VVD


vvd
International
31-7-2007

Liberale `Summerschool' in Wit-Rusland

Onder het bewind van president Loekasjenko worden de mensenrechten in Wit-Rusland geschonden. Het dieptepunt waren vier politieke tegenstanders die zijn verdwenen in 2000. Gedurende verkiezingen worden oppositie politici zonder duidelijke redenen gevangen genomen en Wit-Rusland behoort tot de top 10 landen met de minste mediavrijheid.

In deze laatste dictatuur van Europa ondersteunt de VVD al langere tijd de oppositionele krachten.

Wit-Rusland (door de inwoners liever Belarus genoemd) was een van de Sovjetrepublieken, die zich in september 1991 onafhankelijk verklaarde. Na een eerste periode van relatieve democratische vrijheid is het land sinds Aleksandr Loekasjenko in 1994 tot president werd gekozen, snel afgegleden tot een autoritaire staat. Vanaf 1996 werden zowel in de parlements- als presidentsverkiezingen gekenmerkt door grootschalige verkiezingsfraude. Dit wordt telkens weer bevestigd door de internationale waarnemers van de EU, de OVSE als die van de oppositiepartijen.

Internationaal geniet Belarus de steun van vooral Rusland, al zijn de relaties de laatste tijd bekoeld door de verhoging van de gasprijzen door Rusland. De economie van Belarus draaide voor een belangrijk deel op het doorverkopen van goedkoop gas aan West-Europa. Ondanks de minder goede relaties is er amper druk vanuit Rusland om het land te democratiseren en de rechtstaat te herstellen.

Druk vanuit het westen komt van zowel de Verenigde Staten als de Europese Unie, de VS zetten Belarus onder druk door vergaande economische sancties. De Europese Unie heeft een visumverbod ingesteld voor de hoogste functionarissen en stelt juist meer voordelen in het vooruitzicht als het land zich gaat hervormen. In het Europees parlement is het voornamelijk de VVD'er Jeanine Hennis-Plasschaert die de problematiek van Belarus hoog op de agenda zet.

Naast de druk op de regering proberen ook verschillende internationale organisaties oppositiebewegingen in het land te ondersteunen. Dit werk wordt zeer bemoeilijkt door het beleid van Loekasjenko. Dit bleek op de "Belarus Interested parties' meeting" in Vilnius, waar de VVD eind juni aan deel nam. De internationale organisaties hadden scherpe kritiek op het gebrek aan medewerking van de regering en veel westerse vertegenwoordigers mogen het land zelfs niet meer in. Vaak worden bijeenkomsten daarom buiten Belarus georganiseerd.

Toch heeft de VVD in samenwerking met haar liberale zusterpartij, de UCP, afgelopen week een summerschool kunnen organiseren in Belarus zelf. Wetenschappers, politici, ondernemers en studenten kregen hier de kans om met elkaar in discussie te gaan over het beleid van Loeksjenko en de toekomst voor Belarus. Het lijkt erop dat de bevolking in een gouden kooi leeft; schone straten, ogenschijnlijk mooie gebouwen, prachtige natuur, goed geklede mensen en iedereen heeft een baan en zekerheid op een pensioen (tot nu toe dus betaald uit de gasbaten). Vandaar dat de aanhang van Loekasjenko nog zo groot is, maar het grootste probleem komt naar boven wanneer mensen zich tegen het beleid uitspreken.

De burgers worden erg eenzijdig geïnformeerd over allerlei zaken, wat leidt tot een groot gebrek aan kennis. Docenten op de universiteiten kunnen geen open discussies met hun studenten voeren. Vandaar dat de summerschool een gelegenheid bood om open te brainstormen over de toekomst van Belarus. Het probleem is dat er voor een liberaler, democratischer beleid een overgangsperiode nodig is. Hier vrezen de mensen voor; het is moeilijk te verkopen dat een nieuw beleid zijn vruchten pas na een langere periode afwerpt. Mensen willen direct resultaat zien. Het is helemaal moeilijk om dit te communiceren als alle communicatiemiddelen in handen van de regering zijn en het risico bestaat dat je opgesloten wordt als je deze mening verkondigd. Een erg lastige situatie, maar alle deelnemers waren er van overtuigd dat het zo niet langer kan. Vrijheid van meningsuiting is een kostbaar goed, dat verdedigd moet worden.