Vragen van de leden Schinkelshoek en Ten Hoopen (Beiden CDA) aan de ministers van Economische
Zaken en van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over de gezamenlijke inkoop van gas door
overheidsinstellingen. (kenmerk 2060720280, ingezonden 6 juli 2007).
1.
Kloppen de berichten dat vijftig overheidsinstellingen, waaronder de ministeries van Defensie, Justitie,
VWS en VROM, gezamenlijk voor vier jaar gas hebben ingekocht?
Antwoord
Het Ministerie van Defensie heeft namens vier overheidsclusters, te weten de ministeries van
Defensie, Justitie, VenW, en VROM/Rijksgebouwendienst, de gezamenlijke gasbehoefte Europees
aanbesteed. In het cluster van de Rijksgebouwendienst zitten de overige ministeries (waaronder
VWS), een aantal agentschappen, ZBO's, een drietal provincies en een gemeente. Via een
elektronische veiling is de levering gegund aan een energiebedrijf. Het contract betreft de jaren 2008
tot en met 2011.
2.
Is de gezamenlijke inkoop inderdaad `een unieke vorm van samenwerking' bij de overheid? Heeft de
overheid `nog nooit' collectief zo'n groot volume ingekocht? Als dat zo is, waarom is dat niet eerder
gebeurd? Klopt het dat de overheid via deze gezamenlijke inkoop twee tot vier miljoen euro bespaart?
Antwoord
Het is voor Nederland inderdaad uniek dat er overheidsbreed gas wordt ingekocht. Een dergelijk
volume (circa 150 miljoen kubieke meter gas op jaarbasis) is nog nooit door een overheidsdienst
ingekocht. Gezamenlijke inkoop door overheden vindt overigens ook op andere terreinen plaats. Naast
gas, zijn bijvoorbeeld ook post, telefonie en dienstauto's gezamenlijk aanbesteed. De inkoop van een
groot volume gas vergt de nodige administratieve voorbereiding (van alle betrokken gasaansluitingen
moeten gegevens worden verzameld). Met aanbestedingen in eerdere jaren is hierover veel informatie
en kennis van de gasmarkt vergaard. Dit heeft het mogelijk gemaakt volgende aanbestedingen in een
breder verband uit te voeren. De gezamenlijke inkoop van gas levert een besparing op van 3,4
miljoen over de jaren 2008 tot en met 2011. Daarnaast leveren verbeteringen in het administratieve
proces (bijvoorbeeld minder af te handelen facturen) ook besparingen op.
3.
Is de gezamenlijke inkoop van energie `van hogerhand opgelegd', zoals de ambtelijke projectleider
zegt? Hoe heeft die instructie vorm gekregen? Welke Minister is er verantwoordelijk voor deze
beslissing en welke ministers zijn erbij betrokken?
Antwoord:
De gezamenlijke (gecoördineerde) inkoop van Gas vloeit ondermeer voort uit het project
"Professioneel Inkopen en Aanbesteden", een initiatief van het Ministerie van Economische Zaken.
Deze activiteit is voorgezet in het kader van de beleidsbrief Professioneel Inkopen en Aanbesteden
2006-2010 (Kamerbrief 26 966, nr. 3). De Minister van Economische Zaken is coördinerend
bewindspersoon voor inkoop voor de Rijksoverheid. Binnen de Rijksoverheid zijn voor verschillende
terreinen portefeuillehouders aangewezen. De portefeuillehouder voor de inkoop van Energie is de
plaatsvervangend secretaris-generaal van het Ministerie van Defensie.
Waarom doen alleen de ministeries van Defensie, Justitie, VWS en VROM mee aan de gezamenlijke
inkoop van energie? Waarom zijn andere departementen niet aangehaakt? Tot welke besparing had
een rijksbrede inkoop geleid?
Antwoord
Ook de andere departementen doen mee (zie het antwoord op vraag 1). De besparingen komen dus ten
goede aan alle departementen.
4.
Deelt u het standpunt dat rijksbrede inkoop van zaken als energie wenselijk is? Zal gezamenlijke
inkoop onderdeel zijn van de voorgenomen reorganisatie van de rijksdienst (`kleinere, betere
overheid')?
Antwoord
Ja, dat standpunt deel ik. Het ontwikkelen van een gezamenlijke inkoopstrategie kan leiden tot een
(grote) gezamenlijke aanbesteding, maar dat is niet de enige mogelijkheid. De uitkomst kan ook zijn
dat individueel aanschaffen of in groepjes van departementen de meest geschikte werkwijze is. In het
programma vernieuwing Rijksdienst zal ook aandacht worden besteed aan de (gezamenlijke)
inkoopfunctie binnen de rijksoverheid.
---- --