Technische Universiteit Delft
Beton
door M&C
Promotie van mevr. E. Lappa: "High Strength Fibre Reinforced Concrete:
Static and Fatigue behaviour in bending"
28 juni 2007 | 10:00 uur
plaats: Aula TU Delft
Mevrouw E. Lappa | Diplom-Ingenieurin Bauingenieurwesen, Duitsland
promotor | Prof.dr.ir. J.C. Walraven (CiTG)
High Strength Fibre Reinforced Concrete: Static and Fatigue behaviour
in bending
In de afgelopen jaren zijn een veeltal hoge en zeer hoge sterkte
staalvezelbetonnen ontwikkeld. Aangezien het feit dat deze materialen
zeer geschikt lijken voor toepassingen waar bezwijken op vermoeiing
kan optreden, zoals brugdekken, is het begrip van het materiaalgedrag
in buiging, zowel statisch als ook onder vermoeiingsbelasting,
essentieel. Om het materiaalgedrag op buiging van hoge en zeer
hogesterkte beton te evalueren, is een experimentele en een
analytische benadering gevolgd. Vier mengsels werden gekozen: twee
zeer hoge sterkte staalvezelbetonnen met een druksterkte van 200 MPa,
en twee hoge sterkte staalvezelbetonnen met een druksterkte van 120
MPa. De meest gebruikte testmethode was een vierpuntsbuigproef op
125/125/1000 mm balkjes zonder kerf. De testmethode werd voor zowel
statische als ook vermoeiingsbelasting toegepast. De proeven lieten
zien dat alle mengsels zeer ductiele materialen waren en een
verstevigingsgedrag toonden in buiging maar ook in zuiver trek. Het
bepalen van de vezeloriëntatie liet zien dat er een directe relatie
bestond tussen het aantal vezels in een kritische doorsnede en de
buigtreksterkte, maar zo een duidelijke relatie werd niet gevonden in
het geval van vermoeiing. Tenslotte is een algemene conclusie van dit
onderzoek dat een ontwerp tegen vermoeiing in overeenstemming met de
voorschriften voor conventioneel beton ook geschikt is voor
hogesterkte en zeer hogesterkte staalvezelbeton. De experimentele
resultaten werden met een analytisch rekenmodel bevestigt. Dit was het
`laagjesmodel' (multi-layer model). Hertzelfde model werd voor het
statisch materiaalgedrag en ook voor vermoeiing. Bij vermoeiing werd
een geschikte inputrelatie voorgesteld, die een geleidelijke afname
van stijfheid en sterkte bevat bij een stijgend aantal
belastingswisselingen. Het voorgestelde model kan eenvoudig in
bestaande eindige elementencodes toegevoegd worden, en op deze manier
ook voor het voorspellen van het vermoeiingsgedrag van grotere
elementen van diverse afmetingen toegepast worden.
Meer informatie?
Voor inzage in proefschriften van de promovendi kunt kijken in de TU
Delft Repository op: repository.tudelft.nl. TU Delft Repository is de
digitale vindplaats van openbare publicaties van de TU Delft.
Proefschriften zullen binnen een paar weken na de desbetreffende
promotie in de Repository te vinden zijn.
Laatst gewijzigd: 06 juni 2007