terug
28 juni 2007
HET LAATSTE WERK VAN LUCIANO FABRO: DE ZUIL VAN GENK
30 juni oktober 2007
De Zuil van Genk van Luciano Fabro ( 1936 Turijn Milaan 2007) is een
hommage aan de mijnwerkers aldaar, veelal van Italiaanse afkomst. Het
7 meter hoge beeld is besteld door het Gemeentebestuur van Genk (B) en
komt te staan in het centrum van de stad (oktober/november 2007). Om
de bewoners in de gelegenheid te stellen enige context van het beeld
te krijgen, vroeg Fabro het Bonnefantenmuseum het beeld in
avant-première te plaatsen in relatie tot de beelden in het bezit van
het museum. De Zuil van Genk staat daarom vanaf eind juni in een van
de binnentuinen van het museum.
De Zuil van Genk is opgebouwd in twee delen van een zuil van marmer,
waartussen een blok zwarte vulkanische puimsteen is geklemd. De zuil
wordt afgedekt door een kapiteel waarop de volgende tekst staat
gebeiteld: Eeuwenlang bouwde een volk schoonheid om zich heen, gevormd
door licht, maat en harmonie. Totdat een generatie door eigen broeders
tot slaaf werd gemaakt en in de donkere hel werd gegooid. Beide
verenigen zich hier nu vormloos om de initiële weg te hervatten.
De betekenis laat weinig te raden over. Het is dan ook een van de
weinige beelden bedoeld voor het publiek domein. Zijn respect voor
zijn publiek was altijd manifest, zeker met betrekking tot zo'n
eervolle plek als een marktplein midden in de stad.
De goede bedoelingen van Fabro richting de bevolking van Genk zijn
inmiddels wreed verstoord. Een week voor de plaatsing in Maastricht is
hij plotseling overleden. Hij laat ons zitten met de dubbele
betekenissen die zijn heengaan met De Zuil van Genk verbindt. Het
beeld vormt namelijk de verzinnebeelding van de dood in het algemeen,
ook op het persoonlijke vlak. Het zwarte blok basalt zweeft tussen
twee stukken van de zuil van het leven, zijn leven. Niets staat deze
interpretatie in de weg nu hij er niet meer is. De context van de
beelden in het museum maakt deze interpretatie des te geloofwaardiger.
De Geboorte van Venus staat voor de geboorte in zijn meest esthetische
vorm. Prometeo staat voor de algehele teloorgang van het aardse
bestaan, door toedoen van de god van het vuur, die de controle over
dit vuur geheel is verloren. Het beeld werd geconcipieerd vlak na het
ongeluk in de atoomcentrale van Tsjernobyl in 1986.
Venus en Prometeo staan voor begin en eind van de levenscyclus. Ook
deze werken in de collectie zijn voorbeelden van de typische kenmerken
van het doen en laten van Fabro. Je kunt hem enerzijds beschouwen als
een conceptueel kunstenaar die eerder gebakken lijkt aan ideeën dan
aan uitvoering. Geen van deze werken heeft hij zelf gehakt, gepolijst
of gebeiteld. Anderzijds is hij heel begaan met de hoogste graad aan
vakmanschap in de talloze disciplines waarmee hij zich inlaat. Of het
nu marmer, glas, brons of andere materialen betreft, steeds gaat hij
uit van de uitersten die het materiaal toelaat.
---
Voor informatie / beeldmateriaal kunt u contact opnemen met de
persafdeling van het Bonnefantenmuseum (di-vrij), Avenue Céramique
250, Postbus 1735, 6201 BS Maastricht.
Tel. +31 43 329 01 10, fax +31 43 329 01 99, Mirjam Stam:
pressoffice@bonnefanten.nl, www.bonnefanten.nl
Bonnefanten Museum Maastricht