bonden hebben dat afgewezen. De
werkgever wil de wachtdienstregeling en het leeftijdsverlof
verslechteren en is niet bereid vast te leggen dat we in de volgende
cao tot een dertiende maand komen. Om deze meningsverschillen toe te
lichten en te kijken hoeveel steun er is voor onze standpunten, zijn
we op tournee langs de Waterschapskantoren gegaan.
Deze tournee van de onderhandelingsdelegatie langs de Waterschappen
nadert zijn einde. Op 5 september bezoeken wij nog Limburg en Brabant
en dan hebben we bijna alle werkplekken bezocht. In de maand juli zijn
we begonnen in Amsterdam (120 mensen), Doetinchem, Almelo, Zwolle,
Delft en Rotterdam (tussen 30 en 50 per lokatie). Na twee weken rust,
zijn we halverwege augustus verder gegaan. Het is een succesvolle
tournee, overal `trekken we volle zalen', ondanks de vakanties. In
Tiel waren er ruim 70 medewerkers, in Dordrecht ca. 60, in Middelburg
65, in Breda 110, in Lelystad ca. 50, in Meppel ca. 40, in Leeuwarden
meer dan 100, in Garmenswolde 45 en in Veendam zo'n 50 mensen.
De reacties op de bijeenkomsten zijn positief. We horen vrijwel overal
dat het heel goed is dat de bond stelling neemt en zich laat zien. We
peilen op elke bijeenkomst hoe de aanwezigen denken over de opstelling
van de bonden in dit conflict. Overal steunt een hele grote
meerderheid de opstelling van de bonden, vaak zelfs unaniem.
Wachtdiensten
Het grootste struikelblok is de wachtdienstregeling. De werkgever
beweert onvoldoende mensen voor de wachtdienst over te houden, door de
vergrijzing en door het recht om op 58 jaar te stoppen met
wachtdienst. Volgens ABVAKABO FNV is dat probleem niet zo groot, en we
vinden het van groot belang dat medewerkers gezond de eindstreep
halen. Dat is de gedachte achter de de vrijstelling van oudere
werknemers. Een doel van de toer was om in kaart te brengen hoe groot
het probleem werkelijk is en hoe werknemers erover denken.
Velen vinden het terecht dat we hier een principieel punt van maken.
De mensen die zelf de wachtdienst doen, vinden dat zwaar en kijken uit
naar het moment dat ze ermee kunnen stoppen. Om gezond de eindstreep
te halen, moet de belasting naarmate je ouder wordt afnemen, niet
toenemen. Ook degenen die geen wachtdienst lopen, snappen dat als we
deze verslechtering accepteren, het de volgende keer een andere
arbeidsvoorwaarde kan zijn die wordt aangepakt. Vaak zijn het
regelingen waar een behoorlijke minderheid gebruik van maakt.
We krijgen enthousiaste reacties op de alternatieven die we
voorstellen:
* bij oplopende leeftijd, minder wachtdiensten;
* eerder kunnen stoppen met wachtdiensten koppelen aan het aantal
belastende jaren wachtdienst;
* een verhoging van de vergoeding naarmate je ouder wordt, om te
stimuleren dat wie verder kan vrijwillig langer doorgaat;
* de tijdens de tournee ontstane oplossing: handhaaf de regeling en
ontwikkel lokaal maatwerk daar waar een probleem ontstaat, maar
belast er de cao niet mee.
Ook het punt van de dertiende maand blijkt sterk te leven. Voor onze
inzet op dit punt is veel steun. We willen een principeafspraak maken
over de realisering daarvan in de volgende cao.
Werkgever overdrijft problemen
Misschien wel de belangrijkste bevinding tijdens de tournee: er is in
bijna geen enkel Waterschap een acuut probleem in de bezetting van de
wachtdienst. De werkgever creeërt dus een conflict over een probleem
dat misschien over enige tijd gaat spelen. En op die enkele plaats
waar het wel een probleem is, heeft de werkgever het zelf veroorzaakt
door geen mensen aan te nemen. Daarvoor gaan we dus geen goede
arbeidsvoorwaarde inleveren. Op een andere plaats was een probleem in
de bezetting maar is lokaal een oplossing gevonden.
We horen wel dat werkgevers als gevolg van fusies en anticiperend op
een mogelijk toekomstig probleem in de bezetting, gebieden vergroot
en/of het aantal wachtdiensten per persoon verhoogt. Dat leidt dan
soms tot een zwaardere belasting en daar moeten we lokaal mee aan de
slag. We moeten er op toezien of dat verantwoord is.
Onze inschatting is dat de werkgever dit zo hard speelt vanuit de
gedachte dat het een relatief kleine groep treft (23 procent) en dat
wij daarom onvoldoende steun zullen krijgen in het verdedigen ervan.
Tijdens de tournee is gebleken dat wij veel steun hebben. Wij
verwachten dat we snel na afloop van de tournee door de werkgevers
worden uitgenodigd. Gebeurt dat niet, of is de opstelling van de
werkgevers niet veranderd, dan komen we terug om acties te bespreken.
Dat hoeven uiteraard geen stakingen te zijn, er is genoeg te verzinnen
om te demonstreren hoeveel steun er is. Laten we daar niet op vooruit
lopen. Op 11 september a.s. vergadert de LAC Waterschappen.
Sterke bond blijft nodig
Tot slot een oproep: bent u nog geen lid van een bond, het is nu het
moment om lid te worden. Goede arbeidsvoorwaarden behouden en
verbeteren, lukt alleen met sterke bonden met veel leden in de sector.
Dat blijkt ook nu. Als vakbondslid kun je meebeslissen over de keuzes
die we maken, in dit conflict en in de toekomst. Voor iedereen die al
wel lid is, houd vooral het debat gaande met je collega's!
ABVAKABO FNV