Gemeente Zandvoort
De zesde = De eerste (13 juli 2007)
Cover roman De Zesde Republiek'Het beeld dat ik u ga schetsen is zo gruwelijk en zal uw diepste fantasieën van de laagheid der mensheid zo overtreffen dat ik het u in zwart-wit vertel' - zo start de eerste roman van de Dichter bij Zee, De zesde republiek, genaamd. Hoe de Proloog verder gaat leest u hieronder in de preview.
Presentatie - 14 juli
De press presentatie is natuurlijk in Zandvoort. Een selct gezelschap is uitgenodigd. Mevrouw Danièle Pin, afgevaardigde van Maison Descartes, het cultureel brandpunt voor Frankrijk in Nederland, neemt 14 juli officieel het eerste exemplaar in ontvangst. Zandvoort kan trots zijn op zijn Dichter bij Zee die te kennen heeft gegeven dat hij kiest voor 'di-vers-ificatie' - een verbreding van het assortiment met romans. Dus wellicht kunnen we meer verwachten van Termes.
Synopsis
De zesde republiek schetst een persoonlijk beeld van een goedwillend individu - gevangen in de tentakels van grootse maar ongrijpbare machten en zijn confrontatie met de eeuwig onvoorspelbare liefde. Termes voert Walter Egon, zoon van een Nobel-prijswinnaar, op die in Parijs, in de zeer nabije toekomst, voor intrigende dillemma's komt te staan. Dreigende energietekorten drijven het land naar de economische afgrond en de mislukte integratie van de moslimsbevolking loopt uit op rellen in diverse voorsteden: een staatsgreep is niet ondenkbaar. De centrumrechtse regering ziet zich gedwongen buitenproportionele maatregelen te nemen. Walter Egon, zoon van een Nobel-prijswinnaar, is een bekende filosoof en politicoloog. Zijn geschriften en sombere uitspraken worden gezien als voorspellingen. Een profeet ontvangt in eigen land echter niet altijd de waardering die hij verdient. Zonder het te beseffen --laat staan te willen-- raakt Walter Egon verstrikt in een politiek steekspel in zijn Frankrijk dat laveert tussen sombere economische vooruitzichten en diepwortelende xenofobie. Politieke partijen en internationale machtsstromingen voeren de druk op zijn persoon op om zijn kennis en imago voor eigen doeleinden te gebruiken. Zij laten niet na hierbij de liefde als wapen in te zetten en zijn persoonlijke leven overhoop te halen. Weet Walter Egon zijn eigen toekomst --en die van de gehele Franse natie-- gestalte te geven? Of is het lot toch onvermijdelijk?
Een voorproefje - hieronder vindt u de proloog.
Proloog
Het beeld dat ik u ga schetsen is zo gruwelijk en zal uw diepste fantasieën van de laagheid der mensheid zo overtreffen dat ik het u in zwart-wit vertel. Slechts letters op papier. Daarvan ben ik volkomen doordrongen dat het zo moet zijn. Meer zou ik ook niet willen. Een registratie. Niet een meeslepende saga in een prachtige filmische narratieve polychrome beschrijving. Daarvoor is mijn verhaal te grotesk, voor mij te pijnlijk en is mijn overgebleven levensenergie te beperkt. Zwart, wit en alle daarbij horende grijstinten zijn meer dan kleurrijk genoeg. En van de horror en abjecte taferelen veroorzaakt door de tentoonspreiding van het slechtste dat de hedendaagse mens kenmerkt kan men nu eenmaal beter afstand nemen in de minder confronterende schemerwereld van zwart en wit. Ik wens dat u dit verhaal in een zonnige toekomst leest en dat deze schandelijke periode waarin ik geleefd heb niets meer zal zijn dan een slagschaduw van een bruut verleden. Zoals wij ook eens vanuit een beleefde toekomst geoordeeld hebben over de Barbaren, kruistochten, slavernij en de Eerste en Tweede Wereldoorlogen, om maar een kleine samenvatting te geven van de dieptepunten van onze zogenaamde beschaving. Ook wil ik de mensen, voor zover we in mijn beschouwing van deze verwerpelijke soort daar nog van mogen spreken, die dit geschrift ooit op een of andere wijze onder ogen mochten krijgen, niet alle hoop op een betere toekomst ontnemen. Hoop. Die verderfelijke strohalm voor hen die alles of bijna alles verloren. Die hersenschim die veelal op niets berust en waarop we in de afgelopen millennia toch zo vaak een beroep hebben gedaan. En die zich op welke wijze dan ook, mystiek of in elke andere vorm, aan iedere wanhopig mens op enig moment in tijd aandient als fata morgana van een oase in een uitgestrekte woestijn. Mijn naam is Walter Egon. Ik ben vierenveertig jaar en schrijf dit in alle rust terwijl ik weet dat mijn dagen geteld zijn. Zoals volgens mij al onze dagen geteld zijn van hen die wonen in het protectoraat Frankrijk. Juist omdat ik weet dat de horizon van mijn sterven nabij is heb ik op deze kamer de rust gevonden om op te schrijven wat eigenlijk niet verteld kan worden. Op een vervallen desolate plek in het zestiende arrondissement van een stad die eens geroemd werd om haar levendigheid, haar schoonheid en haar openheid tot liefde en romance. Deze vervallen, stinkende, deels tot puin geërodeerde plek die vroeger met trots haar naam droeg: Parijs. De "lichtstad" waar zwervers, bendes en dakloze gezinnen zich nu, verspreid door de stad, aan kampvuren warmen en waar gevonden of gestolen eten wordt geroosterd boven de smeulende resten van brandstapels, die opgebouwd zijn uit hout van parken, geplunderde huizen, boeken, schilderijen en ter dood veroordeelde mensen. Een vreugdevuur der ijdelheden waar Savonarola, met genoegdoening en afgunst naar gekeken zou hebben voordat hij zelf om het leven kwam op de brandstapel die hij met zoveel fanatisme voor anderen had opgericht.
Waar te verkrijgen
De roman is in iedergeval vanaf 14 juli in de wijde omgeving van Zandvoort bij de diverse boekhandels te koop ( bijv. de Bruna Balkenende op de Grote Krocht) en vanaf maandag a.s. te leen bij de bibliotheek. Bestel nu een gesigneerd exemplaar - mail direct naar de Dichter bij Zee, onder vermelding van De Zesde - De eerste. Klik hier voor het maken van de bestelling.