30-8-2007
Mark Rutte gasthoofdredacteur van weekblad Opinio
Vrijdag 14 september verschijnt deze speciale editie
Mark Rutte heeft voor dit bijzondere nummer bijdragen gevraagd van
zeer verschillende auteurs: filosofen, ondernemers, een commissaris,
historici, een verpleeghuisarts, onderzoekers - en over zeer
verschillende onderwerpen, van kunst en cultuur tot belasting, van
onderwijs tot zorg, van Rembrandt tot een groene Ferrari. Zelf
schrijft hij een proloog en een epiloog.
En voor de gelegenheid ook het volgende:
Als ik hoofdredacteur zou zijn... Door Mark Rutte
,,De vrije pers in ons land is een groot goed. Het is een essentieel
onderdeel van de democratie dat de macht niet alleen door het
parlement, maar ook door journalisten kritisch gevolgd wordt. En ook
die parlementsleden zijn terecht onderworpen aan journalistieke
controle.
Maar hoe mooi en belangrijk ik als democraat de vrije pers ook vind,
af en toe mag ik graag eens wegdromen bij de gedachte om zélf sturing
te mogen geven aan het nieuws. De onderwerpen uitkiezen die ik
belangrijk vind. Vragen opwerpen die naar mijn mening te weinig
gesteld worden. Mensen aan het woord laten die we nu te weinig horen.
Tot nu toe is het altijd bij dromen gebleven, en dat is maar goed ook
vanuit democratisch perspectief. Maar op iedere regel bestaat een
uitzondering. En ditmaal is het volgende nummer van Opinio de
uitzondering. De redactie heeft mij de kans geboden om voor één keer
hoofdredacteur te mogen zijn van dit blad.
Het resultaat daarvan kunt u lezen in het nummer dat vrijdag 14
september verschijnt. Ik heb ondertussen geleerd dat ook in de
journalistiek een beetje commercieel gedacht moet worden, dus over de
inhoud zal ik niet teveel prijs geven. Koop dat blad gewoon volgende
week - of beter, sluit nu een abonnement af.
Want ik garandeer u alvast wel, dat ik niet voor de verleiding ben
gezwicht om een nummer te maken met één grote lofzang op de VVD -
hoewel ook dat een zeer lezenswaardig nummer zou opleveren. Het is ook
geen verkiezingsprogramma. Het is een nummer waarin verschillende
auteurs en geïnterviewden aan de hand van één overkoepelend thema hun
visie op de toekomst van ons land geven.
Het aardige van Opinio is, dat zulke artikelen ook wat langer mogen
zijn dan tegenwoordig de norm is bij de meeste media. Niet alles hoeft
snel, kort en simpel. Dat is niet alleen als lezer een verademing,
maar ook als (gast)hoofdredacteur.
Tijdens mijn korte carrière als hoofdredacteur moet ik vaak terug
denken aan vroeger tijden, toen het heel gebruikelijk was dat politici
kranten en omroepen bestierden - althans, in socialistische en
christen-democratische kringen. Hoe heerlijk moet het voor die
partijen zijn geweest om onwelgevallige meningen buiten hun kranten te
houden. Hoe makkelijk moet het zijn geweest om de lezer dagelijks
alleen maar de visie van één partij voor te houden. Maar ook: hoe
onwenselijk en ongezond was die situatie toch. Dat nu voor één keer
een liberaal een eigen blad mag maken, is dan ook niet meer en niet
minder dan historische rechtvaardigheid.''
VVD