Verbond van Verzekeraars

Toolbox belangrijk gereedschap bij fraudeaanpak

"Praktische, tactische en operationele handreikingen om fraude effectief te bestrijden." Zo omschrijft manager Ferdinand Soeteman van het Centrum Bestrijding Verzekeringsfraude (CBV) de tweede en voorlopig laatste aanvullingen op de zogenaamde fraudetoolbox, die het Verbond begin deze maand naar zijn leden heeft gestuurd.

Het Verbond heeft eind 2006 de toolbox fraude geïntroduceerd, een uitvloeisel van het Deltaplan aanpak fraude bij schadeverzekeringen. De box is bedoeld om concrete 'gereedschappen' aan verzekeraars te geven om fraudebestrijding naar een hoger plan te tillen. In de toolbox zijn onder meer formats opgenomen, die als leidraad kunnen worden gebruikt om kengetallen over fraude goed in kaart te brengen en er managementrapportages over te schrijven. Ook het Vademecum Fraudebeheersing - hét fraudehandboek voor verzekeraars - is erin opgenomen.

Aanvullingen
In december zijn de eerste toolboxinstrumenten verstuurd naar de leden van het Verbond. De bedoeling was de box in de eerste helft van 2007 in twee etappes aan te vullen. "Daar hebben we de afgelopen maanden dan ook hard aan gewerkt", aldus Soeteman, "een van de aanvullingen die we begin deze maand hebben verstuurd, is een checklist over fraudebestrijding en ethiek: hoe ver mag je gaan om fraude op te sporen, zonder de privacy van de verzekerde te schaden? Als je maar één verkeerd zijstapje doet, staat meteen je reputatie op het spel. Op dat soort vragen wordt in die checklist ingegaan." Een andere aanvulling is een handout over interne communicatie over fraudebeheersing: hoe zorg je dat fraude tussen de oren van iedere verzekeringsmedewerker zit? Verder bevat de toolbox een handout over de werkwijze van het CBV en een 'spoorboekje fraudebeheersing gevolmachtigden', waarbij specifiek wordt ingegaan op de vraag hoe gevolmachtigde bedrijven fraude op de agenda kunnen zetten. Het spoorboekje is een coproductie van het Verbond en de NVGA (de brancheorganisatie van gevolmachtigde assurantiebedrijven). Soeteman benadrukt dat de aanvullende instrumenten handreikingen zijn. "Iedere verzekeraar moet voor zijn eigen organisatie bepalen hoe hij de instrumenten precies toepast."

Achterover leunen?
Nu de toolbox compleet is, betekent het niet dat het CBV achterover kan leunen. "Integendeel", meent Soeteman, "want checklists, formats, adviezen en handleidingen zijn niet statisch, maar aan veranderingen onderhevig en bovendien altijd voor verbetering vatbaar. We staan dan ook open voor suggesties en zullen de toolbox, die we in de toekomst digitaal gaan aanbieden, blijven verbeteren en aanvullen."

Verzekerd!, juli 2007